ქუჩებში ვერ ვგრძნობ სითბოს

ქუჩებში ვერ ვგრძნობ სითბოს, ქუჩებში სიცივე დაძრწის, ფერები გახუნდა, თითქოს,

უშენოდ

შენ გაიქეცი შენი სახლიდან იმიტომ რომ მას ჩემი სუნი ჰქონდა.. ვერ ავიტანე შენეული ცივი ჰაერი.. თითიდან ისევ მარტოობა მოწვეთავს სისხლად.. ვენებშიც კი აღარ დარჩა შენი შეგრძნება..

ღამის სამიზნე [5]

მთელი ერთი კვირა, ერთმანეთით ვერ გაძღნენ. სულ ერთად იყვნენ და ერთმანეთს ეალერსებოდნენ. გავაშელს უკვე არც სამსახური აინტერესებდა და არც იქ მომუშავე ხალხი. კაბინეტში შეყუჟული მარტო თავისი ქალის სითბოს და სურნელს გრძნობდა. ნატა საქმეს უკვე გავაშელის

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 13] დასასრული

3 დღე დატოვეს საავადმყოფოში, ისიც მხოლოდ იმიტომ რომ ნინიას ჰქონდა მშობიარობის შემდეგ პატარა დისკომოფრტი და ექიმმა გადაწყვიტა რომ დორებით დაკვირვებოდა. რაც მთავარია ბავშვი თავს შესანიშნავად გრძნობს. ახლა ყველაზე მეტად რაც აინტერესებს უტას რეაქცია

ხშირად უთხარით სიტყვები: "მე შენ მიყვარხარ".

15 წლის იყავი,როდესაც პირველად გითხარი "მე შენ მიყვარხარ". შენ კი გაწითლდი, თავი დახარე და გაიღიმე. 20 წლის იყავი, როდესაც გითხარი "მე შენ მიყვარხარ". შენ ხელი ხელზე მომკიდე და მაგრად მოუჭირე, გეშინოდა, რომ სადმე არ გავმქრალიყავი.

ხელს თუ გამომიწვდი...

გამომკიდებოდა მეც ვინმე გამოქცეულს, ხელს ჩავკიდებდი, სახლში მივიყვანდი და ვანახებდი-ნახე როგორ ჭკნება დედაჩემი,მე კიდევ ვერაფერს ვაკეთებ-მეთქი. შემდეგ უფრო ახლოს მივიყვანდი და ვანახებდი დედაჩემის თვალებს,უბერებელს,შიგ ჩახედვისას ჩემი სახე რომ

შენ შეგიჩვიეს ჩემმა თვალებმა!

მე გიყურებდი,როგორ მაცლიდნენ შენ თავს ხელიდან. გიყურებდი,როგორ გკარგადი ძლიერად! მე გიყურებდი მიწის ზემოდან–ვეღარ გხედავდი სიცივეში დაკარგულს. მე გიყურებდი მთელი ბავშვობა,მთელი ცხოვრება,მაგრამ შენი ერთი გამოხედვა ჩემთვის ნეტარება იყო.

უჩვეულო ტყუპები (სრულად)

მსგავსება?! მხოლოდ და მხოლოდ გარეგნობა! ორივე ქერები, თაფლისფერთვალებები და გამხდრები... აი განსხვავება კი იმდენია ჩვენს შორის, რომ დავყვე ერთი კვირა ვერ მოვრჩები ჩამოთვლას, მაგრამ რამდენიმეს გეტყვით.

ყველაფერს დაკარგვის შემდეგ ეძლევა ფასი(1)

იანვრის სუსხიანი საღამოა, ულამაზესი მთვარეა და ცა ვარსკვლავებით მოჭედილა, ტანში ჟრუანტელი მივლის, ეს სუსხი წარსულს მახსენებს და რეალობას უკეთ აღქმაში მეხმარება, რაც ძალიან მტკენს. ეს სუსხი ძველ იარებს მიღვიძებს, იარებს რომელიც ცხრა თვის წინ

მარტოსული

ვერ გაუძლოო იტყვიან.. ადგებიან.. თავში დაიშენენ ხელებს.. გულთან მიიჭერენ თითებს.. ტვინში მოწოლილ სისხლს შეაჩერებენ.. თოვლზე ნაკვალევს დაელოდებიან.. მოჩვენებებს დაიჯერებენ..