ერთხელ(თავი პირველი)

საშინლად ბნელოდა, ნისლში, ლამპიონების შუქზე მივიკვლევდი გზას, უეცრად მანქანა გამოვარდა, აშკარად გადაჭარბებული სიჩქარით მოძრაობდა და ძლივს გადავრჩი, რომ უპრობლემოდ არ გადამთქერა. ზედ ჩემს ფეხებთან დაამუხრუჭა მკვეთრად, წონასწორობა ვეღარ შევიკავე,

ცოდვების გამო?..(27)

საბა და სალო გავაცილეთ ამერიკაში, რამდენიმე თვეში საქართველოში ჩამოვლენ, წასვლამდე მარის და ნატას მონახულება გადავწყვიტე, მაგრამ ჯერ გიგის აზრი უნდა მომესმინა, აბაზანიდან გამოვედი გადაწყვეტილებით, რომ დავლაპარაკებოდი, თმას ვივარცხნიდი, ზურგიდან

მიგდებული "პატარძალი" (8)

სად მივდივართ ეგ მაინც მითხარი რა.-ძლივს ვახერხებ ხმის ამოღებას წეღან ისე სასიამოვნოდ მომაკეტინა.. -ხომ გითხარი გიტაცებ-თქო? -დედა რა ჭკვიანი ხარ! სად მიგყავარ მერე , რომ მიტაცებ?! -სვანეთში მივდივართ. -ჰა?-რაო , სადო? როდისო?! სვანეთიო?!!!!!

მოლოდინის რეჟიმში

უკვე მთელი კვირა ვარ მოლოდინის რეჟიმში შენზე შენზე მისადარ არ არს სამოთხეებში

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 4)

ბედნიერი და გახარებული წელში გავიმართლე და შემოვბრუნდი უეცრად წინ ასვეტილმა სხეულმა პირზე ერთი ხელი რომ ამაფარა მეორე წელზე მომკიდა და კარებს ამაკრო! -ესეიგი რაო რაო რაგვინდოდა ნიკუშას ოთახშიო? ეშმაკურად გამომხედა და თან ჩაეღიმა!-თან როგორ

„არ არსებობს პირველი სიყვარული, არსებობს ძლიერი სიყვარული“ თავი-1

ვთვლი რომ საკმაოდ აქტიურია ჩემი ცხოვრება ბავშვობიდან ჩემი მშობლების დამსახურებით. პ.ს მე ნია ვარ 23-წლის, თავისუფლად შემიძლია ვთქვა, რომ მომწონს ჩემი ცხოვრების სტილი, ვაღიარებ ამბიციურიც ვარ და ვთვლი რომ ადამიანს თუ ამბიციები არ აქვს, ცხოვრებაში

შენ მოხვალ

შენ მოხვალ ხვალ, მოხვალ თეთრი მიხაკებით, შენ დროს ეტრფი_ მე ვერაფრით შევეგუე, შენ ცხოვრებას კვლავ შეჰყურებ მირაჟებით,

,,მე მაინც მოვალ"

დედამიწა რომ დაიქცეს მე მაინც მოვალ, სულ რომ იწვიმოს, სულ რომ ითოვოს მაინც წამოვალ, გზა რომ გაქრეს არ დავფიქრედები მე ფრთებს შევისხამ სწრაფი სიჩქარით შენს სიახლოვეს გულში

მიყვარს

მიყვარს, მიყვარს... როცა ვარდებს სურნელება შენი ასდით, როცა, ბაღში - ნაფეხურებს, შენი ტერფის ჭრილი დასდევთ, როცა, ეს მზეც გაიცეკვებს - ჩრდილებს ფერი რომ არ გას

ჩემეული 2

ყინავს.თოვლის ფიფქები ერთმანეთზე ეცემიან და დიდ მასას ქმნიან,ათეთრებენ არემარეს.არავინაა გარეთ.მანქანებიც არ მოძრაობენ და ზუზუნით არ აყრუებენ არე-მარეს.ბუნება მარტოა.თოვლის დიდი რაოდენობის გამო ხეები დამძიმებულები არიან და წელში მოხრილნი