სოციუმი და ბედნიერება

მეშინია, მეშინია ვიყო ბედნიერი. ვფიქრობ, რომ დეპრესია არ არის ჩემი არჩევანი. არც მაქვს იმის საბაბი, რომ ამგვარად დანაღვლიანებული ვიყო. ერთი შეხედვით უდარდელი ცხოვრება მაქვს. მაშინ, როდესაც მართლა ბედნიერი ვარ, როდესაც ხმამაღლა ვიცინი, ვხუმრობ და

ხმამაღლა ფიქრი

ხმამაღლა ფიქრს ჰგავს აქ წერა.თითქოს საკუთარ თავს ელაპარაკები და თუ სხვებსაც მოუნდებათ რომ გისმინონ,დაე იყოს ასე.საოცრად ლაღი აზრები მომდის გონებაში.ვერ დავიკვეხნი მაღალფარდოვანი და ყურისთვის საამო სიტყვების ფრქვევით(ზოგს პირიქით უჟმური ვგონივარ და

მონაკვეთი მელანქოლიიდან

სიკვდილო არ მინდოდა. არ მინდოდა მისი მიტოვება, ისედაც არავინ ჰყავდა და ვერ გადაიტანდა ამას. არმინდოდა მისთვის იმედი გამეცრუვებინა და მისი ცრემლების მიზეზი გავმხდარიყავი. ბედნიერებას შევპირდი და უნამუსოდ ვკვდები.

სამუდამო სიყვარული! (თავი1)

ჩვენი ურთიერთობა ასე დაიწყო, ფეიზბუქით გავიცანით ერთმანეთი, კვირაში ერთხელ ან თვეში ერთხელ ვწერდით ერთმანეთს, შეხვედრა რამდენჯერმე შემომთავაზა მაგრამ ვიცოდი რომ შევხვედროდი ურთიერთობას სახელი უნდა დარქმოდა ამიტომ ვაჭიანურებდი

შურისძიების მსხვერპლი 34 თავი

-გამიშვი -არ გაგიშვებ-ზედ ტუჩებთან დაუჩურჩულა ვნება მორეულმა ბიჭმა სუნთქვა აჩქარებულ გოგონას და სანამ გაგიჟებული მია რამეს ეტყოდა ტუჩებზე დააცხრა. ჰკოცნიდა მთელი გრძნობით,ვნებით, ემოციით, სიყვარულით. გონს მხოლოდ მაშინ მოვიდა როცა ურეაქციოდ მდგომი

გზა შენამდე [თავი მე-9]

ემას სჯეროდა რომ ცოტნე ყველაფრის ფასად დაიცავდა, თუმცა ვერ ხვდებოდა ამ იდიოტებმა თავი საფრთხეში რატომ ჩაიგდეს, ეს ხომ უაზრობა იყო, ნუთუ ცოტნე სულაც არ დასჯიდა მათ და პირიქით ემას გაუბრაზდებოდა, ემას ფიქრები უკვე აირია და გაურკვევლობაში ჩაიძირა.

ოცდაცამეტი

აუსრულებელ ოცნებებზე? კი, მტკივა გული! ნურავინ მეტყვის: არ აფასებ იმას რაცა გაქვს! ისე სათუთათ გამოვზარდე ეს ოცნებები, აუსრულებლად მენანება მათი გადაყრა!

გაჩუქებული სიცოცხლე( თავი17)

ცხოვრება თამაშია, რომელსაც ან იგებ ან აგებ, არანაირი მეორე და მესამე ადგილი არ არსებობს, მხოლოდ გამარჯვება. თუ გინდა იყო გამარჯვებული უნდა იბრძოლო. ცხოვრებასთან ბრძოლა ტესას და შეთეს ყველაზე დიდი გამოწვევაა, რომანი ორ ერთმანეთზე შეყვარებულ

გადარჩენა

კარზე აბრახუნებს გრძნობა, სიმარტოვე. ყურებს თითით ვიცნობ, ამ ხმის მეშინია! ცარიელ ბინაში შენი ნაბიჯები, გეფიცები მეტი აღარ შემიძლია!

ჭეშმარიტების ტკბობა

ღმერთს შევფიცე ჭეშმარიტება და ეს იყო რწმენა სიმართლის, ამ რწმენით ვცოცხლობ და მაქვს სასოება, იმედი სინათლის.