მთის შამანი I (სრულად)

მოძველებული, პატარა ავტობუსი უკანასკნელი იმედივით გამოკიდებოდა ციცაბო კლდეებს. ფანჯრიდან გადახედვას და ბუნებით ტკბობას ვერავინ შეძლებდა, თავზეხელაღებულ თქეშს მძღოლისთვისაც კი გაეძნელებინა ხედვა და საათ–ნახევრის გზა აგერ უკვე ორი საათია ვერ დაფარეს.

ღმერთი, რომელიც არ იყო არსად(სრულად)

ხუთი ღამეა თვალი არ მოუხუჭავს. ხუთი ღამეა ავადმყოფ შვილს სდარაჯობს სასთუმალთან. სიცხე ვერაფრით ჩაუქრო, წამლებიც გაუთავდა, ფულიც . იშვიათი დაავადების გამო დემეტრე განსაკუთრებულ ყურადღებას საჭიროებს, ამიტომ, სასერტიფიკაციო გამოცდისთვის მომზადებაც კი

უცხო

თამაში უცხოდ იწყება ნელა, სევდიან გვიმრად ივსება მიწა, თამამი ძგერით იფრქვევა ხვეწნა, დარდიან დილად იქცევა ზეცა.

ტრფობის ალში გახვეულნი (თავი 9)

-მესმის შენი ჰენრი,მართალიც ხარ.აი,ელიზაბეტსაც გუშინ ვეუბნებოდი,მე უკვე მოვხუცდი და შვილიშვილები მინდა მეთქი,მან კი ჯერ არაო.კი ბატონო,როგორც მას მოესურვება. -მამა,წეღან თავად ართქვი რომ ვიქტორს მოელაპარაკე ქორწილზე?!ეს რაღ სურვილი გამოვიდა თუ შენ

ამქვეყნად

და ამქვეყნად რაც კი ხდება, ვფიცავ, სული სხეულს შეხვდა, დიდი არის არსი ჩვენი, დაკარგულის ხმას ვეჩვევი,

შუა ზაფხულში.

შუა ზაფხულის დღეებში ვისვენებ დასიცხულ ხეებში, და მოახლოვდა ივლისის ბოლო, შეიქმნა დღეები მთლად უთავბოლო…

შეუძლებელი არაფერია(სრულად)

გონზე ვერ მოვდიდოდი, როგორ შეეძლო კაცს ასეთი უხეში ყოფილიყო. კაცს რომელსაც სულ რაღაც რამოდენიმე საათია ვიცნობდი , საოცრება მითხრა და გაღიმებული გატრიალდა... ეს პირველი შემთხვევა იყო როცა მამაკაცი ასე მომექცა… ცრემიანი თვალები მოვიწმინდე და ჩემი

აგაპე (ნაწილი 2)

თითოეული ადამიანი განსაკუთრებული და უნიკალური ინდივიდია, რომლის მსგავსი მეორე არ არსებობს. თუმცა საკუთარი თავის პოვნაზე უფრო რთული რამ არაფერი არ არის, ჩვენ ყოველ დღე და ყოველ წუთს ვიბრძვით ამისთვის, ხშირად სასოწარკვეთა გვძლევს ხოლმე, მაგრამ

სტოკჰოლმის სინდრომი, დაწყნარდი გულო ( დასასრული)

არ მსურს, რომ ეს ტკივილი დამთავრდეს, გამოილიოს და ამოიწუროს! რადგან სწორედ ეს ტკივილი გაკავებს ჩემში. მე ვიცი, რომ ეს სიცოცხლე არ არის! ეს უბრალოდ ინერციაა! ეს არის მუდმივობის მახე, რომელშიც გავები და მე ვწვები ჩემსავე ხელით შექმნილ ნიუტონის

გულისცემა 8 თავი

და შემახსენე შენ ვინჩემი ფე*ები ხარ? უთხრა დათომ და წამშივე სახეში უთვაზა სანდრომ, ურტყამდა მთელიძალით გიო კი ამაოდ ცდილობდა სახედასიახლიანებული დათო გამოეგლიჯა ხელიდან სანდროსთვის,