ველური ორქიდეა (22 თავი)

_ გიგი დაიკარგა. - ხმამაღლა გამოაცხადა ნიკომ, წამიერი ყოყმანის შემდეგ. _ რააა? - თითქმის ერთხმად შესძახა ყველამ. - როგორ თუ დაიკარგა. _ აქ სოფელში მდინარე ხომ არ არის სადმე? - იკითხა წიკლაურმა. მდინარის ხსენებაზე გული შემიქანდა. ყველამ უსიტყვოდ და

შავი ანგელოზი 18

ფიქრებიდან გამოერკვა და მიპასუხა: -ამაზე ლაპარაკი მიჭირს ნია,მოვა დრო და ალბათ ამის გამო მომიწევს გაგას წინაშე პასუხისგება. -კომაშია ელენე?

ჩვენ შევქმენით ჩვენი ბედნიერი მომავალი (9)

...ჰოო..როგორც უკვე ვთქვი საბოლოოდ ყველაფერი მთავრდება.ამას საკუთარი გამოცდილებით ვამბობ.საუკეთესო ურთიერთობებსაც აქვთ დასასრული საუბედუროდ. სიცოცხლეც ხომ ასეა?დაიწყება ზოგისთვის ტკბილი ბავშვობით,ბედნიერი ახალგაზრდობით,შვილებით,შვილიშვილებით და

მე დედა ვარ (თავი 3)

იმ საღამოს მე და მიშიკო სვანეთში გავიპარეთ მის მშობლებთან. როცა ჩავედით ჩემი დედამთილ-მამამთილი ძალიან კარგად შეგვხვდნენ, მთელი მათი სანათესაო ძალიან ბედნიერი იყო, როგორ მინდოდა მაშინ ჩემი მშსობლებიც იქ ყოფილიყვნენ და ჩემი ბედნიერება მათაც

Bonheur????

ყველაფერი ბრუნდება და მეორდება, მხოლოდ ჩვენი დმოკიდებულება იცვლება მათდამი. ესეც დროს და ასაკს მოაქვს. ის, რაც სიხარული და გაბრწყინებული თვალები იყო ერთ დროს, დღეს ერთი ჩვეულებრივი დღე და მაინც, დილა მშვიდობისა შემოდგომა!დღეს პირველი დღეა

როცა მოვკვდი (თავი მეხუთე)

იცი, მე...-ენა დამება ზმას ვეღარ ვიღებდი თითქოს ჩემი სახმო სიმებს ვინმე აფერხებდა.-მე... არ მინდოდა ასე მოქცევა, უბრალოდ ასე გამოვიდა. -არ მაინტერესებს, არ აქვს მნიშვნელობა რატომ მოიქეცი ასე, ან რისი მიღწევა გინდოდა, ფაქტი ჯიუტია და ამაზე არც

გარეთ ისევ წვიმს 1 (საცდელი)

წვიმს, ქუჩაში ქოლგებით მორბენალ ხალხს ერთი გოგონა გამოეყო. ისე ლამაზია წვიმაში, უხდება წვიმას, ლამაზი წითელი თმები დანამია და უბზინავს. პატარა კურნოსა ცხვირი სიცივისგან გასწითლებია. მარწყვისფერი ბაგეები ოდნავ დაუშორებია და ძალიან ნელი ნაბიჯებით

მეც ვწერდი ლექსებს(ჩემო მუზავ...)

ამ ტკივილს ისევ უშენობის ელფერი დაკრავს, დღეს როცა ციდან წამოსული მზის სხივი მათბობს, ვდგავარ და ჩუმად ველოდები სიყვარულს კართან, ჰო ასე გელი,გასაოცრად...უბრალოდ მარტო. მხრებია შენი...

ორი მოწმე (თავი 16) დასასრული

ლილია იმ შუადღესვე დაბრუნდა ქუთაისში, ისედაც იმდენი გააცდინა, სამსახურს კიდევ ერთხელ ვეღარ გააცდენდა. ლამის ტელეფონზე იყო დაკიდებული, ძლივს გააგებიეს ბიჭებმა, რომ ამ ორ დღეში არაფერი მოხდებოდა, სანამ გემი არ ჩამოვიდოდა და რეალურად არ შეამოწმებდნენ

"შეჩერდი მტკვარო"(სრულად)

-გულიზარა ,გულიზარა ,- ყიჟინით დარბოდნენ უბნის ბავშვები და ასფალტის მთელ სიგრძეზე ,ცარცით ჯვრებს ხატავდნენ. გულამოვარდნილები შეცვივდნენ იტალიურ ეზოში ,რკინის ორნამენტებიან კარიდან,თვალები ამოყვეს და დაელოდნენ როდის ჩაივლიდა იეზიდი გულიზარა.