phone drug

ნელ-ნელა ქრება სინათლე ჩემში, გამოწვეული შენი ხედვიდან, ნელ-ნელა გხედავ ყოველდღე სხვებში ჩვეულებრივი ჩანხარ გვერდიდან. აქრობ ინტერესს და განცდებს ჩემსას აღარ გაქვს ჩემთვის ნანატრი ფონი

ჩემეული!

ცუდი ამინდი არ არსებობს.მთავარია შენ როგორ მიიღებ მას იმ წუთას ან როგორ აღიქვამ მათში არსებულ უცნაოურობასა თუ მრავალფეროვნებას.ისიც მნიშვნელოვანია განსაკუთრებით რომელი სეზონი გხიბლავს,რადგან იმ სეზონზე ყველაფერი გახარებს,თითქოს არ აძლევ ქაოსს

მე, შენ და მორჩა. (სრულად)

ეგონა ყველაფერს ვაპატიებდი, უფრო სწორად ყოველთვის ყველაფერს ვპატიობდი. მარტო დარჩენილ დღეებსაც, მის მონატრებაში გათენებასაც, მარტო დატოვებასაც. ყველაფერს ვპატიობდი, როცა ვიცოდი რომ დაბრუნდებოდა, დამირეკავდა, მომწერდა, ან სახლში მოსულს იქვე

შენამდე ჯოჯოხეთი გამომივლია (თავი 2)

ალექსანდრე ჩემს გვერდით გადმოჯდა და ხელი მომკიდა მინდოდა გამეშვა, მაგრამ თან არ მინდოდა უცებ ჩემსკენ წამოიწია და უცებ რაღაც თბილი სასიამოვნო შევიგრძენი ჯერ თვალებზე რომლებიც დახუჭული მქონდა, მერე ლოყაზე, და ბოლოს ტუჩებზე, ტუჩებზე ვიგრძენი ეს სითბო

იქ სადაც 12

კეთილი იყოს შენი გამოჩენა ლინდა, როგორ მოგვანატრე თავი? ლექტორი მესალმება ღიმილით. - დიახ, რამოდენიმე დღით სოფელში ვიყავი. ლექტორს ზურგს უკან შავებში ჩაცმული კაცი დაცინახე, იმალებოდა, მაგრამ არც ისე კარგად.

რად გამოგიგონე

რამდენჯერ დავღონდი,რა აღარ ვიღონე რაში მჭირდებოდი,რად გამოგიგონე? წარსულის წუთები, ფაქიზი კოცნა ახლა ყველაფერი დამთავრდა,მორჩა. გადის დრო,წამი,წუთი და წელი და მე კვლავ უღონოდ,უსიტყვოდ გელი

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 8. ახალი ცხოვრება, მოულოდნელობა და შუშა

ჯერ გათენებული არ იყო, ნომრიდან რომ გამოვედი და მანქანების სადგომზე მივედი. ერთიანად მაკანკალებდა. ნახევარი საათი ველოდი, ეგებ ვინმე გამოჩენილიყო. ბოლოს, ვიღაც ტიპი დავლანდე. შვიდი საათისთვის გამოვიდა ავტოსადგომზე

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (14 თავი)

-ტანსაცმელი მანქანაში მაქვს.-ქვევით ჩავიდა,ტანსაცმელი ამოიტანა და ჩაიცვა.-წავედით?-ერთად ჩავედით, მან როგორც ყოველთვის კარი გამიღო,მაგრამ მე ახლაც უკან მოვთავსდი.-კიდე არ ვიმსახურებ?-გაეცინა და მანქნა დაძრა.-ხომ იცი რატომაც.-ვუთხარი და მიზეზის

ნიძლავი(2)

მოკლედ დილით როგორც კი გავიღვიძე მაშინვეგეგმის შესრულება დავიწყე პირველ რიგში მანქანაზე ,,ჯიპიესი" უნდა დამემონტაჟებინა რომ გამეგო მისი ადგილმდებარეობა და როგორც ჩრდილი ისე დავყვებოდე ყველგან.საათს დავხედე და 9 ხდებოდა,კურსელს დავუკავშირდი და დღეს

და დიახ, ასეც ხდება,ზუსტად აი ასე.

არვიცი როგორ გამოვხატო გრძნობები რომლებიც ჩემს გულში ტრიალებს მაგიჟებს , შეიძლება სულაც არ გამომდიის კარგად წერა მაგრამ უბრალოდ მინდა ვწწერო, თქვენ იკითხეთ , მერე ან შემაქებთ ან გამაკრიტკებთ