სურვილი სურვილად რჩება...

ხედავ ცას,რამდენი ფიფქია? ჩემს გულში ამდენი ფიქრია, ხედავ ველს,რამდენი ვარდია? ჩემს სულშიც ამდენი დარდია... და ისევ გაშავდა ფერები მარტო ვარ,ვეღარ გეფერები

დაწყევლილი სამოთხე (3 თავი)

-დამცინი? - სიცილით მომიბრუნდა და ჩემი სახე ხელებში მოიქცია.ხელი მისი პიჯაკის ბოლოსთვის არ გამიშვია, მეშინოდა, რომ წავიდოდა, და ისევ სიცივეში დამტოვებდა. მე მის გარეშე ყოფნის არ მეშინოდა, სიცივის მეშინოდა, რომელსაც სულში მიტოვებდა.როცა ახლოს იყო

ჩვენ "არავინ " ვართ ( მეორე ძარცვა) დასასრული

ნიკოლაიმ მანქანა კაფე " ფენიქსის" წინ დააყენა და გადავიდა. ნაცნობი გარემოს დანახვამ ცოტათი გაამხიარულა. გარშემომყოფებს მიესალმა და იმ ადგილას დაჯდა სადაც მოათან ერთად იჯდა. როგორც ყოველთვის ყავა და კრუასანი შეუკვეთა. ორ წუთში მოუტანეს შეკვეთა. -

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი 9)

_რა გინდა, რატომ არ მანებებ თავს, გაბრაზებული შენ კი არა მე... _მასთან მისვლამდე ამის თქმას ვასწრებ მხოლოდ. უეცრად ბრუნდება, ხელს მკიდებს, უხეშად მისკენ მიზიდავს და მკოცნის.

თვალი არ მომაშორო.! (თავი 5)

-როგორი უყურადღებო ხარ.! ჩემზე გაბრაზებულმა სულაც არ შეგიმოწმებია კარები. -უხეშად გააწევინა მარჯვენა ფეხი და სუსტი სხეულის შორის მოექცა. -ვინ გითხა მომეკარეო?- სახიდან ხელი ჩამოაღებინა. უკვე ამოფხიზლებულმა თვალეში ჯიუტად ახედა.

დაკარგული დრო /5/

_უნდა ჩამოხვიდე ... ოფისში შემოვიდნენ და ყველაფერი დაარბიეს..ბიჭები დაჭრილები არიან. ჩამოდი თორემ ყველას დავბრიდავ გეფიცები _ბიჭებს მიხედე რატი ... ხვალ მანდ ვიქნები ისევ წავიდა, აეროპორტში მისვლამდე უყურებდა კლინიკის ეზოში შესულ ლიზას. მანქანის

დაწყევლილი სამოთხე (2 თავი)

ბრაზი მახრჩობდა მინდოდა ყველაფერი დამელეწა ირგვლივ. ეს რაღაც საშინელი გრძნობა იყო, თითქოს ჩემი სული ეს მთლიანად ბრაზი იყო და სხეულში არ ეტეოდა, გამოღწევას ლამობდა და სიმწრისგან კანი მეწვოდა. მთელი ღამე ამ ყველაფერზე ფიქრში გავატარე. ერთადერთი

როგორ შეგიყვარე

ძალიან მჭირდები შენ და შენზე წერა, გული სხვანაირი იქმნა, მხოლოდ შენი. შენით აქ დაიწყო ეს ახალი ერა, ჩემი ცხოვრების ხარ ერთადერთი ძღვენი. ძალიან მიყვარხარ და მსურს შენთან ყოფნა, ჩემმა ტკივილებმა ღამე გაათია. მე მსურს ჩაგიხუტო და მსურს შენი კოცნა,

დადიანი და გირგვლიანი?! (თავი 1)

ეს ის ულამაზესი არსებაა, რომლის დანახვისას შეუძლებელია არ შეგიყვარდეს, ყველაზე საყვარელი, ყველაზე თბილი და საუკეთესო. დიდი გრძელი ძალიან ხუჭუჭა წითური თმები, ძალიან დიდი და მარწვივით ტუჩები, კურნოსა ცხვირი და ულამაზესი სხეული, საოცარ კონსტრაქტს ქმნის

გიჟად შერაცხული თავი 4

მესამე დღე და წესით, უფრო მსუბუქი უნდა იყოს ეკატერინესთვის, მაგრამ რაღაც ყელში უჭერს და გონებას უბინდავს, სად წავიდეს და რა ქნას? ამდენ ბავშვეს ვერ გაუძლებს, მაგრამ არც შორს შეუძლია ყოფნა, რადგან გზა მარტო უნივერსიტეტიდან სახლმადე იცის.