ძლიერი ნაწილი 2 (სრულად)

აქვე დავწერ სახელებს. დამიანე და ნინი(საბა და ელენე შვილები) (20-18 წლისები) ანკა და დემეტრე(ბექა და ნინი)(20-20) გეგა და ალექსანდრე(დემე და ნანკა)(20-17) ქრისტი(ანდრეა და ანი)(19) ანდრეა და ანასტასია(გიგა და ლილე)(19-16) გიორგი(სანდრო და ქეთი)(19)

ორი მოწმე (თავი 4)

-არაფერი ლაშა, უკვე სხვა მაგიდასთან მივდიოდი_ბიჭი მაინც რომ თვალებით ბურღავდა დაჩის, ლილიამ ჩუმად ჩაულაპარაკა_ხოიცი ქუთაისელი ბიჭები როგორები არიან, დღეს გაიგო მისი შეყვარებული მიმტანად რომ მუშაობს და არ მოეწონა_ვითომ გაიცინა და ამაზე უფრო გაცოფებულ

ცის არტ ყელა

- ყოჩაღ ნინია ისევ ჩაგეძინა. წავიბურტყუნე.. - მე მითხარი რამე? - არა ჩემთვის მოვთქვამ. თვალები ნელ-ნელა გავაპარე გვერდზე მჯდომისკენ და მაგიდაზე დადებულ ხელს მიეკრა მზერა. ვარდი იყო შავი ვარდი. -არ არსებობს, ახლა მოვკვდები. ისევ დავაბერტყე

მე მია ( თავი მეორე )

გვეყოფა წარსული მე ხვალინდელი დღით ვცხოვრობ, ჩემთვის არაფერია წარსული და თითქმის არც აწმყო მე მომავალში ვარ გაჭედილი,ყოველთვის იმაზე ვფიქრობ რა იქნება შემდეგ და არასდროს ვფიქრობ იმაზე რა არის ახლა , ეს ცუდიცაა და კარგიც -რა გქვია? მესმის ბიჭის ხმა,

შავი ანგელოზი 7

მის სითბოში დაკარგულს არ მინდა ამ სამყაროში დაბრუნება.ღმერთო რა კარგად ვარ ამ წუთას.........."ნია ჩემო შავო ანგელოზო,არ მჯერა ჩემ მკლავებში ასე გაყუჩებულს,რომ გხედავ,ყოველგვარი ჩხუბისგარეშე-მეუბნევა გაგა თბილად.მე მსიამოვნებს მისი სიტყვები და უფრო

ცხოვრების ჩუმი სიყვარული ხარ

ცამ დასჭექა, წამოვიდა წვიმა ხალხს უარი უთხრა ამ მზის სხივმა ოჰ, ეს გრძნობა გამახსენა სიმმა ვით გრძნობების მოტრფიალე ბინდმა როგორ გითხრა რომ მიყვარხარ ერთხელ ახლოს ვერ მიმყავხარ ბრალი მე მაქვს სიყვარულში იმ ზიზღნარევ სიხარულში სადაც მძულს მე თავი

ვინუჟდენში დაქორწინებულები 10

ალექსი ორივე ხელით ნიჟარის კიდეს ეყრდნობოდა. მის ზურგს უკნიდან წყლის ჩხრიალი მესმოდა. ბიჭს ცისფერ თვალებში ველური ნაპერწკლები უტრიალებდნენ. მოთმინებით ელოდა ჩემს პასუხს. -ანუ... გაკოცო...-უაზროდ ამოვიბლუყუნე. -ხო ანა! კოცნა, ეს ის პროცესია, როდესაც

ეს რეალობაა? (თავი 3)

დილას თავის ტკივილით გავიღვიძე. ყველას ერთ ოთახში ჩაგვძინებია. საოცარი სანახავები ვიყავით: დემეტრეს მაგიდის ქვეშ ეძინა, ბოთლჩახუტებულს; სალომე ირაკლის აწვა; მე კი მუცელზე ვიწექი, ფეხები თეაზე მდებია, თავი კი რბილად მედო. პირზე ხელი მოვისვი და ოდნავ

ლუ - ანგელოზი (სრულად)

- ლამაზი გოგო იყო ლუ,თავიდანვე,ერთი შეხედვით მოინუსხებოდით - მეთქი,რომ გითხრათ არა,მაგრამ იყო მასში რაღაც განსაკუთრებული - ღიმილით იგონებდა ლუს კანდელაკი და ცდილობდა ფარულად მოეწმინდა ცრემლები - ყველაზე კეთილი იყო ჩვენი ლუ! - თეო თავს არ იკავებდა და

ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მეოთხე)

იცი რაა ეს დღე კარგად დაიმახსოვრე ელენე დვალო, კარგად დაიმახსოვრე, დღეიდან ყველაფერი შეიცვლებაა, მეტის ღირსი ვარ ნამდვილად, აიეხლა ნახავ როგორია ნამდვილი ოჯახური იდილია ჩემო ეგრედწოდენულო მეუღლევ - გაცოფებული იყო დემეტრე, ჯერ ესეთი არმინახავს,