უჩინარი მე (თავი პირველი)

ყოველთვის ვფიქრობდი თუ რატომ ვერ მამჩნევდნენ ან მიმახსოვრებდნენ ადამიანები. თავიდან ძალიან განვიცდიდი ამ ყველაფერს, მაგრამ შემდეგ მივეცი უფლება ამ განცდას ჩემში ეცხოვრა. სახლშიც კი მშობლები თითქოს ვერ მამჩნევდნენ, რახან ყველაზე უფროსი მე ვიყავი

ოცნების ქალაქი

თბილისი არის ოცნების ქალაქი და ჩემი ოცნება არს იგავ-არაკი! მაგრამ აქ ხომ ყველაფერი, ყველაფერი ხდება, აქ უბრალოდ სიყვარული ყოველთვის შეგხვდება!მინდა კიდევ ერთხელ გითხრა მე ეს სიყვარული, მე მომბეზრდა მარტოდმარტო გარეთ სიარული! აქ მაჟორი არ არსებობს,

შავი ანგელოზი 26 (დასასრული)

მართლა ნეტა როგორ ვეუბნევი და ენად ვუყოფ.-მაგას ცოტახანში განახებ-იცი ნია წეღან ელენეს ველაპარაკე უზომოდ ბედნიერია მიუხედავად იმისა,რომ ჯერ ფეხზე ვერ დგება ბედნიერია რადგან გაგა მის გვერდითა ბედნიერი ვარ მეც

თავშესაფარი - იდუმალი უცნობის გამოჩენა (თავი 1)

გოგონა, მგონი რაღაც დაგივარდათ. - უკან მახედებს ვიღაცის სიგარეტის მოწევით დაბოხებული, ჩახრინწული ხმა.აპარატთან დაცვა დგას. იქვე ჩემი ყოფილი სამსახურის ბარათი გდია, რომელზეც ჩვეულებისამებრ,თანამშრომლის

საკუთარ სამყაროს...

დავიწყე სიცოცხლის ახლიდან შესწავლა,მერთულა საკუთარ თვალებში ჩახედვა.არ ვიცი ვინ ვარ და ვერც ვხვდები სადა ვარ,სარკის წინ საკუთარ ჩრდილსაც რომ არ ვხედავ.ღიმილი - უცნობი,თვალები - იგივე,მზერაში ტკივილი ტევია

თვალები გეტყვის

თვალები გეტყვის თუ ჩახედავ რა ჰქვია ტკივილს და შენს გარეშე ცხოვრებაზე ატირდებიან.თუ შეიძლება გამოძებნო რამესთან წილი ეს პირველ რიგში უღიმღამო ამინდებია...გავდივარ სახლებს შენს გარეშე, დგება მაისი და ხალხით

უსათაურო

-ვხედავ დღეს ადრე ამდგარხარ -ჩაიცინა ბიჭმა-მოკეტე ლაწირაკო-წაილუღლუღა სეულმა და მაცივრის კარი გამოაღო -ლაწირაკო?!ცნობისთვის შენზე ორი წლით უფროსი ვარ! - შეჰყვირა ბიჭმა და თან პირიდან ნარჩენები გადმოუვარდა

იცი, დღეს ჩახუტების დღეა.. ( სრულად)

ჩემი ბედნიერება ერთი თბილი ჩახუტებაა, ყოველთვის და განსაკუთრებით - ჩ ა ხ უ ტ ე ბ ი ს დ ღ ე ს !!!დილით ადრე გამეღვიძა, შვიდის ნახევარი იყო თვალები რომ ვჭყიტე . ზანტად ავდექი, ჩემს ,,მოგონებების ყუთს“ ხელი დავავლე

ნუთუ შეგიყვარდა?

გაზაფხულის მშვიდ საღამოს, როცა უკვე მზე იჩრდილებოდა თბილისს საზარელი ამბავი დაატყდა თავს.კოტე მახარაძე მოკლესო ყვიროდა ყველა.კოტე? იმ დროისთვის ერთ-ერთი გამორჩეული ახალგაზრდა იყო 23 წლის.

ღამის უსასრულობა

მთვარე გამეფებულა ღამეში სუსხი შეპარულიყო ქალაქში მე კი ვიჯექი ღამეში ღამის აჩრდილის ლანდებში ირგვლივ სიჩუმე აღწევდა,სკამს სუსტი ქარი არწევდა, ხედვას უკუნი უშლიდა ლანდსაც კი ვეღარ უქმნიდა მხოლოდ ზუზუნი