უცხო ( თავი 8 )

- ჯანდაბა, გამოფხიზლდი. -რამდენჯერმე შემოარტყა სახეში. ბიჭიც გონს მოვიდა, ტკივილმა შეაწუხა და დაჭრილი მგელივით დაიღმუვლა. თვალების ირისები, სულ ჩაწითლებული ჰქონდა. - კიდევ არ გაითიშო. დამეყრდენი, მომეხმარე, რომ აგაყენო. - ბიჭი, დაჰყვა გოგონას

მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...18...

გზაზე მიდიოდა გოგონა და თან გონებას ძალას ატანდა, ფაქტები დაელაგებინა და ბოლო აზრს მიმხვდარიყო. გული დამძიმებოდა დაქალის მდგომარეობით. შეჩერდა, ღრმად ამოისუნთქა,ვერ მიხვდა რა გაეკეთებინა, როგორ ემოქმედა. "ძალიან მტკივა გული. ასე არ უნდა ყოფილიყო"

სიყალბე

იხსენებდა ზაფხულის ერთ ჩვეულებრივ დღეს. მაშინ ჯერ კიდევ არ გადასვლოდა მინდორს სიმწვანე. აღმართზე ნელა მიდიოდნენ, მიაბიჯებდნენ ყვავილებს შორის. მინდორზე ტყუილი იყო მიმოფანტული ყაყაჩოებად. უყურებდა გვერდით მდგომს, მასში იყო წითელისა და შავის

ბურდული და სხვა კატასტროფები (9)

-თვითონ გამოუტანე განაჩენი საკუთარ თავს-წარბს სწევს და ადგილს სწყდება. დაბნეული გონება ძლივს ხვდება გაქცევის დრო რომაა, აწივლებული ვიღებ გეზს საკუთარი მანქანისკენ. ხუთი ნაბიჯიც არ მაქვს გადადგმული წელზე ძლიერ მოჭერას რომ ვგრძნობ და აფართხალებული

მიყვარდა

მიყვარდა შენი თვალები მე შენი სუნთქვაც მიყვარდა მიყვარდა ცეცხლის ალები ჩემი ფიქრი რომ იკრავდა

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი 12)

-მიყვარხარ... -ეს სიტყვა დიდი ხანია არ მითქვავს, საერთოდ აღარაფრის მთქმელი გახდა, უფერული და უემოციო, ჩემში არანაირ გრძნობას არ წარმოშობდა, მაგრამ როდესაც ლუკას ჩემდა უნებურად ვუთხარი გულში ისეთმა თბილმა სხივმა ჩამიქროლა, და ისე მესიამოვნა იმედი

მორჩილება

მარიამს მალევე ჩაეძინა და საღამოს გაეღვიძა.გაოცდა,როცა პალატაში ზურას ცოლი დანახა. -აქ რა გინდათ? -მე რა მინდა?

დამსჯელი (5/II)

ჯერ კიდევ სულ რამედენიმე საათი იყო გასული მას შემდეგ რაც გაბრიელმა ფიქრი შეწყვიტა და თავი ძილს მისცა. მოულოდნელად გაისმა ლიზის მობილურის ბზუილი თავიდან ეგონა მესიზმრებაო მაგრამ მალე ხელი ამოსწია საბნიდან და იქვე დადებულ მობილურს მისწვდა.

უშენოდ ჩემო!

დაღამდა!შენი თვალებივით ბნელი ღამეა.არც მთვარე ჩანს, არც ვარსკვლავები. მცივა!ფრთხილად ეპარება თოში ხელებს იმ ხელებს ასე ძალიან რომ გიყვარდა ვტირი!უშენობით ვტირი ცხელი ცრემლები მისველებენ ღაწვებს ნაზად ჩამოედინებიან ყელთან შემდეგ ცივ მიწას ეცემიან

ბედნიერების კვალდაკვალ ნაწილი 3

ლილუ, შენ ხარ ჩემი ბედნიერება და მეშინია, მეშინია, რომ ახლა, როცა ის ბიჭი აქაა, მე შენ დაგკარგავ. მიყვარხარ და არ შემიძლია ასეთს რომ გიყურებ,_ ნაღვლიანად მიუგო ბიჭმა და წინ დაუდგა გაოგნებულ ყიფიანს. ნელა შეუცურა ხალი ხელი წელზე და მეორე თმებში,