წუხელ დაგხატე ...

მჭირდები ვფიცავ ... შენი სუნთქვა ჩემი ხატია, შენი თვალები ჩემი სულის წმინდა ტაძარი. დღეს რაც ფურცლებზე ამ კალამმა გრძნობა დატია ვეძებ და ვერსად ვერ ვიპოვე მისი სადარი.

მოქმედება? შემიყვარე (ფანფიქცია)

-აუ, ლოლ იცი რა სიმპათიურიააა, აი ჩვენ რომ მოგვწონს იმას გავს რაღაცით...- აგრძელებს როლში შესული მილა თხრობას ახალი მეზობლის შესახებ, რომელიც როგორც გადმოცემიდან ვიცი ზუსტად ჩემს პირდაპირ კორპუსში ცხოვრობს. თუ ასეა და მართლაც საოცრად სიმპათიურია,

მიგდებული "პატარძალი" (4)

არ დამვიწყებია რაც გამიკეთა ლაშხმა! ხოდა ახლა დროა ანგარიში 1-1 გავხადო! მე მივყვები თორნიკე ლაშხს ცოლად, ხოდა ყველაფერი დანარჩენი იქნება ისე როგორც მსურს მე და არა მას! სამაგიეროს გადახდის დროა.-ბოროტულად მეღიმება ჩემს ჩანაფიქრზე და ნიცას ოთახისკენ

საწოლში მტერთან(ნაწილი 9)

დედაჩემი პირდაპირ ჩემსკენ წამოვიდა საშინლად გაბრაზებული სახით. შევეცადე ფეხზე მყარად დავმდგარიყავი და არ გამცინებოდა. -რომელი საათია? -არვიცი..-ჩავი

მე არ დამისრულებია...(IV თავი)

ბოლოს მაინც ჰორმონებმა სძლია და დილით უცხო ნომერში გაეღვიძა, უცხო გოგოსთან ერთად, რომელიც ისე ეტმასნებოდა შიშველ სხეულზე როგორც მახრჩობელა გველი მსხვერპლს. როგორც იქნა მოიშორა, ტანსაცმელი სწრაფად ჩაიცვა და ნომრიდან გავიდა. კარი მიხურა თუ არა,

ბედნიერების მწვერვალი - სრულად

- ჩემსას აქ ტოვებ ? - მიბღევრს და თვითონ დებს , წვალებით გაღებულ საბარგულში ჩანთებს. - შენც დაგტოვებ თუ გინდა . - სიცილით ვეუბნები და საჭესთან ვჯდები. - იმენა , ხიხო ხარ რა ! - ხელს იქნევს და გვერდით მიჯდება. - ნელა ატარე , გავაყოლო გოგოებს თვალი !

ბაბლუანის სათამაშო (თავი 6 )

-ძალიან მაგარი გეგმა მაქვს-აღფრთოვანებას ვერ მალავდა ლიკა და ადგილზე პატარა ბავშვივით ცქმუტავდა -რა გეგმა?-ბობეზრებულად,არაფრისმთქმელი მზერა ესროლა დაქალს აბაშიძემ -თუ მართლა ისეა საქმე, როგორც გვგონია და ის მათხოვარი და ჩვანი რატი სიყვარულით არ

მაისის ხოჭო (7)

კედელთან ვზივარ.ერთი ფეხი მკერდთან მაქვს მიტანილი და მას ვეხუტები.ცუდად ვარ.ვგრძნობ რომ ძალა არ მაქვს ხელებში.ეს არ უნდა მომხდარიყი.ყველაფერი მეორდება.ბიჭი.სიყვარული.გამოყენება.არ ვტირი.ისევ ის უემოცია ელენე გავხდი.არც უნდა შევცვლილიყავი ბოლოს რაც

"დესპოტი" ქმარი (სრულად) +18

წარსული ძალიან უბრალო და ჩვეულებრივ ოჯახში გავიზარდე, მამა მასწავლებელი იყო, დედა დიასახლისი და მე და ჩემი და-ძმების აღზრდა განათლებაზე ზრუნავდა, ბავშვობიდან მესმოდა რომ ძალიან ლამაზი ბავშვი ვიყავი, მაგრამ მაინც ვერ ვისწავლე ჩამი თავის დაფასება და

გარდაცვლილი ბედნიერება

მშვიდი დილა იყო, მოწმენდილი ცა. ზღვა ოდნავ ტორტმანობდა. სანაპიროზე ვიჯექი. მთელი გონებით მასზე ვიყავი გადართული. მზის ამოსვლა, თოლიების გუნდი და მე. ულამაზესი ხედი იყო, უკეთესს ვერც ისურვებდი. და მაინც, თავს მარტოსულად ვგრძნობდი, მენატრებოდა...