წავიდეთ

წავიდეთ თბილო... აღარ დავბრუნდეთ ჩვენში ხომ მუდამ ქარიშხალია გემი კი ეძებს იმ ნავსაყუდელს სადაც მუდმივად ზურგის ქარია. წადი უჩემოდ... თუნდაც შენ ერთმა უნდა გაასწრო ბოღმიან თვალებს

სკოლა (თავი 6)

ჩემი და თემოს ნიძლავი დაიდო და შევექეცით პიცას. უგემრიელესი იყო. ერთ ნაჭერს მეორე მოყვა, მეორეს მესამე, მესამეს მეოთხე და მეხუთეს რომ დავხედე მივხვდი რომ ვეღარ გავქაჩავდი, სუნთქვაც კი აღარ შემეძლო. ვაჟბატონი კი წარბშრუხრელად განაგრძობდა ჭამას.

მარიამი (2)

მთელი გაკვეთილი ისე უნდოდა გასულიყო, რომ მისთვის ერთხელ მაინც არავის არაფერი ეთქვა, არავის არაფერი წამოეძახებინა, მაგრამ კლასი რისი კლასია თუ არ გაგამწარეს და ყელში არ ამოგადინეს რამე. ყურსასმენები მოიხსნა, უნდოდა გაკვეთილისთვის მოესმინა, ყველაფრის

ლოცვა გააძლიერე

-არ ემონო წარმავალს, და ვიწრო გზით იარე, -მეუბნება გულისთქმა,- ლოცვა გააძლიერე.

ასაკი ყველაფსრს ცვლის (11)

რაიყო ტო? მემიყვირი იმის მაგივრადრო შენდას მოუარო? ჯერ რააცვია, როგორ დადის ტო, ყველა ამაზე ლაპარაკობს, მერე ეწევა კიდეც ქალბატონი თურმე, (ამის თქმა და დათის და გუკას აწითლებული სახეები ერთი იყო, გოგოებს რომ არ დავეჭირე ალბათ იქვე წავიქცეოდი). ჰო

წამის წინ

უაზროდ თქმული კარგად ვარ, ყალბი ღიმილი.ფიქრი სუიციდისკენ გამირბის, თავიდან ვერ ვიშორებ მასზე ფიქრს. ალბათ იმიტომ რომ სულ მსგავსი რაღაცეები მესმის.ისევ ვფიქრობ ჩემს სიკვდილზე. ჩუმად რომ მოვა, ჩუმად გამიყვანს სახლიდან. მოვა ჩემს სულს მარადისობაში

ბიზნეს ვუმენი (თავი 14)

მისი მარწყვის ფერი ტუჩების ჩემსაზე შეხება ვიგრძენი, მთელ სხელში სასიამოვნე გვრძნობამ დამიარა, შიშველ სხელზე ავუცურე ხელი ნაზად, მაშინვე ვიგრძენი რომ მოდუნდა და თან დაიძაბა კიდეც, ხელი ძლერად შევუცურე თმაში, მაგრამ მაინც ნაზად. ჩემი ქმედება

სიყვარულის ნაყოფი 3 თავი

ანდრეასთან პალატაში შევედი. მის სიტყვებზე დავფიქრდი და ჩემი ნათქვამი გამახსენდა. როცა ვუთხარი რომ ეშინოდა მამობრივი გრძნობები არ გაჩენოდა. მაგრამ რავიცი იქნებ არც არაფერი გასჩენია. იქნებ ისევ ჩემი საწოლში შეტყუება უნდა და უნდა გული მომილბოს ბავშვზე

დაუმორჩილებელი ( თავი 15 )

სახლში შესულმა ლიზამ უზარმაზარ მისაღებს თვალი მოავლო და მხრებში მოიხარა . დივანზე ჩამიჯდა იქვე მიგდებული ბალიში მიიხუტა და თვალები დახუჭა. -რა მალე მოხვედი ჩემო გოგოვ? -მალე ? იმასთან საათები ნელა გადის .-რა მოხდა? -არაფერი სოფო ,მართალი იყავი

მაგრძნობინე თავი ბედნიერად (თავი3)

ანასტასიამ ნიას ყველაფერი მოუყვა და გუგაზეც ბევრი ეჭორავა, მას იმედი ჰქონდა რომ ნია მის ლაპრაკს გაგებით მოეკიდებოდა ,რაგან იგი გუგაზე მართლა სერიოზულად ფიქრობდა.-აუ ტას არ ვიცი რა გირჩიო. სკოლაში კიდე ეგრე ,რომ გააგრძელო მოქცევა რაღაცას აუცილებლად