ცხრამეტი წლიდან

იმ ღამეს კარგად ვერ დავიძინე,ლონდაზე და ზოჟეზე ვფიქრობდი,ვერ გამეგო მაინცდამაინც ახლა რატომ გაახსენდა ეს კაცი,ის ხომ უბრალოდ ტვინს უჭამდა ხშირი რეკვებითა და უაზრო მიზეზებით შეხვედრებით?! მაგრამ რას გაუგებ ქალებს,სულ არეული აქვთ გონება...მე კი ჩემი

მაინც შემიყვარდი

კაით რა მეღადავებით? -არა ლილე ხვალთხოვდები (გია მამაჩემი) -ეს გადაწყვეტილია (ნინო დედაჩემი) -როგორ შეგიძლიათ ასე მომექცეთ ჩემზე საერთოდ არ ფიქრობთ? -რომ ვფიქრობთ მაგიტომაც გათხოვებთ (მამაჩემი) -აუ დედა შენ მაინც დაელაპარაკე რა დროს ჩემი

მოდი,ერთად ვიყოთ დილამდე..

მოდი,ერთად ვიყოთ დილამდე.. მოდი საფიქრალი გავიყოთ... მოდი,ფიცი დავდოთ იმაზე... სხვისი არასოდეს არ ვიყოთ!

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი18)

და ეს ნანატრი დღეე, დღეს სკოლაში მივდივართ. დილით შედარებით ადრე ავდექი და შხაპი მივიღე და შავი შარვალი და თეთრი "საროჩკა" ჩავიცვი და ნიას ოთახში შევედი, ისე საყვარლად ეძინა მისი გაღვიძება არ მინდოდა თან ვიცოდი რომ მთელი ღამის განმავლობაში სულ

უხილავად შემაყვარე თავი(15 თავი)

გეგა რაღაც ხდება.მეყტვი თუ არა? ნინის ხმა დაეძაბა გეგამ ღრმად ამოისუნთქა და ნინის მოულოდნელად შუბლზე აკოცა. -შენ ჩემი ცხოვრების მთავარი აზრი ხარ!გესმის?!ახლა ვერაფერს გეტყვი... დაბნეული ნინი გეგას თვალს არ აცილებდა. -ჩემი გჯერა?-დუმილი კვლავ გეგამ

მამას.

ყველა გოგოს ცხოვრებაში განსაკუთრებული ადგილი უჭირავს მამას, თუმცა მგონია რომ ჩემთვის ყოველთვის ყველაზე საყვარელი და გამორჩეული ადამიანი იყო და ეს განსაკუთრებული სიყვარული რომელსაც მის მიმართ ვგრძნობ ყოველდღე ძლიერდება კითხვაზე „დედა უფრო გიყვარს თუ

ჭირვეული 5

ვალერიას ორი დღე ერთი და იგივე ფრაზა უტრიალებდა თავში „მოვიფიქრებ მის ვალენსა“ და ვერ ხვდებოდა რა უნდა ეგრძნო ერთი მხრივ იცოდა რომ ცუდად მოიქცა და გამოგდების ღირსი იყო მაგრამ დენიელის დათმობა რომ უწევდა ეს ჭკუიდან შლიდა. -რაგინდა?-ნიკმა აგრესიულად

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 8)

ჯვარი უკვე დაიწერეს, უამრავი ფოტო გადაიღეს და ახლა წყნეთის გზას დაადგნენ ყველა დემეტრეს, ენემის საბას და ანასტასიას გარდა. რატომ? იმიტომ რომ საჭირო პროდუქტები იყიდონ, შემდეგ კი ისინიც ავლენ ვიბლიანებთან. დამავიწყდა მეთქვა რომ ვაჩე და ვატო ძმები

ცივი სხეული თავი 1 ნაწილი 1

ზოგი მომენტი ჩვენს ცხოვრებაში დაუვიწყარი ხდება თავისი ბედნიერი წამებით ანდაც უბედური მოგონებებით.. გონებაში გვიტრიალებს დრო და დრო ფილმის ფირივით და ცრემლს გვადენს სინანულისა ან სიიხარულისას ! დრო რომელიც წარსულს შერჩა და უკვე ჩვენგან მეტისმეტად

ძველი პიანინო - 72

ბავშვის კვალი სადღაც ქრებოდა. ახლა უფრო მეტად დარწმუნდა, რომ ეს ამბავი განზრახ იყო მიჩქმალული და მიმალული. დედას მისი სურვილის წინააღმდეგ ახალშობილი აართვეს, გადამალეს და ისე გადაკარგეს, რომ მისი არსებობის კვალი ფიფომ მხოლოდ დაბადების საბუთში