ქამელეონი - აღარ (სრულად)

-მე ვარ ქამელეონი. საბამ გაკვირვებით შეხედა. -შანსი არაა. შენ და ქამელეონი. ლიზამ გაუღიმა. -ყოფილა შანსი და მაინცდამაინც მე გამიმართლა.

- ეს ვარ მე (სრულად)

აღარ მინდა ! არც ის მინდა, შენზე ვწერდე და მერე საკუთარ ნაწერსაც უარვყოფდე. მგონი, იმისიც მეშინია საკუთარ თავს, რომ გამოვუტყდე. ერთადერთი, რაც გამომდის, ნაწილებად გაფანტვაა. ნაწილებად, რომელსაც არავინ აგროვებს.

შენამდე (7თავი)

-დავიღალე!-ღუღუნებს საყვარლად,მე კი ამ ხმაზე სისხლი თითქოს ძარღვებში მიდუღდება. -ჯერ მხოლოდ ორი საათია ვმეცადიებთ ანა!-უკმაყოფილებისგან ვვოხრავ და ვცდილობ არ დავნებდე.მოულოდნელად მასში რაღაც იცვლება.სახეზე უცნაური ჩრდილი უვლის და ერთიანად

ქოლგების წვიმა

ფანჯრის რაფასთან ვზივარ სიგარეტით ხელში რაღაც იაფფასიან წითელ ღვინოს ვსვავ და ვაკვირდები წვიმის წვეთებს, როგორ ეცემა ხალხს, როგირი უწყინარია. ხალხი ირევა ქუჩაში ბუზებივით , გეგონება წვიმა არ ენახოთო ისე დარბიან და ეფარებიან მაღაზიებს, სადარბაზოებს

უცხო ქალის ცრემლი 2 ნაწილი 10 თავი

რომ იქ განცდილი შთაბეჭდილებები ფოტოებით სხვებსაც გაუზიაროს,მაგრამ ხრისტომ ფოტოები არ გადაიღო,მას გულით მიჰქონდა თავისი თვალით ნანახი რეალური სილამაზე.მან სულით შეიგრძნო ეს კიდევ ერთი ულამაზესი გასეირნება.,მაგრამ წვიმამ მოუსწროთ და სახლში სულ სველები

ღამის სტუმარი 2

იმ ღამის დავიწყებას ვცდილობდი,მის შესახებ არავისთვის მითქვამს,ან კი მქონდა რამე სათქმელი?ისიც კი არ ვიცოდი ვინ იყო ზაფხულის მაქსიმალურად შერგება მინდოდა,მაგრამ რაღაც არ მაძლევდა უფლებას მისით დავმტკბარიყავი,გარეგნულად არაფერი მაწუხებდა,მაგრამ

წუხელ დაგხატე ...

მჭირდები ვფიცავ ... შენი სუნთქვა ჩემი ხატია, შენი თვალები ჩემი სულის წმინდა ტაძარი. დღეს რაც ფურცლებზე ამ კალამმა გრძნობა დატია ვეძებ და ვერსად ვერ ვიპოვე მისი სადარი.

მოქმედება? შემიყვარე (ფანფიქცია)

-აუ, ლოლ იცი რა სიმპათიურიააა, აი ჩვენ რომ მოგვწონს იმას გავს რაღაცით...- აგრძელებს როლში შესული მილა თხრობას ახალი მეზობლის შესახებ, რომელიც როგორც გადმოცემიდან ვიცი ზუსტად ჩემს პირდაპირ კორპუსში ცხოვრობს. თუ ასეა და მართლაც საოცრად სიმპათიურია,

მიგდებული "პატარძალი" (4)

არ დამვიწყებია რაც გამიკეთა ლაშხმა! ხოდა ახლა დროა ანგარიში 1-1 გავხადო! მე მივყვები თორნიკე ლაშხს ცოლად, ხოდა ყველაფერი დანარჩენი იქნება ისე როგორც მსურს მე და არა მას! სამაგიეროს გადახდის დროა.-ბოროტულად მეღიმება ჩემს ჩანაფიქრზე და ნიცას ოთახისკენ

საწოლში მტერთან(ნაწილი 9)

დედაჩემი პირდაპირ ჩემსკენ წამოვიდა საშინლად გაბრაზებული სახით. შევეცადე ფეხზე მყარად დავმდგარიყავი და არ გამცინებოდა. -რომელი საათია? -არვიცი..-ჩავი