ბეჭედი 4 (თავი)

როგორც იქნა მიაღწია ანიტამ ქალაქამდე,იყიდა ყველაფერი რაც სიაში ეწერა დედას,გაჭირვებით მაგრამ მაინც მიიტანა მანქანამდე პროდუქტები და სახლის გზას დაადგა...

ჩვენ - ოცნებათა ვარსკვლავები

კედელში გამოჭრილ უზარმაზარ სივრცეში უხილავ ძაფებზე ისე ეკიდა ძველი კედები, როგორც ცის კაბადონზე ჩამოსავარდნად და ოცნებების ასასრულებლად მზად მყოფი ვარსკვლავები. გაჭრილ სივრცეს ირგვლივ მბჟუტავი განათება ჰქონდა და მინის სქელი ფენა ეღობებოდა მნახველს

შურისძიების მსხვერპლი 40 თავი

-ანდრია! შენს გამო მოყვა ავარიაში -რაც მოხდა ჩემი ბრალი არაა ნუ ცდილობ თავი დამნაშავედ მაგრძნობინო! -შენთან სალაპარაკოდ მოვიდა, არ ვიცი რა უთხარი მაგრამ, რატომღაც თათიას კორპუსთან აღმოჩნდა უგონოდ მთვრალი -მე და ანდრიას არ გვილაპარაკია... ერთმანეთი

დრო! თავი 17

შეგიძლია აბაზანით ისარგებლოთ ჩემსას მოგინახავთ რამეს ბავშვს მე მივხედავ, გვერდით ჩამოუჯდა მაშო ბავშვიანად და რატიც შორიდან აკვირდებოდა უკვე მონატრებულ სილამაზეს - არა მადლობა იქნებ სახლში გავიდე იქ მოვწესრიგდები ტანაცმელს ჩავიცვამ ბავშვსაც

ხმა არსაიდან ( 4 )

- მინდა, -ვუპასუხე და ერთი წამითაც არ მინანია ეს პასუხი, მძიმედ გადაყლაპა ნერწყვი და სახე ღიმილმა გაუნათა, მერე ხელები გაშალა და მე მის მკლავებში ჩავიკარგე, მთელი ძალით მიკრავდა გულში...

დაჩრდილული მეგობარი

გვანცა ადრეული ბავშვობიდან თამაშობდა მასთან. ყველაფერს უზიარებდა, გულს უშლიდა და თვითონაც მუდამ მხარში ედგა. ბაღში ერთად დადიოდნენ. მათი ცხოვრება საერთო იყო, უბრალოდ სხვაგან ეძინათ და სხვა ოჯახი ჰყავდა ორივეს...

მე _ ქალი

დაბადებიდან, ანდა უფრო დაბადებამდე, მე დამყვა ბედი, უცნაური, გასაოცარი.

ბოლო მსხვერპლი(თავი 5)

დილით თავის ტკივილმა და ფანჯრიდან შემოსულმა მზემ ერთდროულად გამოაღვიძა, საწოლიდან წამოიწია, და მაშინვე გაახსენდა თავისი თავი შერვაშიძის მანქანაში, დუდას სიცილი, შემდეგ კი აღარაფერი, თითქოს ამ მოგონებებიდან სიცარიელე

ცალმხრივი სიყვარული

სიყვარულზე რომელიც, ბევრს არც სჯერა რომ არსებობს საერთოდ, თუმცა...

ბოლო მსხვერპლი(თავი 4)

-მიხარია რომ მოხვედი - პატარა ბავშვივით აცქმუტუნდა, ლურჯი თვალები უფრო “ბრჭყვიალა” გაუხდა, თავი ვერ შეიკავა და ვივიენს ჩაეხუტა. ჩხეიძე გაშეშებული იდგა, ხელებს არ ხვევდა, რომ არა აზას მზერა, ვერც თვითონ გაიგო რამ გააკეთებინა ეს ყველაფერი თუმცა