მხეცი/თავი მეექსვსე

:რამოდენიმე წუთის წინ, მუშტაეტის პარკში გოგონა შეუძლოდ გახდა, სასწრაფო და საპატრულო მიდიან ახლა მასთან, აუცილებლად თქვენც უნდა მიხვიდეთ!... -თემო: კი მაგრამ ჩვენ რა შუაში ვართ?.. -ბადრი: ხომ... მართლა რა შუაში ვართ ჩვენ? :მე თქვენ გკითხეთ რამეში

May love burn everything ( part 4)

- OHANA means family. Family means nobody gets left behind or forgotten.- გაიმერო ლილოსა და ნანის სიტყვები, თან ნოეს გახედა, რომელიც აშკარად მთელი ემოციებით შეყურებდა მულტფილმს.- რაო მოგეწონა ჩიტო?- კმაყოფილმა გაიღიმა და ნოეს გახედა, რომელმაც თავი

ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-3

დღეს წავიდეთ და დავტკბეთ ცხოვრებით-სიცილით გადახედა თათამ გოგოებს -ოჰ რა ხასიათზე ხარ?_ანა -წინა გასვლა ხომ ჩაგვეშალა ხოდა ორმაგათ ავანაზღაუროთ -კარგი სამსახურის მერე გავიდეთ-ნატალია -რა გჭირს შენ?-თათა -არაფერი-ნატალია

ფასი პირადში

გაუბედავად ვხსნი კარს და სურნელს მივყვები. საოცარი სუნია ვანილის, კარამელის, კრემის. მარწყვის და ბანანის.მაშინვე ვმშვიდდები.ის ეგრეთწოდებული მეტორტე სამზარეულოში დგას. ჩემზე ლამის ჩემივე სიმაღლით მაღალი. ხელში ხელის სათქვეფით და კრემით სავსე ჯამით.

მინდვრის ყვავილი

ტალღების ხმა, დილის სიჩუმე, უსასრულო ღამეები, გადის საათები, დღეები და მიყვები დინებას, უმისამართო მიმართულებით. ყველგან მივდივარ, ყველა ენა მესმის, მაგრამ რაარის ჩემი.

ჩვენ (თავი პირველი)

მონატრება.. არ ვიცოდი ასე ძალიან თუ გამიჭირდებოდა მის გარეშე დარჩენა,თორემ არ გავუშვებდი,არც ერთი წამით,ერთი ნაბიჯითაც შორს კი ვერ ვიქნებოდი მისგან.. არ ვიცი ნუთუ ასეთია მონატრება,მთელი სხეულით რომ გინდა იმ ადამიანს ეხებოდე და გინდოდეს მთელი

ცარიელი

სიცარიელე, რომელიც შენი ცხოვრების მთავარი კაცის გაქრობას მოაქვს, ჰგავს დემონს, რომელთან ორთაბრძოლაც ყველა მცდელობის მიუხედავად წაგებული გაქვს.

ისეთი ადამიანებიც ხომ არსებობენ...

ისეთი ადამიანებიც ხომ არსებობენ, შავი მაისურებითა და შავი შარვლებით რომ შემოიჭრებიან შენს სამყაროში და მას ყველაზე ფერადად გადააქცევენ

"ნაშუაღამევს"

ოკეანესავით ლურჯი და იდუმალი ცა,უამრქვი ვარსკვლავით იყო სადღესასწაულოდ მორთული.ჩემს წინ,დასაწვავ ბილიკზე კი სინათლის ნასახი არ იყო,მივუყვებოდი უსასრულოდ და არადა არ სრულდრბა წყეული წყვდიადი.ალბათ იცოდა როგორ პატარა ბავშვივით მეშინია სიბნელის...

მხეცი/თავი მეხუთე

უკვე შუა ღამე იყო, სადარბაზოსთან კი არავინ ჩანდა, ბადრის ძილი ერეოდა... ამაზე კი თემო ღიზიანდებოდა, რადგან ხმის გამცემი აღარ ეყოლებოდა ამიტომ იქვე ახლოს მაღაზიიდან მოიმარაგა თხილეული და ჩიფსები რომ გამოეფიხლებინა მეწყვილე და მარტოს არ ემორიგევა.