ივნისის ზამთრის ელეგია

ივნისია გული ფეთქავს და ნიაღვრებს იტევს, ცა მოცისფროდ მღიმარია სქელ დარაბებს მიღმა. იქ ზაფხულის ენერგია შესევია ჩიტებს, მე კი ზამთრის ელეგია მომრგებია ნიღბად.

არა...სჯობია რომ იქ არ ვიყო

სიბნელეს შევცქერი სახით ლოიალურ გარეთ ალბათ თოვს და ალბათ სიცივეა შენ კი თბილად წევხარ საბან შემოხვევით და არც გეფიქრება აქ რა ამინდია ,

წარსული,აწმყო,მომავალი.(5)

დილით გადავწყვიტეთ სახლში დავბრუნებულიყავით.დავემშვიდობეთ იქაურობას,დარაჯს და წავედით. -აქ კიდევ მოვალთ,არ მოიწყინო. - მითხრა და გამიღიმა.არაფერი მითქვამს,შევხედე და მეც გავუღიმე. თითქოს რაღაცნაირად დარდი მომაწვა,არც მე ვიცი რატომ...

პირველად რომ დაგინახე...(12)

-როგორ გაიცანით ერთმანეთი?-ამათი კითხვები ხო არ წყდებოდა. -მეგობართან-ამჯერად მე ვუპასუხე. -რომელთან? იქნება ვიცნობთ?

ქუჩის სამოთხე (სრულად)

-ნინა ადექი, დაგაგვიანდება. - გავიგონე მამაჩემის სასიამოვნო ხმა.-ბატონო დავით, მაცალე ძილი. - ამოვიზმუილე. -ნუ მეძახი ეგრე, თორემ მოგხვდება. - არასდროს მოსწონდა როდესაც ფორმალურად მივმართავდი და მუდამ ბუზღუნებდა,მე კი მიყვარს მისი ბურტყუნი. -უიმე,

მატარებლის სადგური(სრულად)

ადამიანები.. ყოველთვის მაოცებდა ეს ფენომენი ღმერთის მიერ გაჩენილი წამდაუწუმ იმას რომ გაიძახის მაიმუნის გადმონაშთი ვარო მატარებლის ფანჯრიდან,უამრავი ადამიანის დანახვა შეგიძლია თუმცა შენ-თავადვე ადამიანს მათი ყურების ნაცვლად ხეების,ცის,მზის და

სინათლის სხივი წყვდიადში (9)

სახლში შესულს დამხმარე შემომეგება დორისი -გამარჯობა ქალბატონო დიანა, მოდით ჩანთას გამოგართმევთ -საჭირო არ არის დორის, საძინებელში მივდივარ და თავად წავიღებ -აჯობებს ჩანთა დორის მისცე -დანიელის ხმა მომესმა, შემოვბრუნდი და ის კიბესთან მდგომი დავინახე

შენ გახდი ჩემი ცხოვრების აზრი

შენ გახდი ჩემი ცხოვრების აზრი და მე ვოცნებობ ყოველდღე შენზე მე ამ სიყვარულს ვერაფერს ვადრი არ განმიცდია არასდროს ესე და მე მინდება კვალ შენთან ყოფნა როგორც ტარიელს თავის ნესტანთან და მე მჭირდება თან იმის ცოდნა რომ შენ შორსახარ გაჭირვებასთან

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთხუთმეტე თავი)

- ეგეც ბედის ირონია, თორნიკე ქართველიშვილი... - სიცილი წასკდა გიგაურს - არადა, სულ ვფიქრობდი რომ ზედმეტად მაგონებდა ვიღაცას. აზრადაც არ მომსვლია მაგ ბავშვის თქვენთან დაკავშირება... თვითონ მაინც იცის ვინ ვარ?! - არა. - უარყოფის ნიშნად თავი გააქნია

ბოლო ჩანახატი

ახლა ,ამ წამს ,ჩემმა გულმა თეორიულად ფეთქვა შეწყვიტა და მოვიდა სწორედ ის დრო ,რომ მე ვილაპარაკო . თუნდაც არ მეყოს სუნთქვა, ვფიცავ ყველეფერს ვიტყვი ! ვიტყვი სათქმელს და მე წავალ ... ეს არ იქნება ჩემი მორიგი ბანალური ჩანახატი .