გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (დ ა ს ა ს რ უ ლ ი)

ერთი თვის შემდეგ...ეს ბოლო კვირეებია ალექსანდრე რაღაც ცუდ ხასიათზეა, რამდენჯერაც ვკითხე იმდენჯერ არ მიპასუხა, რაღაცას მიმალავს რაც ძალიან მაშინებს, თანაც ამ ბოლო დროს ხშირად მეკითხება ვიცი თუ არა,

მხოლოდ ჩემი ხარ! (მეოთხე თავი)

გონს საავადმყოფოში მოვედი. ოთახს თვალი მოვავლე. არავინ იყო თუმცა მალევე ალექსანდრე და ლიზა შემოვიდნენ.-მარიამ გამოფხიზლდი? როგორ ხარ ჩემო გოგო-მკითხა ლიზამ.-კარგად მაგრამ რა მომივიდა?

და ათეისტად ქცეული მას თუ დასჭირდა ილოცებ

სასწაულია გიყვარდეს ისე ძალიან ის ერთი,რომ დაივიწყო ამ ქვეყნად ყველა ედემი და ღმერთი.სასწაულია იწამო, რომ მის გარეშე ვერ გაძლებ,და ათეისტად ქცეული მას თუ დასჭირდა ილოცებ.არ ვიცი, რისთვის ვიცოცხლო

სამიზნე (17 თავი)

-მოვედით_პირდაპირ სასწრაფოს შესასვლელთან გააჩერა მანქანა და მაშინვე ექიმის ღრიალით გამოაღო კარები, ანდრიას მივარდა გზა გაუთავისუფლა და საკაცეთი მოსულ ექთანს ლამის მთელი კოლექტივის გამოძახება უბრძანა.

პირობა 7თავი

- დარო. _ დერეფანში მიმავალ გოგოს უკან აედევნა გვანცა. - რა ხდება? გუგა ვერ ნახე? _ იღიმის. - კი როგორ არა. დღეს სავაღშმოდ დამპატიჭა. - დღეს ვაღშმის საერთაშორისო დღეა?

მონადირის სისხლი #4

სარკეში ჩემ თავს კარგად ვათვალიერებ წვრილი წელი, შხვართი ფეხები, ხორბლისფერი კანი, კურნოსა ცხვირი, მოცისფრო თვალები და მხრამდე მოქერო თმები, ჯამში ცუდი გარეგნობა ნამდვილად არ მაქვს პირიქით საკმაოდ ლამაზად გამოვიყურები ტანზე წითელ ჰუდს, შავ შარვალს,

სხვისი არჩეული საქმრო (თავი 8)

-იცი, გრენუი რისგან ამზადებდა სუნამოებს ? -ქალწულებისგან. იცი, რატომ ? - იმავე ციკლის კითხვას სვამს, თითქოს დაპროგრამებული იყოს. არა, რა, ხშირად რა სასაცილოები არიან. დარწმუნებული ვარ, რაა ამ კითხვაზე პასუხი, ისიც ვიცი, რომ ელის ამ პასუხს, მაგრამ

მგოსნის ცხოვრება და შენ

მე და ცხოვრება შევერკინებით და ჩვენ გავარკვევთ ვინ არს ძლიერი. მე თქვენ მალამოდ ვერ გეფინებით, განსხვავებულად ვარ განიერი. ყველა ნორმალურს მე ვერკინები და მათი მსგავსი ვერ შევიქნები. უგულებელვყოფ მე ყველას აზრს,ჩემს თავს ვუწოდებ ვენერას, მარსს.

ვითომ საინტერესო ცხოვრება (რა მოხდა ლიზას სიკვდილის შემდეგ?)

როგორი საშინელი წარმოსადგენია გაიღვიძო და ცხოვრება თავზე დაგენგრეს? ეს ჩემთვის უკვე წარმოსადგენი აღარაა, რადგან ეს ყველაფერი მეც გამოვცადე. ლიზა, ჩემი ძალიან კარგი მეგობარი იყო და არა მარტო მეგობარი ის ადამიანი ვისთანაც თავისუფლად შემეძლო

მე გელოდი...

მე გელოდი... მწამდა რომ ისევ ჩამოხვიდოდი, კვლავ ჩამოანათებდი გარსს ცეცხლისფერს ზეციდან, არ მოხვედი.. არადა მე გელოდე.. ვიცოდი.. და ეგ შენი სიმართლე, მოვისმინო მეც მინდა..