მე არ დამისრულებია...(VIII თავი)

გაშტერებული ვუყურებდი კართან მდგარ გაბრიელს, რომელსაც თაიგული ეჭირა ხელში. თავზე ხელს ნერვიულად ისვამდა და დაბნეული თვალებით შემომცქეროდა. -აქ რას აკეთებ?_ვკითხე გონს მოსულმა და მზერა გავუსწორე. -უბრალოდ მოვედი._დაბნეულმა მითხრა. -და რატომ? -ისე

სიშვიდისფერი

სადაც ტკივილი სადაც ნისლია, სადაც ცრემლები ტალღად ქცეულა იქ უშენობას ვერ მივეჩვევი, რადგან მწარეა სულის წვალება. მე ისე მტკივა მარცხენა მხარეს და ისე გელი ისე გენდობი, მარტო სულ ჩემი მგონიხარ კარგო ცრემლებით ვძღები შესაბრალებად... მე აღარ გეძებ და

* * *

ლამაზი სიზმრები, ლამაზი სიზმრები, მიყვება ქუჩებს, ფიქრებით სავსეს. ლამაზი ჰანგები, ლამაზი ჰანგები, აღარ გაისმის მდუმარე ღამეს. შენი ალერსი, შენი ალერსი, ცრემლებით მიმზერ, ზღვისფერ თვალებს. მე შენ მიყვარდი, მე შენ მიყვარდი, ახლა ანაზდად ვუმზერ

გინდა ვიჩხუბოთ?

რაჭის ერთ-ერთ ულამაზეს სოფელში კერძოდ კი ნიკორწმინდაში,უამრავ ხალხს მოეყარა თავი, ზაფხული ეს ის დროა როცა ყველა სახლის კარი თითქმის ღიაა და დიდების თუ პატარების ხმა ისმის ეზოებიდან,სწორედ ერთ ერთი სახლის ეზოში,ხის სკამთან ორი პატარა ბავშვი

სათვალე

იცი როგორი მტკივნეულია სათვალის მოხსნა? მტვერიც არ რჩება სილამაზისგან. როგორი უფერულია, ფორმას კარგავს ყველა და ყველაფერი, ერთმანეთში ერევა და იდღაბნება. აზრს კარგავს ყველა ფერი, რადგან უკვალოდ ქრება სიწმინდე. უყურებ შენს თავს, სხვებს და არ გინდა

პატიმრის წერილი

გისოსებს იქით ხარ, უდროოდ შორია... მე დავრჩი უშენოდ ცარიელ სივრცეში, პატიმრის საკანში მუდმივად თოვლია, გულშიც კი ზამთრდება თაკარა სიცხეში.

ჩვენი საიტი

საიტის ერთგული ახალი თუ ძველი ნაწილები შევიკრიბეთ რათა ვისაუბროთ საიტზე რომელმაც თითოეულ ჩვენთაგანში ძალიან ბევრი რამ შეცვალა და დღესაც ცვლის.ბოდიშს გიხდით იმ ადამიანებს ვინც დღეს ვერ ჩაერთო ჩვენს იმ სიურპრიზში რომელიც ისევ ჩვენ გაგვითბობს გულებს,

დაქირავებული მკვლელი IX თავი

სარას საუბრის დაწყება ეძნელებოდა, არ იცოდა საიდან დაეწყო. ისეთი გრძნობა ქონდა თითქოს კითხვის უფლება არ ქონდა, თითქოს დიმა მისი არც იყო, თითქოს მისი ეშინოდა. ძლივს გაბედა ხმის ამოღება. -გღვიძავს? კითხა ჩახლეჩილი ხმით.

ქალი

შენ არ ხარ ევა მაგრამ ხარ ქალი თუმცა ჩემ თვალში ეგეც ნაკლია

სამი ფიფქი ანუ ისტორია რომელსაც სახელი არ აქვს (ნაწილი პირველი)

მაშინ დაიწყო დასასრულის დასაწყისი... ჭორი გაგორდა არაბული ქურდიაო არაბული მკვლელიაო არაბულმა დევდარიანებს ყველაზე ძვირფასი, მაგდა მოპარაო... დიდხანს ლაპარაკობდნენ თუ რას იზამდა არჩილ დევდარიანი, თუმცა არაფერი გაუკეთებია შვილის დასაბრუნებლად...