ცხოვრების თამაში.თავი 2

-შეიძლება მეც რომ გამანდო შენი სურვილები,ვარსკვლავზე ჩქარა შესაძლებელია მე აგისრულო ჩანაფიქრი. -რატომ?არ მითხრა,რომ საახალწლოდ შენი სანტა ვიქნებიო.გაეცინა თაიას და მამაკაცი მინუსხა თაიას გულწრფელი და გულიანი გადაკისკისებით.

გრძნობებთან ჭიდილი {1თავი}

-ასეთი რა გააკეთა? -ხომ იცი?გახსოვს რას მიკეთებდა? ყველაფერი იცი მია,ამის თქმა არ უნდა მჭირდებოდეს. -შენ? -რა მე? -ისევ იგივეს გრძნობ?-ამის გაგონებაზე თავი მორცხვად ჩახარა და აწითლდა.-ეს კის ნიშნავს არა?ამის რატომ გრცხვენია? -მის მიმართ ამას არ

უჩინარი მე (თავი მეორე)

-უჩინართა სამეფოს წესები: 1. არასოდეს დაკარგო შენი ქუდი. 2.არ მოკლა 3. არ გამოიყენო შენი ძალები ბოროტად თუ შენი მტერი არ გამოგიწვევს. 4. არ უღალატო შენს გუნდს . 5. არ შეურაცხყო შენი თანაგუნდელი.6.არ შეიყვარო

უბის წიგნაკი. ნაწილი 1-ლი(მოკვლა ადვილია) თავი 1-ლი(იდუმალი მოვლენა

სწრაფად მივდივარ სახლისკენ. მარტო უნდა დავრჩე. შუქნიშანთან ვჩერდები და ვცქმუტავ. ნაბიჯს ვდგამ, ფეხი მერევა, ვბორძიკობ და ასფალს ლამის თავით ვასკდები.მაგრამ ვიღაცა ძალით მქავჩავს ხელს და უკან ვვარდები.

მიყ-ვარ-ხარ !!!

ჩემი სამყარო იმ კუნძულზეა,სადაც სიყვარულს ქვაც კი ღაღადებს,სადაც ოცნება ყოველთვის ხდება და სადაც ფიქრი ადგას გზანათელს.აქაურ ზეცას სულ სხვა ფერი აქვს,აქ მზე და მთვარე ერთად ანათებს,ქარი კი მათზე შეყვარებული,

ნუთუ შეგიყვარდა?

თბილისის ქუჩებს მიუყვებოდა. ტიროდა ურალოდ არ იმჩნევდა ძმა ენატრებოდა ადამიანი, რომელიც სიცოცხლეს ერჩივნა. სიო უბერავდა... გაზაფხულის სურნელს ხარბად ისუნთქავდა. ერთერთ კორპუსთან შეჩერდა ზემოთ აიხედა

ბედნიერება სვანურად (10)

-მოდი ჩემთან პატარა ქალბატონო.- შიშველ სხეულზე აიკრო და მასთან ერთად მიიძინა ბენდიერმა. დილით უფრო ბედნიერმა გაიღვიძა მაქსიმემ. თითქოს აქამდე ასე კარგად არ სძინებია. ნაადრევად გაემზადა სამსახურში წასასვლელად. წასვლამდე ლილეს მაღაზიიდან შოკოლადები

ადგილი ფანჯარასთან (თავი 3)

სანამ სოფი დაბრუნდა, ფიქრებში გართულს სულ დამილევია ჩემი აპეროლი.უცნაური დახვედრა, ყვავილები, სოფიას დაბნეულობა და არა დამაჯერებელი პასუხები. სავსებით ჩვეულებრივი გიორგი. ჩვეულებრივი, წითურ თმას და

სრული მარაზმია ღმერთო...

ირგვლივ სიყალბეა მხოლოდ, სამართლიანობა გაქრა... ვითომ დახმარების ხელით ისე ჩაგარჭობენ ლახვარს სხეულს არ ეტყობა კვალი, მაგრამ შინაგანად გფატრავს... ვტირი გამეტებით ღმერთო, ყველა ვინც მიყვარდა გაქრა...

თავშესაფარი. უჩვეულო დამთხვევა (თავი 2)

აწ უკვე დასატენად შეერთებულ მობილურს რომ ვრთავ, დედაჩემისგან შემოსული ხუთი ზარი მხვდება. რაც ახალი მობილური ვუყიდე მანანას, მას შემდეგ ჭირივით ეზარება ვიღაცასთან დარეკვა, ან თუნდაც შეტყობინების გაგზავნა. ასე რომ ამაფეთქა, ესე იგი მართლა რაღაც მოხდა.