დაგიჩემე

მაინც რანაირად დაგიჩემე სულში ჩამეკვანძე აკორდებად და მეც ვირწმუნე და დავიჯერე რომ შენ მათენდები ყოველ დილას

წერილი.

ჩემნაირი ადამიანები ძალიან დიდხანს ითმენენ და მერე საბოლოოდ მიდიან.. ჩარლ.. დამიჯერე რომ მე შემიძლია ჩემი ხელებით აშენებული სასახლე, თავადვე დავანგრიო... ეს მაშინ ხდება, როცა ვხვდები რა აბსურდში ვარ. როცა ყველა კედელი თავად ვარ... იცი? ადამიანი

დასანგრევი ქვეყანა

მე არ ვიცი რა ხდება, მე ის ვიცი მთავრდება. ქვეყანა რომ ინგრევა, ჩემი ბრალი გახდება.

წყვდიადში მყოფის პირველი ნაბიჯი. (ნაწილი პირველი)

კიდეზე ვარ უკვე მისული, აღარ ვიცი რა ვქნა, როგორ მოვიქცე, გაჩერებული ვარ და წინსვლას ვეღარ ვგრძნობ, უკვე მზად ვარ ყველაფერს წერტილი დავუსვა, მაგრამ მაინც, ვერ ვბედავ... სისუსტეა თვითმკვლელობაო და თუ ვინმე იკლავს თავს, იძახიან სუსტი იყო, დანებდაო..

A.k N.Y

იძულებითი ცხოვრებით ვცხოვრობ. სად დასრულდება არ ვიცი ბოლოს ... ნატანჯი სულით დავბობღავ გზებზე , რომ სიხარული ვიგემო ერთხელ! აღმართს მივყვები ფეხემი მტკივს ,

თურმე ბრძენს უთქვამს

თურმე ბრძენს უთქვამს მეგობრობას არ აქვს საზღვარი მე კი მის სუნთქვას ვატყობ რომ აქვს სხვისი ნაზავი

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 8)

--ორი სიყვარული???-ძალიან გავიკვირვე --კი ორი..-დარწმუნებულად თქვა- მას ჰყავდა ორი ქალის კატეგორია,რომელსაც ერთ ქალში ვერასოდეს იპოვნიდა. ორივე უყვარდა,ვერცერთს თმობდა,მაგრამ არც ორივეს ყოლა იყო მართებული.... მისი „ცოლის“ სახით შეიძლება ითქვას

დღეს უკვე ყელში მაქვს ცხოვრება

დღეს იცით ყელში მაქვს ცხოვრება მე უკვე თოვლივით დავდნი დრო გადის მაგრამ არ მშორდება ჩვეული წუხილი, დარდი

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (ოცდამეორე და ოცდამესამე თავი)

-მე რა გადავრიე?სულ ასეთი იყო ეს -ასე როდის იქცეოდა?უეჭვლი შენმა თანხმობამ გაახარა ასე ძალიან-სიცილს არ წყვეტდა მარიამი -გახარებას განახებ თუ გხიე მაგ ლამაზ სიფათში

შენი არ შემდგარი სუიციდი

ალბათ მეასედ, ამ ჯურღმულად ქცეულ ღამესაც მე სანიმუშოდ უშენობა ამომახველებს, ვეღარ ჰყოფნია გრძობას ულევს შენგან გაჩენილს არც სიმეტრია ,არც სიგლუვე გამოსაზრდელად.