სუროგატი დედა.თავი 6

-სხვა რომ ყოფილიყო შენს ადგილზე გგონია დავთანხმდებოდი?მე არ მიკითხია შენთვის ვინ ხარ,საიდან ხარ,ვინ არის შენს უკან.მარიტა მე შენ მიყვარხარ და მინდა ვიცოდე,გაქვს შენ სურვილი იყო ჩემს გვერდით? -სურვილი დიდია ჯორჯ მაგრამ შესრულებაა

საუკეთესო ჩემში (თავი2)

მოკლედ..ისედაც არ მიყვარდა ასეთი ადგილები და ასეთი საშინელი დღის მერე უფრო შემზიზღდა..ასეთი ტიპები არასდროს მიზიდავდა,აამაზრზენი და აუტანელი იყო..ვერ ვხვდებოდი რა ჰქონდათ თავში ავარდნილი,როცა ელემენტარული გოგოსთან ზრდილობა არ გააჩნდათ?!..

არასდროს დანებდე

გამარჯობა, მე მქვია ემილი.ვარ 15 წლის, მაგრამ ჩვეულებრივი თინეიჯერებისგან იმით განვსხვავდები, რომ შეყვარებული არასდროს მყოლია.ვიცი ახლა რასაც ფიქრობთ იმას, რომ ერთი მოსაწყენი პიროვნება ვარ, იქნებ მართლებიც ხართ… ძალიან ვღელავ, რადგან ამ ბოლო დროს

ცხელი სურნელი (სრულად)

-დამცინით? მართლა გაჩერდა -ამ სახლში ჭკვიანი ხალხ ვცხოვრობთ ჩემო ტაისა , ვიცით ვინ არის უფროსი -და ვის ემორჩილება უფროსი მესხი -მაინც ვის -ვისი სურნელიც აქვს, ცხელი სურნელი

იო(საცდელი თავი)

უნივერსიტეტის გაცდენა მომიწია. იომ მითხრა რომ ყველაფერს მოაგვარებდა. მთელი დღე სამსახურში ვიყავი და საბუთებს ვაწესრიგებდი. საღამოს იომ წამიყვანა სახლშ. არაფერი უთქვია. მთელი გზა ჩუმად ვიმგზავრეთ. ცოტა გული დამწყდა. დაავვაფიქსირე რომ მიკი კოცნა

ჩემი ბედნიერება {საცდელი}

“19 აპრილი, ჩემი დაბადების დღე” -ტასოოო გილოცააავ. ოთახში ჩემი და შემოვარდა - აუ დამაძინე რა. უცებ წამოვხვტი და და თავში ხელი შემოვირტყი, დღეს ჩემი დაბადების დღეა უკვე 20 წლის ვარ.

მომავალი ბედნიერება {7 თავი}

როდესაც თვალები გავახილე, მხოლოდ ალექს ვუყურებდი. თვალებს ვისრისავდი, მეგონა რომ რაღაც მელანდებოდა, მაგრამ ალექსი აშკარად ჩემს წინ იდგა. თან იმ ამბავს ვიხსენებ რომლის გამოც ახლა ასეთ მდგომარეობაში ვარ. მინდოდა ალექსი იქვე მომეკლა..

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებ სულ...(4 თავი)

ციხეში ყველაზე რთული კოშმარები იყო. კოშმარები რომლებიც ყოველ ღამე არ გასვენებენ. ახლაც კოშმარი მესიზმრება და მოულოდნელად გამომეღვიძა. თუმცა არაფერი ხდებოდა, ყველაფერი რიგზე იყო.

ჩემი ,,ტირანი" (თავი 1)

კაკ-კუკ, კაკ-კუკ..მხოლოდ ჩემი ქუსლების და გულისცემის ხმა მესმის , ასე დაძაბული არასოდეს ვყოფილვარ,ვღელავ მოსალოდნელ შეხვედრაზე ,ყველაფერზე ვღელავ ,რომ არ მოვეწონო ?, რამე რომ დამიწუნოს?, რომ გადაიფიქროს? ვეკითხები ჩემს თავს ,, დამშვიდდი ,ის არ

ნატუ-დან ქალბატონ ადვოკატამდე (თავი პირველი)

ჩვენს უბანში,სოლოლაკში,ერთი ბიჭი ცხოვრობდა. სანდრექსა იყო ჟურული. სანდრექსა სხვებისთვის, ჩემთვის - სანი ან სანდრო. ორი წლის,რომ ვიყავი სანდრო უკვე ექვსი წლის იყო,მაგრამ კარგად მახსოვს ჩემი ძმა უბნის “ბირჟასთან” ,რომ ჩამატარებდა ჟურული ყოველთვის