გვიანია..

ამ ჩემს ოცნებებს და ლამაზ მოგონებებს, დღეს ქარს გამოვატან, ხვალ ხომ გვიანია, იქნებ თავის დროზე მაშინ შენც მიიღო ჩემი ოცნებაც და ფიქრიც, რია–რია. ქარი მეგობრულად

მწვანეთვალება დემონი ნაწილი მეორე, 2თავი

ღმოჩნდა,ხელი შეაშველა, წელზე შემოხვია და ძლიერად მიიკრა მკერდზე.მათი მზერა ერთმანეთს შეხვდა და ვნებისგან ორივეს სხეული ჯრუანტელმა მოიცვა/ -ახლ წელს გილოცავ, დაიჩურჩულა გელოვანმა,თავი ვეღარ შეიკავა

"ნი" "ნე" (თავი10) დასასრული

ვიცი რომ ყველაზე ცუდი გოგო ვარ მაგრაამ რავქნაა რომ მუზა არ მყავდა ...იმედია ჩავდგები კალაპოტში და მალე შემოგთავაზებთ ედოს და ნანოს ისტორიას,შემდეგ კი თავხედ ქმარს გავაგრძელებ,,,მგონი ამხელა თავი არასდროს დამიწერია,,,მადლობა მოთმინებისთვის

ოდესმე მოვძებნი ჩემნაირ ვინმესაც...

იქ, სადღაც უკუნეთს, შეხვდება ნათელი , და ისევ მიჰქრიან შორეთში ფიქრები , ეჰ, თითქმის ჩამიქრა თვალებშიც სანთელი, და აჰა ცოტაც და მეც აღარ ვიქნები...

გაგახსენდება!

გაგახსენდება როგორ გეყრდნობოდნენ ოდესღაც,კედლად გაქციეს,დაგანგრიეს...აღარ აგაწყვეს... როგორ მჭირდება ამ სხეულში სულის მოძებნა... თუმცა რა სული,სხეულიც კი ვეღარ ვიპოვე...

ატმის სურნელი (სრულად)

-ხომ გითხარი გაიზარდე,დიდი გოგო ხარ უკვე და არ შეგეფერება ეს ხეებზე ძრომიალი-მეთქი?- ნაზად უზელდა მხარს და გოგონას ბავშვურ სახეზე ეღიმებოდა. -ვიცი, მაგრამ შენ არ აპირებდი ასვლას და რა მექნა?-თავი ოდნავ მიაბრუნა მის უკან ჩამუხლული ბიჭისკენ -მოიცა,შენ

მოგონებები

ტკბილი მოგონებები, რომელიც არასოდეს კვდება! დროს ძალუძს გაახმოს ადამიანის სხეული... დროს ძალუძს მოკლას გრძნობები.. დროს ძალუძს სიცოცხლე წაართვას ადამიანს, მაგრამ დრო ვერასდროს შეცვლის მოგონებებს,არსებობს ბევრ კითხვაზე პასუხი, არსებობენ ანგელოზები,

ცხელი სურნელი (მესამე თავი)

ღიმილის ფორმა მისცა. საკითარი გულისცემა მანამ ფარავდა ყველა ხმას სანამ გაყინულ თითებზე მხურვალე თითების შეხება არ იგრძნო, ზურგს უკან არსებული სიცარიელე შეივსო და ერთი ხელი მუცელზე შემოეხვია. ტუჩები შიშველ მხარზე , შემდეგ ლოყაზე და ბოლოს ცხელი

ცოდვილ ადამიანებს

ღმერთმა გვიბოძა მიწა ცოდვილ ადამიანებს, ჩვენ კი ყოველდღე, ყოველივეს ვანაგვიანებთ ! თუ საით წავალთ არჩევანი მხოლოდ ჩვენია, იმქვეყნად წასვლა ყველასათვის განაჩენია ! დრო უკვდავია, არვის ინდობს განურჩეველად

კაფანდრა [14]

-არა, არა, ალბათ ისევ ისე მოვიქცეოდი როგორც ახლა. მე შენთან თავს კარგად ვგრძნობ და ეს სულაც არ ნიშნავს იმას რომ პირველივე დღიდან სიმართლე რომ მცოდნოდა შეიძლება შენგან თავი შორს დამეჭეირა. მე არც ახლა ვარ დარწმუნებული რომ ეს გრძნობა მთელი ცხოვრება