გზა შენისაკენ (თავი 3)

გოგონა რომელიც, ახლა ქუჩაში იდგა და თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა! განსხვავდებოდა ძველი ვიზუალით, ადრე მას მხოლოდ ბრეკეტებში და გამოყრილი სახით დაინახავდით, ისიც იშვიათად,სკოლაში. დიახ, სკოლასაც კი აცდენდა, კომპლექსს შეერყა. ოთახში ძველებური დიდი

არანორმალური (4)

მოკლედ ვუთხარი რომ ისევ იქ შემხვედროდა, სადაც ველოსიპედი გამოვართვი და დავაწექი ველოთი იმ გზას. რომ მივედი, ის ბიჭი უკვე იმ ხის ქვეშ იჯდა და მელოდებოდა. ისე ძალიან "სიმპაწიაგა" ბიჭი კი იყო. რომ დამინახა გამიღიმა. მეც მივედი, ველოსიპედი ხესთან

"აფხაზეთის შვილი ვარ"

აფხაზეთის შვილი ვარ და ამაყი ვარ ამით მოგონებებს თავს ვუყრი და გავიხსენებ წამით მახსენდა ჩემი ოდა და ის თბილი წლები ბებოს "ძუნუ"მახსენდა ჩემი თბილი კერა. გალის წყალზე მე და ქარი როგორ ვთამაშობდით, მერე მამას გავიხსენებ მივარცხნიდა დალალს თან

უსასრულო ღამე და უსასრულო სიბნელე

ღამეა, ბნელა. გარეთ რომ გახვიდე, ვერაფერს დაინახავ. მის გულშიც ისეთივე სიბნელეა ჩემს მიმართ, როგორიც გარეთ. ერთადერთი ნათელი რამ იმედის შეუმჩნეველი სხივია, რომელსაც მხოლოდ მე ვხედავ. ეს სხივიც ნელნელა ქრება და სამუდამო სიბნელეში მტოვებს. ქარია,

სიყვარულის ინსტრუქციები VI

-ანდრეი არ გირჩევ მომეკარო..-თან მუქარებს ერთი მეორის მიყოლებით ვესროდი. -თორემ რას იზამ ამაფეთქებ?თუ ამჯერად საქმეს შენს ხელში აიღებ?იქნებ სექსის დროს გირჩევნია ჩემი მოკვლა. -ამაზრზენი ადამიანი ხარ.

კაფანდრა [5]

გაკვირვებული მიტრიალდა ლოლასკენ. მამაკაცის ქმედებამ და კითხვამ ცოტა დააბნია. ეს კაცი არ იყო გამუდმებით უკან რომ დაჰყვებოდა და მოსვენებას არ აძლევდა? დავიჯერო ურთიერთობაზე ნაფიქრიც კი არ აქვს? -სწორი კითხვაა. ვის?!_თავი დაუქნია და მზერა აარიდა. გიგა

თავადაზნაურული ამბები (3)

-როგორც იქნა,გიპოვეთ! ბავშვების კვალობაზე ბევრი დაგილევიათ-ირონიულად შეგვათვალიერა ორივე. -ნიკო ძია,ძიძობა როდიდან დაიწყეთ?-მეც ირონიულად ავხედე,თან თვალებს ძლივს ვახელდი. -მადლობა მამიდაჩემს უთხარით,რომ აქ ვარ! -მადლობა მამიდაშენს,ღმერთს,ყველა

ღმერთისფერი ვარდი

სამყროში, სადაც ადამიანებს სიყვარული ამოძრავებთ, სიყვარულის დღე თენდებოდა. ქალაქში თოვდა, თევბერვლის თეთრი თოვლი თეთრად თრთოდა, თითთქოს ციდან ანგელოზების რაზმი ცვიოდა. არ უხდებოდა 13 თებერვალს თოვლი, რადგან ბევრისთვის „სიყვარული“ გაუფასურებული

ახალი ცხოვრება(4თავი)

სახლში შევედით,მართლაც ულამაზესი სახლი იყო, თან ძალიან დიდი. შესვლისთანავე ჩემი ყურადღება იმან მიიქცია, რომ სანდრომ ერთ-ერთი ოთახის კარი ჩაკეტა დაგასაღები გარადაში შეინახა, თიტქოს რაღაცას მიმალავდა. იმ წამსვე დავეჭვდი, მაგრამ არაფერი შევიმჩნიე.

"The End"

გუშინ გითხარი რომ მომენატრე, ჩაგეხუტე,შენც დამადე თავი, შემდეგ ცრემლები ვერ შევიკავე შემოვბრუნდი და გავხურე კარი.