ბროწეული

გამარჯობა. მე მქვია ბროწეული. სწორედ ამ წუთას, საკუთარი თავი მივამსგავსე, ერთ-ერთ ძალიან წითელს და ასევე ტბილ ხილს „ბროწეულ“-ს. მაშ ასე, ეს სასარგებლო ხილი და ამავე დროს ძალიან ტბილი ვაპირებ მოგიყვეთ ჩემს თავზე. პირვერიგში გეტყვით იმას, რომ ვარ

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (მეოთხე თავი)

რა ბედის ირონიაა! ფიქრობდა და თან უნდოდა ხმამაღლა გაეცინა. '' ახლა კი აღარსად გაგიშვებ, საკუთარი ფეხით მოხვედი ჩემთან '' ჩაილაპარაკა ბედნიერმა და ირონიულმა.

ასაკი ყველაფერს ცვლის (16)

-რას უჟუჟუნებ გოგონი თვალებს თორნიკეს? -უკაცრავად? -ისე იცოდე პედოფილი არაა, 15 წლით პატარა გოგოები არ ხიბლავს. სიცილით და ხუმრიბით ნათქვამი სიმართლე არ შევიმჩნიე შემოვბრუნდი და ცრემლები ჩუმად ჩავყლაპე.

საბედისწერო შეხვედრა 2

მიუხედავად იმისა რომ ყურადღებას საერთოდ არ ვაქცევდი ,მზერას ვარიდებდი მაინც ყოველ წუთს ,ყოველ წამს ვგრძნობდი მის მზერას მწვავდა და შინაგანად მანადგურებდა , როგორ მინდოდა გავქცეული ყავი ყველა შეკითხვა დამესვა , პასუხი მიმეღო ყველაფერზე რაც ამდენი

პირველად რომ დაგინახე...(18)

-ლიზა, შენ გგონია რომ მაგ კნავილით შეცვლი რამეს? მაქსიმე ჩემი შვილია, მამის გარეშე არ გაიზრდება და მითუმეტეს ამ სი*ის გვარით არ ივლის. -ცხოველი ხარ, შენნაირი მამა კი მაქსიმეს არ ჭირდება.

როცა არ უნდა გიყვარდეს და შენ მაინც გიყვარს

არ თქვა, რომ სიყვარულის გემო ოდესმე გაგისინჯავს. არ თქვა, რომ შეხებაში უსასრულობა გიგრძვნია, სამუდამო ლტოლვა გიგრძვნია. არ თქვა, რომ გყვარებია იმაზე მეტად, ვიდრე წარმოედგინა ხალხს. არ თქვა,რომ შენი გრძნობები სიცრუეა. ტყუილი, რომელმაც არსებული

თემო შენგელაია

შენ წახვალ შორს და ამინდებიც აირევიან და მე დავრჩები, როგორც შორი, გაღმა ნაპირი, გამიჭირდება, გეფიცები, თანაც ძალიან, მაგრამ არაფერს გაგრძნობინებ, როგორც დაგპირდი... აქეთ ზამთარი შემოდგომის გარეშე დადგა

ასაკი ყველაფერს ცვლის (15)

-ვიღაცას სიცხიანი ტრენერი მოეწონა... ეშმაკური თვალებით შემომხედა ირაკლიმ (პროექტის ხელმძღვანელი) -აუ, კაი რა. -ეჰ კატერინ, მიდი მიხედე საქმეს. მთავარი ორგანიზატორი ხარ ბოლო-ბოლო.

ბაბუაწვერა 5

-დილა მშვიდობის სემუელ,-მიმართა მამამ მკაცრად და თეფში დაამატა -არა მისტერ პირს მე უკვე ვისაუზმე უბრალოდ ლილას მოვაკითხე -კარგი ახლავე ჩამოვალ,-კიბეები ავირბინე და უკნიდან მესმოდა როგორ ეცნობოდა დედა სემს. -წავედით?

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთვრამეტე თავი)

ზუსტად ალბათ ვერ აღვწერ და ვერც იმის გადმოცემას მოვახერხებ, რა ხდებოდა ქართველიშვილებთან. თუმცა ორიოდე სიტყვით მაინც აღვნიშნავ. მონატრება და მუდმივი სევდა სიხარულსა და ბედნიერებას შეეცვალა. მისაღებში დიდი სუფრა გაეშალათ. მუდამ მოწყენილი თეკლე