შეცდომისთვის განწირული (სრულად)

ნანა მაჩაბელი ადრეულ ასაკშივე შეეგუა იმედგაცრუებას. 14 წლის იყო, როცა წვივის ძვალი დაიზიანა. უთხრეს, რომ სუსტი ძვლების გამო ცეკვას ვეღარ გააგრძელებდა. აი ასე გადაიქცა უამრავ კონკურსში გამარჯვებული ბალერინა ნანა მაჩაბელი უბრალო ნანა მაჩაბლად. თითქოს

მარგიანის სასტავი (2)

მეორე დღეს უნივერსიტეტში ნინასთან ერთად მივედი და როგორი გასაოცარიც არ უნდა იყოს , მიუხედავად იმისა, რომ ლექციები დაწყებული იყო ყველა გარეთ იყო. მე და ნინა ლიზასთან მივედით და რადგანაც ფაქტია , რომ უკვე დიდი ხნის მოსული იყო მას ვკითხეთ რა ჯანდაბა

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეთორმეტე)

- აწი უფრო ფრთხილად იყავი ხოლმე - გიორგი ჩემზე შეშინებული იყო ახლაც მის მკლავებში ვიყავი მოქქცეული და ხელებს არმიშვებდა - პატარავ ხომ გითხარი კიდევ ბევრჯერ ვნახავთქო ? რაა ? - ეხლა შევამჩნიე, რომ ჩემი პირსახოცი ძირს ეგდო გიორგის წინ სულშიშველი

პაპასკირი და ბაბუციძე 10

-ჯანდაბა გაგვექცა. დუდუ მანქანას ურტყამდა წიხლებს.-დაწყნარდი საპატრულოში დავრეკავ, კორძაია აქეთ მუშაობს და დაგვეხმარება. ქებურიას მაშინვე თავისი სიძე გაახსენდა, რომელიც უკვე წლები იყო საპატრულოში

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 13)

არც ისე დიდი დრო გავიდა იმ შემთხვევის მერე, რაც ანდრიასთან ვიყავი ასული (დრამატული სპექტაკლების დადგმის დღე იგულისხმება), მას შემდეგ ორჯერ ვნახე და ორჯერვე სადარბაზოში. პირველად მაშინ, როდესაც დილის ვარჯიშის (თავქუდმოგლეჯილი სირბილის) შემდეგ

ბედისწერა 4

ამიტომ არ მინდოდა ნიკასთვის თავი მომებეზრებინა მომხდარზე ლაპარაკით. დერეფანში ისევ ხშირად ვხვდებოდი. მის დანახვაზე ოდნავ წამოვხურდებოდი და მის დაჟინებულ მზერას თვალს წამიერად გავუსწორებდი.

გარდავიცვალე

შენ,რომ წახვედი გარდავიცვალე აი,უბრალოდ გავფრინდი ცაში.როცა წახვედი ბინა ვიცვალე,დედამიწიდან გავფრინდი ცაში.ახლა ვერ მნახავ,ვერ ჩამიხუტებ,ვეღარც ჩემ თვალებს ნახავ,კაშკაშას.კარგად გაიგე?!გარდავიცვალე

მზესა და მთვარეს შორის (4)

ცხოვრებაში რა არ გამომიცდია მაგრამ არა ეს.სრული იდიოტების გარემოცვაში მეც იდიოტად ვთვლი თავს 1 თვე და მერე რა?როგორ გაგრძელდება ყველაფერი?ჩვეულებრივ ცხოვრებას დავუბრუნდები?თუ ისევ შეშლილად დავრჩები.არ ვიცი,მაგრამ ეს უკვე მშლის.30 000 ათასი ბებოსთან

ერთჯერადი სტუმარი 18+ (დასასრული)

-ალექსანდრე_ამჯერად სერიოზულად ჟღერდა ნინელის ხმა. ბიჭიც მიხვდა რა აინტერესებდა და სახე დაუსერიოზულდა. მძიმედ მოუტრიალდა და ძლივს ამოთქვა. -ჯერ-ჯერობით ცოცხალია. -ჯერ-ჯერობით? -ექიმს მოვიყვან ნინელი._აღარ შეეძლო ნინელის ცრემლიანი თვალების ყურება და

ვწევარ ღრუბლები ბალიშებად თავზე მაყრია

უსურნელოა ეს უბრალო დიფენბახია. სურნელიანი ეგ ყელია,კანზე გადნები. და მაგ თვალებში ტკივილებიც უხვად მარხია, ვფიქრობ უაზროდ,გონებაში აღარ მთავრდები. ვარდისფერია ეგ ტუჩები როგორც ეხმეა, ვდგავარ მიწაზე,მგონია რომ გადავვარდები...