იტალიური ეზო (დასასრული)

-მოგესალმებით. გამოშვებას იმ ახალი და სასიხარულო ამბით ვაგრძელეთ, რომ ლიზა კანდელაკმა წიგნი გამოუშვა. შეგიძლიათ ნახოთ პრეზენტაციის კადრები... ცრემლებს ვერ ვიკავებდით ვერცერთი. ისეთი ლამაზი იყო, ისეთი დახვეწილი. გეფიცებით ანათებდა. ვენეცია, აი რა

მწვანე #1

რა მთაწმინდა ? რის მთაწმინდა ? მეღადავებით ? ყველაფერი ჩანდა, შენი მთაწმინდიანად. დაათვალიერა თუ არა,მაშინვე იკივლა აქ მინდაო. იყიდეს და ახლა ? ბარგდებოდა. ნანიკოს არ ეცალა, შესაბამისად ტაქსისებთან ერთად მოუწია ბოდიალი.

მაბედნიერებ! (1 თავი)

მე ვარ მარიამი. ერთი ჩვეულებრივი გოგონა.მაღალი,გამხდარი და ლამაზი.გრძელი ყავისფერი თმით და ყავისფერი თვალებით.რომ ვთქვა უდარდელად ვცხოვრობ თქო ერთი სიტყვაც არ იქნება სიმართლე. რაც ჩემს თავზე ვიცი მხოლოდ ისაა რომ მამა დაბადებამდე დაიღუპა,დედა კი

ძველი პიანინო - 24

ზოგჯერ იმედიც კი ყველაზე საშინელი მტერია... იჯდა და ელოდა... ელოდა... იმედი ჰქონდა რომ მოაკითხავდნენ... ჰმ... იმედი... აუსრულებელი, მტრად ქცეული ოცნება... ერთ დროს იყო ბედნიერება, სითბო, სიხარული, სიყვარული...

ნინი and დამიანე (XXVIII ნაწილი)

დილით ისეთ კარგ ხასიათზე გამეღვიძა, რომ სიხარულისგან დავფრინავდი. დავითს და მარინას ვუთხარი, რომ დღეს დამიანესა და მარის მშობლები გვესტუმრებოდნენ, ამიტომ ბიცოლამ საღამოსთვის მზადება დაიწყო. ავთომ სალომესთან გაქუსლა, მე სამსახურში წავედი. როგორც

ტრაგიკული სიყვარული

ეს ლამაზი ისტორია სწორედ მაშინ დაიწყო როდესაც ბიჭმა გოგო მეგობართან გაიცნო და დაიწყო ურთიერთობა ლამაზად აიწყო როდესაც სიყვარულის კარი მათთვის გაიღო

მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...5...

-არ იტირო,მე არაფერს გთხოვ ერთის გარდა. გთხოვ მეგობრობით დავიწყოთ,თუ მეტყვი რომ ვერ შემეწყე,არ მოგწონვარ,გეზიზღები მე წავალ,არც დაგემშვიდობები ისე,წავალ თუ მეტყვი,ოღონდ პირველად თვალებმა უნდა მითხრან,მერე შენ,თუ ასე მოხდა ისე გავქრები როგორც გავჩნდი

წუხელ თოვდა, ნეტავ ჩემთან რად არ გაჩნდი,

წუხელ თოვდა, ნეტავ ჩემთან რად არ გაჩნდი, გენახე და ძილში თბილად დაგეხურე. მე ავდექი პირველ თოვლზე, განთიადში და ვეძებდი შენს პატარა ნაფეხურებს.

ასეც ხდება ხოლმე (17 თავი)

რამდენიმე წუთი გაოგნებული უყურებდა მობილურს. შემდგომ გაიაზრა რაც ხდებოდა... სწრაფად წამოდგა საწოლიდან და ოთახი დატოვა.. დერეფანში გაღიმებული ნიკა დახვდა.. -ნიკა ეს რა არის? ტელეფონი აუფრიალა ცხვირ წინ. -ჩვენი ცხოვრების უკეთესობისკენ შემცვლელი,

სიჩუმის ამოხსნა

ბოლოს აღარავისთვის მინდოდა შენზე მეამბო. შეიძლება ადამიანმა მთელი გულით მოგისმინოს, მაგრამ გრძნობას ვერ გადასცემ, ისინი ვერასოდეს იგრძნობენ ისე, როგორც გრძნობ შენ.