ერთხელ მარსზე (სრულად)

ზაფხულის ცხელი საღამო იყო, მარტო ვიყავი ქალაქ გარეთ სახლში, ჩაბნელებულ ოთახში ვიჯექი და სრულიად არ მინდოდა არაფერი. ოთახის კედლებს აპობდა ნელი მუსიკის ხმა... ძალიან დაღლილი ვიყავი სიცხით, ცივ ყავას ვწრუპავდი და ინტერნეტში უაზროდ ვიქექებოდი,

ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდასამი)

თავშესაფრის პატარებს ახალი აღმზრდელისა და ფსიქოლოგის საპატივცემულოდ ფერადი, საჰაერო ბურთებიც დაებერათ და ოთახები სადღესასწაულოდ მოერთოთ. დედაოების დახმარებით შეშის ღუმელზე შოკოლადის ტორტიც კი გამოეცხოთ და შუშხუნებით შეიარაღებულნი მოუთმენლად ელოდნენ

ცხელი სუნთქვა -2-

თვალებს ნელა ვახელ, დედაჩემი ზურგით დგას, ვიღაც თეთრხალათიანს ელაპარაკება, ვხვდები რომ საავადმყოფოში ვარ, ეს სიტუაცია მაინცდამაინც არ მომწონს, ვხვდები, რომ რაღაც ცუდი ხდება და თავს ვიკატუნებ, თვალებს ვხუჭავ... - რა ხდება ექიმო? ამის გამოსწორებას

ბავშვობის სიყვარული (1თავი)

ხვდებით ხომ, რა უზადოდ გონებამახვილური არსება ვარ, როცა საკუთარ თავზე საუბრისას სახელის, გვარისა და ასაკის მეტი არაფერი მახსენდება.. არა, როგორ არ მახსენდება, უბრალოდ ცოტა რთულია საკუთარი თავის სხვებისთვის გაცნობა ნუ კარგით, დავიწყოთ ასე ბანალურად:

ქაოსი ანუ "ინი და იანი" III (შეიგიძლია გაიგო ჩემი ყვირილი)

ხმა მესმოდა , მაგრამ ვერ ვხედავდი , ვერაფერს ვხედავდი და ნელ-ნელა ეს ხმაც გაქრა , თუმცა მალევე დაბრუნდა . ბედნიერი ოცნენებებიდან მირას სასიამოვნო , ბავშვივით მშვიდმა , წკრიალა ხმამ და ლოლას შემოლაწუნებამ გამომაფხიზლა . -აჰჰ...რა მოხდა ? კარგად ვარ

სულს მოგცემ!(10)

ხომ იცი ეს პომპეზურობა ,მაგრამ ვერაფერი გავაწყვე -ბექუნაა არ გრცხვენია? წინასაქორწილო წვეულებაზე ყოფილი შეყვარებულის პირად ცხოვრებას არკვევ? ნწ ნწ ნწ რა საქციელია ეს? - ალექსანდრე ისე უცებ გამოჩნდა მარიამსაც კი გაუკვირდა, ბექას მხარზე მოხვია ხელი

ცეცხლოვანი ტანგო /9თავი

ველურივით მეცა ტუჩებზე და სავარძელში დამაბრუნა-ისევ!. კალთაში ჩამიჯდა ახლა ის დაეპატრონა ჩემ კისერს. ვერ ვინძრეოდი,ისე მსიამოვნებდა მისი დომინანტობა. ახლა მე, მე ვსუნთქავდი ხმამაღლა.ახლა მე ვიყავი მის ქვეშ,ახლა მე ვერ ვაკეთებდი ვერაფერს,ახლა მე

სანშაინ (მე-2 თავი )

ისევ ცხელა. დღითიდღე მაღლა იწევს ტემპერატურა და აქ გაჩერებაც შეუძელებელი ხდება. ერთადერთი რამ, რაც ამ აუტანელ სიცხეს მავიწყებს, ჩემი ჟოლოა. რომელზეც დავჯდები თუ არა, 30 წამში ყველანაირი სიცხე მავიწყდება. წარმოდგენაც კი არ გაქვთ როგორი სასიამოვნოა

შემოდგო'მისეულად (1)

ყვითელი, წითელი და გაცრეცილი მწვანე ფოთლები ერთმანეთს ენაცვლება და საოცრად ლამაზ ჰარმონიას ქმნის. საოცარი გრძნობა მეფლება მათი ყურებისას და უჩვეულოდ მეღიმება, უმეტესობას გაზაფხული უყვარს მე კი წელიწადის რჩეულ დროდ შემოდგომად დავასახელებდი. დროს როცა

როცა თვალებში ჩაგხედე (6 თავი)

ვფიქრობდი... ყველაფერზე, სიკვდილზე და სიცოცხლეზე. ჩემს ადგილზე ამხელა სამყაროში. ვინ ვიყავი საერთოდ და ვნიშნავდი თუ არა ვინმესთვის რამეს?! და უცებ ის გამახსენდა, ჰო დემე. რატომ ნიშნავდა ის ბიჭი ჩემთვის ამდენს? რატომ მანაღვლებს მის ცხოვრებაში რა