მომკალით,წაიღეთ სხეულის კედლები...

ცივია გარშემო სულ ყველას სხეული , მინდოდა ვინმეზე დაყრდნობა, მიყოლა...მომკალით...ისედაც უგრძნობად ქცელი, გაწიეთ ღიმილი ჰაერს რომ მიხუთავს...

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 6)

-გამარჯობათ...ქალბატონო ემაა...ყველა ჩანთა აქ არის. -მოესმა კაცის ხმა ერიკს და გაბრაზებული იცდიდა,ქალმა ასე რომ გააღო კარები. -გამარჯობათ ბატონო კარლო...დიდი მადლობა ყველაფრისთვის,მე შევიტან ყველაფერს.- თქვა და კაცს დაემშვიდობა. ერიკი უცბად

იო (თავი 10)

იომ კი მაშინვე ამოხედა. შემდეგ, ფეხზე წამოდგა და ნელა მიუახლოვდა ლეას. მარცხენა ხელში, ვარდი ეჭირა, მარჯვენა ხელით კი ლეას ხალათის შეკრულ რემენს ჩაებღაუჭა და მისკენ მოქაჩა. გოგონა მთელი სხეულით შეეხეთქა ბიჭისას, მაგრამ თვალსაც არ აშორებდა მის

მტკივაა, მთელი სხეული მტკივა…

ნუთუ არ გეცოდება დედა რომელმაც ცხრა თვე მუცლით გატარა,2 წელი ხელში აყვანილი დაგატარებდა… ასე უზომოდ როგორ შეგეძლო ტკივილი მიგეყენებინა იმ ადამიანზე რომელიც, შენს ტკივილზე ყოველ დღე ტიროდა, როცა ავად იყავი მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს და

წინ გაიხედე! (თავი ერთნახევარი)

თბილისი,20 მარტი,13:30 სიყვარულმა კიდევ ერთი სიცოცხლე შეიწირა. ახალგაზრდა გოგო 15-16 წლის აბაზანაში იპოვეს გარდაცვლილი. (ლადო) მე ვიცი რატომაც. მე მას ვუყვარდი და მე ეს არ დავაფასე. უბრალოდ საშინელებაა როდესაც შენ გამო

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 2)

ალბათ სულელურად ვიქცევი რომ სანისთან ვაპირებ ენემზე საუბარს, მაგრამ ვერ დავუშვებ ენემს რამე დაემართოს, ამ სახიფათო შეჯიბრებების გამო. ვფიქრობ სანი მიხედავს ამ საქმეს, ამიტომაც ვურეკავ ახლა. -გისმენთ -სანი დემეტრე ვარ -როგორ ხარ ბრატ? სად დაიკარგე

ჩემს სიყვარულს

გიორგობა დღეს მე შენზე ვფიქრობ უბრალოდ შენზე მწუხარედ ვიგრძნობ ამ სიყვარულით მე ისევ ვგიჟობ შენ სიყვარულო მე არ დამინდობ?

კონტროლი (თავი 1)

გოგონა შავ კაბაში იდგა და გაფაციცებით ათვალიერებდა ყველა კუთხეს, სად რა ხდებოდა. კონტროლის ქვეშ ჰქონდა ყველაფერი და იმიტომაც იყო ასეთი იდეალური… მისი ცხოვრებაც ამ ქორწილის მსგავსად კლანჭებში ჰქონდა მოქცეული და არ არსებობდა სიტუაცია, რომელიც მას

მეგობრის ხათრით (თავი 5)

- ღმერთო, რამდენი ხალხია... - თვალები გამიფართოვდა გაოცებულს.დათას უბრალოდ ჩაეცინა.5- რა გაცინებს, იდიოტო!.. - უკვე გავბრაზდი მე. - სად წამომათრიე?.. ჩემს რეაქციაზე უარესად ახარხარდა, მე კი მკლავზე ვუჩქმიტე, ძალიან მწარედ.

შეწირულნი

რაც თავი მახსოვს, მთელი ბავშვობა, საპირისპირო შეგონებებით მიტენიდნენ ტვინს. კონკრეტულად კი ბებია - დედის წინააღმდეგ. და მეც მთელი ბავშვობა პიროვნების გაორებით დაავადებულის შთაბეჭდილებას ვტოვებდი - დაახლოებით 10 წლამდე. საქმე იმაშია რომ, როცა წესით