შენს გვერდით თუ მოვკვდები

ისევ თავგზას ავირევ ჩემთვის ნაცნობ ხერხებით, დროსაც კი შევაჩერებ შენ თუ მეალერსები.

პირველად რომ დაგინახე... (3)

-რატო კითხულობ დაგაინტერესა? -არა ისე... -ძაან ცუდი ისტორია აქ და იმიტო. -რა ისტორია? -ოჯახს უჭირდა მაგრა რა, ვერ მიდიოდა უნივერსიტეტში, მამამისს კომპანია ჰქონდა და გაკოტრდნენ,

ახლა მთავარი შენი მოსვლაა...

ღამე უეცრად ისე გაფითრდა... სურვილი იგრძნო ფერად მაისის... მეტი ლოდინი არ შემიძლია ! შენ მოდი, სხვა კი...ის სხვა დაიცდის...

შენ კიარა წვიმა მიყვარდა...

დავიწყე დარდი,ამ ყველაფერს გადაჩვეულმა... ვუყურებ ქუჩებს წვიმად ქცეულ ყველა ნაწილაკს... და ახლა ვხდები, შენ კიარა წვიმა მიყვარდა...

ცხოვრების აზრი

ხანდახან ადამიანებს გონიათ რომ ისინი მთავარნი არიან და მხოლოდ მათი აზრია გადამწყვეტი, ხანდახან კი პირიქით ჰგონიათ რომ, ვარასდროს მიაღწევენ საზოგადოების მაღალ ფენას და დავრჩებით უჩინარნი როგორც ჩრდილნი რომელნიც მზის ჩასვლის შემდეგ უკვალოდ ქრებიან და

აქ სიტყვები ზედმეტია (პირველი თავი)

როგორც კი ნუცა გავიდა ლოგინზე ჩამოვჯექი და ღრმად ჩავისუნთქე. 5 წლის შემდეგ ციურმა ანგელოზმა გადაწყვიტა, რომ ხორცი შეისხას და საუფლო მიწაზე დაეშვას. ეგ გეგმის გარეშე არ დაბრუნდებოდა. ესეიგი "ომი" დაიწყო არა ბატონო ალექსანდრე? ძალიან კარგი, მაშ დროა

ბიჭი კაფედან თავი 5

სიმშვიდეს თუ დაკარგავ, დაიწყება ემოციების ქაოსი.აბობოქრდება შენში ყველა გრძნობა რომელიც წაგლეკავს და სასოწარკვეთილებამდე მიგიყვანს.მოთმინება დაკარგული ისეთ შედეგამდე მიხვალ რაც საზიანოა შენთვის. მე კი ვგრძნობდი როგორ მიწვავდა შიგნეულობას

13 გვირილა (სრულად)

-დათა რა გინდა? კარების გაღების თანავე ვკითხე. -შენც გამარჯობა გამიცინა.

საშინელი წესები გასართობად

გუშინ თითქმის ყველა გამოთვრა,მაგრამ ლიზი განსაკუთრებით მძიმე მდგომარეობაში იყო.ამას სალიოს სისულელეებიც ემატება.ამჯერად კარების გასაღებად წავიდა - ანაა! - რა? - ვიღაც უცხოა და უნდა გავუღო ხო? - ხო სალიო,პირველ რიგში უცხოებს უღებენ კარებს - თვალები

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი19)

ლუკა ოთახიდან გავიდა. გავიგონე ნაბიჯების და კარის ხმა და მივხვდი რომ სადღაც წავიდა. რაღაც მომენტში მესიამოვნა მარტო დარჩენა, როცა ცუდად ვიყავი, ან გაბრაზებული, ან მოწყენილი, მოკლედ როცა ფიქრი და საკუთარ თავთან მარტო დარჩენა მჭირდებოდა, ბაღში