მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 9 თავი

რა უნდა იყოს ამ საშინელ ტკივილზე უარესი მტკივნეული რასაც მე ვუძლებ,თუნდაც თითოეული ქიმიურის გაკეთებისას,მაგრამ მე დარწმუნებული ვარ იმაში,რომ ადამიანი სიკვდილის შემდეგაც განაგრძობს სიცოცხლეს.რეალობა კი მაინც ერთია,ადრე თუ გვიან სიკვდილი მაინც მოდის

გამა შემიყვარდი იმიტომ რომ...

განა შემიყვარდი შენი ლამაზი შავი თმის ხათრით? განა შემიყვარდი იმისთვის, რომ ჩემი გახდი? განა შემიყვარდა შენი ქცევა ნაზი? განა შემიყვარდი იმიტომ რომ ხარ ლამაზი?

სიმშვიდემდე შეშლილი(3)

-ნახვამდის პატივცემულო ... -ნახვამდის მარიამ ! - ამ მარიამს როგორ ამბობს... შემომხედა? ჯანდაბა ეს თვალები ... როგორი შავია და თან როგორი ნათელი. შავია და ბნელი ა რუნდ აიყოს? ამისი თვალები რატომ ანათებს რა უნდათ? დერაფანში გავრბოდი კი არ მივდიოდი.

ისევ შენ

ისევ გოდება!, ისევ ტკივილი!, ისევ ცრემლი და ჩუმი ტირილი... ამდენი გლოვით გადავიღალე!, მე სულიერად გარდავიცვალე...

სამი გზა (თავი 16)

-ვერ გაგიშვებ, არ გაგიშვებ! ხომ მითხარი სუსტი ხარო? ხოდა, ვარ. შენ ხარ ჩემი სისუსტე. -ჩურჩულებდა ბიჭი და უფრო ძლიერად უჭერდა ხელებს გოგონას.

ძველი პიანინო - 44

„თავიდან ბავშვებს უყვართ მშობლები, მერე თანდათან მათ განსჯას იწყებენ, და ძნელად თუ აპატიებენ.“ /ოსკარ უაილდი/ ხანდახან პატარა მხატვარს მამა აკითხავდა. ბიჭი თავჩაღუნული უსმენდა და ხმასაც არ სცემდა. მერე კაცი ფუთას უტოვებდა, გასული არ იყო, რომ

ჩემი სიცოცხლის აზრი ხარ!!!

მოკლედ აგიხსნით ყველაფერს, რადგან ბევრი მიკიბვ-მოკიბვები და მითუმეტეს საკუთარ თავზე საუბარი არ მიყვარს. ვცხოვრობ ერთ პატარა სოფელში სადაც არაჩვეულებრივი ბუნებაა, სუფთა ჰაერი და რაც მთავარია არაჩვეულებრივი ხალხი. ყველაზე დიდი ბედნიერება ჩემთვის ჩემი

ცოდვილი მამაკაცი ( VI )

დილით ადრე გავიღვიძე ,მოვემზადე და ლაურას გაღვიძებაც შევძელი როგორმე . მოსასხამი გამოვიტანე კარადიდან რომელიც ახალ შეძენილი იყო , მხარზე მოვაფარე და ექვსი იქნებოდა საათი, როდესაც გარეთ სასეირნოდ გავიყვანე . ვიცი ციოდა , პარკში მივიყვანე და იქვე

სტამბულში

-არაფერი.უბრალოდ შესაძლებლობა გაქვს,რომ კომფორტულად იმგზავრო თვითმფრინავით და ეს გემი საიდან "მოთხარე" გეხვეწები. -მე მინდა გემით გავემგზავრო სტამბულში და გადაწყვეტილებას,რომ არ შევცვლი ალბათ ხვდები ხომ?

ჩემი ცხოვრება (2 თავი)

- იცი, არასდროს შემხვედრია ისეთი განსხვავებული ძმები, როგორებიც კახა და სანდრო არიან. კახასნაირად ალბათ არასდროს არავის მივნდობივარ. აი შენ კი ჩემ თვალშ ნამდვილი გმირი ხარ. როგორ მოახერხე და გაუძელი მის ხასიათს ამდენი ხნის მანძილზე? -ლიკუშ, ხომ იცი