ასეც ხდება ხოლმე (ნაწ.2 თავი 2)

გიკა ხიონაკისთვის ბაბალე ქებურია ამოუცნობი იყო. ყოველთვის იზიდავდა მასში არსებული უხილავი სხივი და არ აძლევდა საშვალებას სამუდამოდ, რომ გაექრო მისი არსებობა გონებიდან. პირველად ეზოში ნახა, ჩუმად მჯდომი მკაცრი გამოხედვით, ზიზღიანი მზერით მომზირალი

მარიონეტი (მეოცე თავი)

ზოგჯერ ბედისწერა ცუდად გეთამაშება. თითქოს განგებ გემატება ახალ-ახალი პრობლემები. ასე ემართებოდათ იმ საღამოს რესპუბლიკური საავადმყოფოს საოპერაციოში მყოფ ექიმებს. თითქოს ის არ ჰყოფნიდათ, რომ წინ მრავლობითი ჭრილობებით დამძიმებული პაციენტი ეწვათ,

ყურებამდე შეყვარებული (სრულად)

რალამაზი დღეაააააა.... რა ნათელი მზეაააააა.... იმიტომ რომ დღეს ჩემიიიიი დაბადებიიის დღეააა... ბააახხ ბუხხ ბაახ ბუხხ (ჩემი ჭკუით ფეიერვერკებიც მოვაწყვე) გავიქეცი ჩემი ოთახიდან და ჰოი საოცრებავ კიბიდან დავგორდი.

ისინი (ისტორია II სრულად)

-შეგიძლია სულ გამოიყენო ეს ხერხი...- გაიღიმა გაბრუებულმა და ქვედა ტუჩზე აკოცა -შენ ნება მომეცი და მთელი ცხოვრება გავიმეორებ .. გაუჩერებლად თან არა მხოლოდ ამას - ტუჩები ლოყაზე მიაწება და შემდეგ მისი სურნელი შეიგრძნო . ასე გაბრუებულები, ბედნიერები ,

ჯოჯოხეთიდან სამოთხემდე. თავი 3

მალევე გვიახლოვდება უცნობი და დიდი ხნის ნაცნობივით გვკითხულობს . -როგორც გავიგე აქ ერთი ამბავი დაგიტრიალებიათ-იცინის მაგრამ თავის ცივ სახეს მალევე უბრუნდება -მომიწია..-ნათია კბილებიდან ცრის -მიხარია.. აღსანიშნავად ჩემთან გეპატიჟებით-გვთავაზობს

კომა {სრულად}

პირველ რიგში მინდა წინასწარ მოგიხადოთ ბოდიში შეხდომებისთვის. იმედია ჩემი ისტორიის წაკითხვით ისიამოვნებთ ისტორია რომელიმე თქვენგანის გაღიმებას თუ მოახერხებს ვიტყვი რომ მიზანი მიღწეულია.ველოდები

თითქმის დაქორწინებული VI

ცდილობდა აეხსნა რომ ეს უბრალოდ ჩემი თამაში იყო,მაგრამ ქალი მას არც კი უსმენდა.. ჩხუბობდა,უყვიროდა და გემრიელად სახეშიც კი უთავაზა.მე?ვიჯექი და სანახაობით ვტკბებოთი თან კრუასანს მივირთმევდი.

სიმშვიდეში დაკარგული (ნაწყვეტი)

საძინებლის კარს მიეყრდნო და ღრმად ჩაისუნთქა. წამით მართლაც დაიჯერა რომ ეძინა, მცირე დეტალი რომ არა. ვითომ ჩაძინებულს მხრები შეუმჩნევლად უცახცახებდა. წარმოიდგინა მისი ტირილი და სიკვდილი მოუნდა. ბუბუ ტიროდა.წამით მართლაც დაიჯერა რომ ეძინა, მცირე

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 2)

სადარბაზოში სანამ შევიდოდი, ლურჯ, საოცრად ლამაზ ცას ავხედე და ყველაზე მანათობელ ვარსკვლავს სურვილი ჩავუთქვი. სახლში ასულმა, თხელი შიფონის შორტი და ზედა ჩავიცვი და გაყინულ მკლავებზე ჟაკეტი შემოვიხვიე. ჩემსა და ნინის ბინებს შორი ორი სართულია

მოდის ნისლი მოდის წვიმა

მოდის ნისლი მოდის წვიმა და მე ყველაფერი მტკივა მოდის თოვლი ბარდნის ცაზე მე ვიწვი მხოლოდ შენს ხმაზე შენი სახე მუდამ მათბობს ფიქრი, დარდი მუდამ მახრჩობს ჩემი გული შენს თავს ნატრობს შენს თავს ვერა, ვერ თმობს, არ თმობს ანგელოზი შენ ხარ ერთი ამ ცხოვრების