დაბნელდა ღამე გაშავდა

დაბნელდა ღამე გაშავდა, ცხოვრება დაბრმავდა დალაგდა. სული იბნევა გრძნობებით სასიყვარულო ბომბებით, ნელ ნელა ვხვდები ძნელია, ცხოვრება გრძელი და ბნელია, სიკვდილი მინდა ვგიჟდები, სხვა გზა არამაქ ძნელია.

ბურდული და სხვა კატასტროფები (3)

-თხოვნა დამაკლდა შენს ნათქვამში-თითებს ლოყაზე იკაკუნებს და თვალებმოჭუტული იღიმება. ეგღა მაკლია ვიღაც რეგვენს ვეხვეწო,ტონა ნახევარი ტონალური რომ არ მქონდეს წასმული ალბათ ჭარხლის ფერი მედებოდა ახლა სახეზე. თურმე რა ბედნიერი ვყოფილვარ ლოთი გურამას

მორჩილება 20

შემდეგ დღეს ზურა შეუთანხმდა,რომ საღამოს თავის დის სახლში დაელოდებოდა მარიამს. საღამოს ჯერ თვითონ მივიდა სახლში და შემდეგ მარიამს დაელოდა.სახლში ბნელოდა და სინათლე არც აუნთია.გუშინდელი ღამე გაახსენდა ქეთასთან და ცოტა არ იყოს,სინდისი

ყოველთვის ერთად (1 თავი)

ახლა ზაფხულია ლამაზი ზაფხული ახლა მე მთაში ვარ მე სოფო მქვია 11 წლის მყავს 2 და და1 ძმა და ადამიანი რომელიც მიყვარს მას კი არა. ახლა დასასვენებლად ვარ წასული მთაში რა კარგია იცით ზაფხული მთაში მხოლოდ მთაშია თავისუფლება ამ ციტატას რომ ჩაწვდე

პროფესია ჰაკერი... (3 თავი)

_მომდევნო დღეებმა ისე ჩაიარა ვარჯიშის, ძილის ჭამის და ველურის ღრიალის მეტი არაფერი მომხდარა, მე ვარჯიშის შემდეგ თავისუფალი ვიყავი ის კი წარმოდგენა არ მაქვს რას აკეთებდა. ერთი ორჯერ დავლანდე სავარჯიშო დარბაზიდან გამოსული ოფლით დაცვარული სხეულით და

დავიჯერებდი რომ...

გავიღიმებდი, რომ ვიცოდე ღიმილს ფასი აქვს... მეყვარებოდა ალბათ გიჟურად, რომ ვიცოდე ამ სიყვარულსაც ჩვეულებრივ არ გათელავენ... დავიჯერებდი, რომ სიყვარულს სიწრფელე მოაქვს, რომ ყველაფერი ამ გრძნობასთან ასოცირდება...

69 დღე ტყვეობაში (თავი 8-9)

-ჯანდაბა!-ამოიბუზღუნა ლიამმა და თვალები გაახილა-და რატომ არ ჩავწექი ჩემს რბილ საწოლში,რა მოუხერხებელი ყოფილა ეს დივანი! ჭერს მიაშტერდა და უეცრად სწრაფად წამოხტა და სამზარეულოში გაიქცა. -ასეთი იდიოტი როგორ ვარ?-თავის თავს სწრაფად კითხა და მაცივრიდან

ძველი პიანინო - 27

ფიფომ გიჟივით გააქროლა მანქანა, სინდისის ქენჯნას სულაც არ გრძნობდა, მიმი მხატვარს შეატოვა, თვითონ კი პირველივე დაძახილზე გავარდა... მიჰქროდა იქ სადაც ვნება უსწრებდა გრძნობას... მთელი სისწრაფით ჩაუხვია ქუჩაზე და ძლივს მოასწრო დამუხრუჭება, ლამის

სადღაც შორს... მთებში თავი 28

-სად მიდიხარ?დააწია დათამ -უნდა ვნახო, უნდა მოვძებნო. იქ იქნება ნამდვილად, უბრალოდ არ უნდა რომ იცოდნენ, არსად წავიდოდა. ვერ დავიჯერებ, ამოსძახა ქვემოდან და კისრისტეხით დაეშვა ქვემოთ.. მანქანა დიდი სისწრაფით მიჰყავდა.უფრო და უფრო უმატებდა სიჩქარეს.

ლელო (თავი 15)

ნიკუშამდე, ეს დღე შენ უნდა მოგილოცო. შეიძლება არ მესმის და არ ვიცი, როგორ გიყვარს, მაგრამ ის ვიცი, ყოველ ღამე რომ გეღვიძებ და მის ოთახში შედიხარ. ის ვიცი, ყველა გადაწყვეტილები მიღებამდე ნიკუშაზე, რომ ფიქრობ. ის ვიცი, როგორ ნერვიულობ, როდესაც სიცხე