მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 3)

ნასვამი ვიყავი, მაგრამ მახსოვს მისი ცხელი სუნთქვა და სანახევროდ ჩემს ტუჩებზე და სანახევროდ ლოყაზე მისი კოცნა. ისეთი მოულოდნელი იყო... ის სამ წამიანი ამბორი წესიერად დღესაც არ მახსოვს.. არ მახსოვს ის, არ მახსოვს ჩემი შეგრძნება, ან არც არაფერი

მკვდარი გული (სრულად)

გამოიყვანეს თეთრ ზეწარში გახვეული,თვალები დაუჭული აქვს,აღარ უბრწყინავს ბედნიერებისაგან.მის თვალებში აღარც სევდა ჩანს,ყველაფერი ერთიანად ჩაკვდა და ჩაიფერფლა. გული რომელიც დიდი სიყვარულით ფეთქავდა ახლა აღარ ფეთქავს და უკვე ცივია.გაცივდა,ჩემი გული კი

სიყვარულის მსხვერპლი (სრულიად)

დღეს დაბადების დღე მაქვს.დილიდან ვემზადები.მეგობრებს ველოდები და როგორც შემიძლია შემიძლია მესიჯებს და ზარებს ვპასუხობ.გუშინ,რომ გადაცდა სოციალური ქსელი აფეთქდა.მხოლოდ მეგობრებს ვეპატიჟები გოგოებს,რადგან მინდა ეს დღე კარგად გავატარო ყოველგვარი ჩხუბის

შენამდე (8თავი)

-გენიოსი ხარ!-ჩემს ნათქვამზე მიკაც ხითხითებს.სხეული უდუნდება და თავს მხარზე მადებს.მე კი მუცელში უცნაურ სითბოს ვგრძნობ.ალკოჰოლის გარდა მისი შამპუნის სუნი სასიამოვნოდ მიწვავს ნესტოებს. -ჩემთან... ავიდეთ... თუ აქ დავიძინოთ?-ძვლივს აბამს თავს

ვერ მომერევი (სრულიად)

ოდესმე შეიძლება დადგეს მომენტი და შენ დადგე არჩევანის წინაშე. იყო შენ, ან იყო სხვა. ...და ამ არჩევანის წინაშე საკუთარმა ოჯახმა ისე დაგაყენოს რომ თვალიც არ დაახამხამოს, ყველაფერი კი შენს სინდისს მიაწერონ და მორჩა: ყველაფერი შენს ხელშია!

ამოუცნობი ზარი (14)

სასიამოვნოდ დამღლელი ღამის შემდეგ წყვილს მყუდროება ნიტას ტელეფონის ზარმა დაურღვია, რომელიც უსამოვნოდ ზუზუნებდა, ზანტად წამოიწია საწოლიდან დემეტრე და ის იყო მობილური უნდა აეღო რომ ამირეჯიბმა აართვა და უპასუხა კიდეც –გისმენ!

შემცვალა (6)

#ნინი ხმა ვერ ვიღებდი რათქმაუნდა ვიცოდი,რომ ვუყვარდი, მაგრამ ეს მოულოდნელი იყო ზოგადად ემოციური ადამიანი ვარ. –თქვი ეხა რამე გამიცინა მარიამმა და თვალი ჩამიკრა. ლევანის შევხედე თალები ჩაწითლებოდა და აცრემლებული თალებით მიყურებდა გავუღიმე და რაც ძალა

შუაღამის მზე (მეორე თავი)

სახლში შესულს დედა სავარძელთან, იატაკზე მჯდარი დამხვდა. გახეთქილი ტუჩიდან სიმწრით იწმენდა სისხლს და სევდიანი თვალებით უყურებდა თავის გაწითლებულ მაჯებს. სანამ პატარა ვიყავი ყველაფერი კარგად იყო. მოსიყვარულე ცოლ-ქმარ იყვნენ, ყოველ პარასკევს საღამოს

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (მეთვრამეტე თავი)

-ვაა აჩი-დაიძახა მისი დანახვისას და აჩის თვალებში ჩააშტერდა -რა უტიფრად მიყურებს ერთი შეხედე რა-წყნარად ამოილაპარაკა და გამომძიებელს მიუბრუნდა-ყველანაირად ეცადეთ რომ ამ ადამიანმა მთელი ცხოვრება ოთხ კედელს შუა გაატაროს .ის სიცოცხლის ღირსი არ არის.

მარი ჩემი სიხარული

სანამ მარიზე გეტყოდეთ რამეს მოგესალმებით მე ამ დიდ ღამეს მე მოგიკითხავთ როგორც დიდ მთვარეს და ვარსკვლავების უსასრულ არეს