წუხელ მე ჩემი ყველა სტროფი მივყიდე ეშმაკს ...

დღეს სხვის აქ ყოფნას შენი წასვლის მწარე სუნი აქვს და წვეთებად სდის ჩემს ოთახში სისხლი დარაბებს. გიმსახურებდი ასე კარგს და ღმერთით გულიანს, მაგრამ იესოც არ დაინდეს ... ჯვარზე გააკრეს.

ისინი არსაიდან მოდიან

ისინი იწყებენ შენს სულში ფათურს, შენი ნივთების გადალაგებას, შენი ტანისამოსის ცვეთას, შენი მინების დაბინძურებას, იწყებენ და ამ წამოწყებას წარმატებინ ანხორციელებენ. ისინი ხევენ შენს ჩანაწერებს, იწყებენ მათში მთავარ გმირებად გამოჩენას,

მის არარაობა

დროის უკან დაბრუნება, რომ შემეძლოს, ჩემი ფეხით შევიდოდი აფთიაქში და პრეზერვატივს ვიყიდდი, აი, იმ პრეზერვატივს, რომელიც ჩემს დაბადებას ხელს შეუშლიდა.

არ შეგეშინდეს...

ამბობენ, დრო გავა და გაგივლის-ო... მეუბნებიან, დაგავიწყდება და სხვას შეიყვარებ-ო, მაგრამ როგორ?! როგორ შეიძლება რომ შენისთანა ადამიანი დავივიწყო?! არ შემიძლია და ამასთან ერთად, ამის სურვილი არც მაქვს.

ზამთრის ზღაპარი (სრულად)

თბილ პლედში გახვეული იჯდა დივანზე, ხელში ლიმონიანი ჩაი ეკავა და დიდი ინტერესით შეჰყურებდა ეკრანს. მისი საყვარელი ანიმაცია გადიოდა და ამას როგორ გამოტოვებდა. საახალწლო არდადეგები ჰქონდა, ყოველთვის უყვარდა ეს სეზონი და ახლაც მოუთმენლად ელოდა ახალი

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეორე)

ქართული ფილოლოგია რომ დავამთავრე, ისევ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ჩავაბარე მაგისტრატურაზე, განათლების მეცნიერებების მიმართულებით. საოცნებო სამსახურს რომ წარმოვიდგენდი ხოლმე, ყოველთვის უნივერსიტეტის კედლები წარმომიდგებოდა თვალწინ, ყველაზე

ჰანა

-ცოტახანიც მოითმინე ჰანა მთელი ჩემი ოჯახი საცხოვრებლად სხვაგან გადავდივართ, რადგან მამაჩემი დააწინაურეს სამსახურიდან და იძულებულები გავხდით გადავსულიყავით. სიმართლე ,რომ გითხრათ გადასვლა მახარებდა ალბათ იმიტომ ,რომ არავინ არ მიცნობდა იქ და ცხოვრებას

ყველა მოგონება შენი იყოს

ბევრი ტანჯვა შემხვდა როდესაც თავს ვერეოდი გადამეტანა უშენობა . ახლა დრო გავიდა,,მეც შევეჩვიე უშენობით განვლილ თვეებს და მჯერა, რომ ადამიანები უგზოუკლოდ არ იკარგებიან! "შენ დაბრუნდები,ისე წახვედი" .მაგრამ სამწუხაროდ ყველაფერი გვიან იქნება.

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 8]

მეორე დღეს განსაკუთრებით ყურადღებას იჩენდა, აინტერესებდა რომელ საათზე წავიდა გერლიანი სამსახურში და უკან რომელზე დაბრუნდებოდა. გულის სიღრმეში აცნობიერებს რომ ეს ქმედებები ეჭვიანობსგან არის გამოწვეული, არ ესიამოვნა მეგის გამოჩენა მაქსიმეს ცხოვრებაში,

წარსულის აჩრდილი [სრულად]

საღამომდე მისაღებში ისხდნენ და ძველ ამბებს იხსენებდნენ. რა კარგია ძველი მოგონებები, მითუმეტეს თუ ის შენ სიხარულთანაა დაკავშირებული. რამდენი რამის გაკეთება შეგიძლია ადამიანს და რამდენ რამეს არ აკეთებ, ან ვერ აკეთებ. უკვე წლებია მოგონებებით