პითეკანთროპი(6)

-ეხლა ამას აღარ აპროტესტებ?-ცოტნემ გამომწვევად ჩახედა მარიამს თვალებში და სპეციალურად ახლოს მიიტანა სახე მასთან-კარგია ხომ პითეკანთროპი, რომელსაც ხელის გულზე დაყავხარ?-მარიამი გაწითლდა და თვალი აარიდა-სიჩუმე უფრო გიხდება.

რვა თვე

მთელი წელია შენზე ფიქრებს გავურბივარ არა გატყუებ! რვა თვე გავიდა შენ არსად ჩანხარ, ჩემს მონატრებაშიც კი... რვა თვეა ვცდილობ შენს სახელს არსად წავაწყდე

ელიზიუმი (თავი1,2)

ეს არის ამბავი გოგოზე, რომელიც იძულებული გახდება ისწავლოს არსებობა დახმარების გარეშე. იქ სადაც ვერავის ენდობი, ვერავინ მოვა შენს დასახმარებლად. იქ სადაც საკუთარი თავისთვის ყველაფერი ღირს. იქ სადაც ქმნილებები ადამიანობასთან უფრო ახლოს არიან, ვიდრე

ზოგჯერ წინ გვყავს ის ვისაც მთელი ცხოვრებაა ველიფ(4)

მსიამოვნებს ყოფნა. დარბაზში შევედი და ბიჭები ხმაუეიანად შემეგებნენ. – როგორც იქნა, დაგვიბრუნდი დანიელ. – ხო, დავბრუნდი და აღარსად წავალ. ძალიან მომენატრა აქაურობა და ჩემი სიმღერები..

განთიადები (სრულად)

ბნელდებოდა. მარჯნისფერი რიდით შემოსილიყვნენ ჭაღარა მყინვარები და გარემოსაც სილურჯე ქურდივით ეპარებოდა, ხის კორომებში ღრმად ჩასახლებულ სოფლის გზაზე ფარებანთებული შავი მანქანა რომ შემოხრიგინდა. ერთადერთი მგზავრი პირველივე მოსახლის ჭიშკართან ჩამოსვა

მხსნელად მოვლენილი ბავშვობა

იმედებს რომ დაკარგავ, ცხოვრების თავზე დანგრევას, წასვლის სურვილს და განადგურებას რომ გრძნობ ადამიანი ზუსტად მაშინ შეიძლება მოგევლინოს ბავშვობა რომელშიც ბედნიერი იყავი. ბავშვობა რომლის სურნელსაც ბედნიერების ელფერი აქვს.

გამოღვიძება

სახლიდან გასვლისას,გზაში ერთხელაც არ წამოგაძახებს,რომ არც ეს დღე იქნება შენი,როგორც ყოველი სხვა დღე. სახლში დაბრუნებულს კი-წარსულ შეცდომებს, ზღაპარივით,დასაძინებლად...

შენი ფანჯრიდან (სრულად)

- ფარჯიანი მოუკლავთ, საშკა, - ადგილს ვერ პოულობდა სახლში შეჭრილი. - გუშინ ღამე, ხუთი ტყვიით, ხუთივე გულში. - რაო? - საჩხუბრად მომზადებულს დაეკარგა ფერი სახეზე. - დადვაძეების სასიძო, ვაჩე ფარჯიანის ძმა, - თავის თავს შეახსენაო თითქოს მოკლულის

ოიზისი (III თავი)

ადრე, სანამ სანდრო გამოჩნდებოდა, ყოველთვის ჯეროდა რომ სიყვარული საოცარი გრძნობა იყო და ტკივილზე მეტი სიამოვნება მოჰქონდა. სანდროს გამოჩენის წამიდანვე, იმ წუთიდანვე ქეთის რომ შეხედა და გაუღიმა სხეულში ნაცრისფერი ეჭვი ჩაუბუდდა და მის გაგდებას ვერ

შენი უღელი (1...5 თავი)

მაგას ვერ ეღირსები-გაიპრანჭა თინათე, არ აღიარებდა თუმცა ცოტა გული მოულბო კაცის ნათქვამმა. -მოდი აქ -მისკენ მიიზიდა დავითმა და გააზრების საშუალებაც არ მისცა ისე აკოცა.თინათემ მაგრად მოხვია კისერზე ხელი და დიდი ბრძლის შემდეგ კოცნაში აყვა.