მე,შენ და გალაკტიონი (დასასრული)

-რა და მანონის დაურეკე,მეჯავარის კაბა აირჩიოს,მე და შენ კი წავალთ და გალაკტიონი ლექსებს წავიკითხავთ,იმიტომ რომ სულ პირველად შენს თვალებს ფხიზელმა მისი წყალობით შევეჩეხე.

ჩვენი ამბავი (თავი I)

სიტყვებს...-გამიკვირდა,რომ არ გამაწყვეტინა,და ინტერესით ისმენდა ჩემს სიტყვებს,ვხვდებოდი,რომ დაძაბული იყო,ვხვდებოდი უჭირდა საუბრის დაწყება და იმასაც კარგად მივხვდი სულაც არ სიამოვნებდა ახლა აქ და ამ სიტუაციაში ყოფნა.....

თვალგახელილმა გაყინული გულით სული გავყიდე

ზღაპარს მოგიყვები, ლექსებს წაგიკითხავ, გიმღერებ რამეს, ოღონდ არ დამტოვო, ოღონდ არ წახვიდე, ვლოცულობ ღამე. გული ხომ გაჩუქე, სულსაც ამოვიღებ, თენდება მაინც. სხვა სხვას რას გთავაზობს, სხვამ რითი მოგხიბლა? ვერ ხვდება ქალი.

კოცნის ვალი (10)

-სოფი...-ჩემი სახელი ჩუმად და სასიამოვნო ხმით წარმოთქვა და მეც მიუხედავად ყველაფრისა, სმენად ვიქეცი, მის თვალებს მიშტერებული. -რა იყო?-მოუთმენლად ვკითხე და ჩემს სულსწრაფობაზე ჩაეღიმა. მისმა ღიმილმა ჩემიც გამოიწვია და გამოვიდა, რომ შევრიგდით. -ნუ

წარსულმა იცის...

ალბათ, ბევრი მიზეზი არსებობს, რის გამოც შეიძლება ადამიანმა გაბედოს და ხელში კალამი აიღოს. მე მაინც მგონია, ფაქიზი სულის ადამიანი მაშნ იწყებს წერას, როცა ირგვლივ არსებული უსამართლო ცხოვრება აფორიაქებს,სტკივა, განიცდის და სულს ისე უმძიმებს, რომ

აღსარება ??

ლოცვად რომ მივალ ეკლესიას, ვანთე სანთელი ჯვარცმის წინ ვიდექ დაჩოქილი სევდად ნაქცევი, სიტყვის დქა კითხვის კოშკი მქონდა მაშინ ნაშენი .............. 2012-13_იანების დეპრესიული პერიოდის კიდევ ერთი'პესიმისტური ლექსი' რომელსაც ზუსტად

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი 12)

ცხოვრება მომენტია, ცხოვრება წამია, შემთხვევითობაა. ცხოვრება ცრემლია, ღიმილია, სევდაა ჩვენს თვალებში. ცხოვრება ყველანაირი გრძნობაა ჩვენს გულებში. ცხოვრება ყოველი წვრილმანია, ყოველი სიტყვაა, ყოველი ნაბიჯია.

ნუ აეჭვიანებ ქალს

ნუ აეჭვიანებ ქალს, ნუ ეტყვი, რომ გიყვარს სხვა. ნუ აეჭვიანებ ქალს, ნუ დაუწერ ლექსებს სხვას.

თვალი არ მომაშორო! (თავი 11)

კაბის ერთი ღილი შეუხსნა და მუცლთან ცივი ხელი შეუცურა.კინაღამ გულმა დაარტყა გამობზეკილ მუცელს რომ წააწყდა. -ეს..-სიტყვაა არ დაასრულებინა ისე მოხვდა ქალის მუხლი ფეხებს შორის და სანამ დემეტრე გონს მოვიდა ბარიც და მიმდებარე ტერიტორიაც დატოვებული ჰქონდა..

მიენდე გრძნობებს...თავი 7

რ შევძელი,შენი ხმა მინდოდა გამეგო. -წადი დაიძინე,ავალაგებ ამას და მეც დავწვები.-თავი დაიხსნა გოგომ მისი მკლავებიდან… -შეეშვი,იყოს,ასე დატოვე,წამოდი, დაიძინე,-ხელი ჩაჰკიდა ოთახისკენ წაიყვანა, -ასე როგორ დავტოვო? -კარგი რაა ტატიანა,დაანებე თავი.