დაბრუნება (3)

მომეხვია ისე როგორც არასდროს, მაგრად ჩამიკრა გულში, ტმების სურნელს ხარბათ ისუნთქავდა, არვიცი რამდენხანს ვიდექით ასე კარის ზღურბლთან ახლოს და ერთმანეთისგან შორს მაგრამ ვიცი რომ გული გამალებით ცდილობდა

ველური ორქიდეა (23 თავი)

მოიმზადეთ ცივი ყავა, რადგან ახლა ძალიან ცხელა, ან სულაც პოპკორნით სავსე თასი დაიდეთ, კარგად მოკალათდით და ასე განვაგრძოთ ჩემი ისტორიის "მოსმენა". ვიმედოვნებ, ძალიანაც არ დაგღალეთ თხრობით, ყველაფერს დეტალებში გიყვებით და შეიძლება ზოგიერთი

ცქნაფა თავი 3

წამოვდექი,მაგრამ ვაი ასეთ წამოდგომას ჩათვალეთ რა ძალაც კი მქონდა შემორჩენილი მთელი ძალა დავატანე ჩემს ფეხებს,რომ როგორმე ოთახამდე მიემეღწია,ორი ნაბიჯი გადავდგი და შევამჩნიე რომ მივუახლოვდი დივანს

გულის ცემის რითმს აყოლილი

-ბნელა.-ცივა.ყველაფერი შავი ან უკეთეს შემთხვევაში ნაცრისფერია.გული ნაწყვეტ-ნაწყვეტ, მაგრამ მაინც აგრძელებს ფეთქვას და მეც გულის ცემის რითმს აყოლილი ნაბიჯებით მივუყვები ფიქრებს, მაღლა ძალიან შორს ცაში.

ათასი ფენის ქვეშ (2)

როგორც კი მაღვიძარა თავი საშინელ პირველ ბგერებს გამოიმეტებს ჩემი ძილის მფარველი ღვთაებისთვის, მზის სხივები თვალებზე თითებს მიჭერენ და მაიძულებენ ფართო ხედვით შემოვევლო ოთახს. საწოლის კიდიდან ფეხებს ვაშიშვლებ და იატაკის სითბოს,რომელსაც მზის სხივები

ჰორიზონტით... უბედურებისკენ...

ეს არის უბედურება, რომელიც ვერტიკალურადაც და ჰორიზონტალურადაც გაყენებს ტკივილს... ცდილობ გაექცე მაგრამ იცი, რომ ვერ შეძლებ რადგან ეს ტკივილი შენშია სა ბუნებრივია შენს თავს შენ ვერ გაექცევი.

არ დამტოვო (დასასრული)

-ანუ ლანასაც უყვარს.-რასგულისხმობ?-რატიმ ლანაზეც მელაპარაკა. მას ის ძალიან უყვარს, მაგრამ არიცოდა ლანა რას გრძნობდა მის მიმართ და გრძნობებში გამოტყდომა უჭირს.-დღეს მეც მელაპარაკა ლანა.-მოდი იცი

მე შენ მიყვარხარ

-ძალიან გამომწვევად გაცვია პატარავ და გვერდით სულ მე არ გეყოლები.. და კიდევ, მეორედ ასეთი ჩაცმული აღარ დაგინახო.-მადლობა, რომ დამეხმარე, არ იყო საჭირო, მე თავადაც გავუმკლავდებოდი... და კიდევ, არავინ გეკითხება

შემოდგომის სუნთქვით დაავადებული

შემოდგომის სუნთქვით გაყვითლებულ საღამოს, ქუჩას მივუყვებოდი. მზე ზანტად უთმობდა მთვარეს ადგილს. სხივებს ნაზად კრეფდა ციდან და უბეში იწყობდა. ბადრი მთვარემ მოწიწებით ჩაანაცვლა მზე და თეთრმა შუქმა ჰაეროვნად

იღბლიანი შეცდომა ( თავი მეოთხე)

განსაკუთრებული სიხარულით შევუდექი ბარგის ჩალაგებას. არ არსებობს იმაზე სასიამოვნო შეგრძნება, ვიდრე საკუთარ სახლში ყოფნაა, სახლში, სადაც გაიზარდე, ყველაზე მნიშნვნელოვანი დღეები გაატარე, საერთოდ,ბევრჯერ