მინდა დასრულდე

უკვე შევეჩვიე ცაზე, მთვარე მზის ნაცვლად რომ ელავს, აღარ გავურბივარ ღამეს, ხედავ? ზღვაც კი აღარ ღელავს. იცი? შევეჩვიე ლანდებს, ვეღარ შევშინდები მეტად, მორჩა ჩემგან ესეც კმარა ბედთან ზავი დავდე წეღან.

მკვდრის სუნთქვა

გინახავთ მკვდრის სუნთქვა?გინახავთ ცოცხლად გარდაცვლილი ადამიანი?ის კი არა,ყუთში,რომ წევს და მიწას აყრიან; არა,იცით მკვდარი ვინ არის? თავისი სიცოცხლის მანძილზე,რომ არავინ უპასუხა არც სიყვარულზე,არც სითბოზე,არც სიკეთეზე...მკვდარი იმას ჰქვია,სიცოცხლის

ცხოვრება ისეთი როგორიცაა სინამდვილეში

მუდამ მარტოობის ქარი ქროდა, როცა დეპრესიას ვახველებდი, როცა დალხენილი დილა მქონდა, მაშინ მრავლდებოდნენ მნახველები.

future(3თავი)

ელეს და ალექსანდრეს გადაწყვეტილი ქონდათ რომ ქორწილი ჰავაიზე გადაეხადათ,უნდა გენახათ როგორ გამიხარდა ეს რომ გავიგე მიყვარს ცურვა და სერფინგი მაგრამ ეს ყველამ არ იცის კი არადა არავინ არ იცის და მომწონს როგორც ვიცი ბიჭებმა იციან.ხოდა დღეს მიდიოდით იქ

შენი სხეულის ნაწილებზე ამოსული ბალახები

დღეს შენს საფლავზე ვიყავი, ხელცარიელმა მოგაკითხე. ამოსული სარეველა ბალახები ამოვგლიჯე მიწიდან, შენი სხეულის ნაწილებზე ამოსული ბალახები...

სიყვარული უსიყვარულოდ {19}

სარდაფში სინათლე ენთო , ჩასვლისას სანთლები გაარჩია ღვინის ბოთლებით სავსე თაროებს შორის მაგიდა იდგა მის ირგვლივ კი ორი სკამი. ერთ_ერთზე უკვე დაეკაბებინა დათუნას, ვისკის ჭიქას დაჰყურებდა და თითებსშორის მოქცეულ სიგარეტის ღერს ნერვიულად ატრიალებდა.

სხვისი ქმარი! (თავი პირველი)

ავდექი წამოსვლას ვაპირებდი ხელი დამიჭირა თავისკენ მიმიზიდა და მგძნობიარედ მაკოცა თავი ვერ შევიკავე და მეც ავყევი - ყოჩაღ პატარავ - ეს სისულელეა გესმის - არაფერია სისულელე - მე არ შემიძლია შენთან - მე შემიძლია შენთან

შკვალი. (სრულად)

შკვალი-მოულოდნელად ამოვარდნილი ხანმოკლე ქარიშხალი.მე უკვე აღარ ვხედავდი ზღვას, მხოლოდ თეთრ ნისლს ირგვლივ.და მის სახეს, რომელიც ადგილებში პატარა ხალებითაა დაფარული.ჩვენ - არ ვართ ისინი, ვინც ცარიელ სიტყვებს აგდებენ და ირწმუნებიან " ღრმა, ერთგულ"

ვამპირთა საძმო /დასასრული/

- ალისა - ლაპარაკი დაიწყო თუმცა გოგონამ პირზე ხელი ააფარა - ნოჰამ ვიცი რომ გიყვარვარ, როგორ არ უნდა გიყვარდე. შენ ხომ მასთან იმიტომ ხარ რომ მე მგავს? - გეყოფა! - დაიყვირა ნოჰამმა - არა ძვირფასო, მე ეს ვარ... შენი ალისა. მე... მე ყველაფერს დაგიჯერებ

შვილის გულისათვის თავს წირავს დედა

როცა მოვიწყენ და დარდი მომაწვება, ვეღარ გავუძლებ და თვალი აცრემლდება, ფიქრი გადამრევს და გული მეტკინება, ვინ გაიზიარებს ჩემს ტკივილს?დედა.