Secret/საიდუმლო (თავი 13,14,15,16)

-ეს ვინ გაგიკეთა? - ასევე შეშფოთებულმა მკითხა და ხელით კისრისკენ მიმანიშნა. ო არა! წამსვე თმით დავიფარე ის ადგილი. -არავინ! - მაშნვე ვიუარე. -ანაბელ რა მოგივიდა?! - არ მეშვებოდა ლილი. -რაღაცას მივარტყი ქუჩაში რომ მოვდიოდი, არაფერია ლილი. -ანაბელ ნუ

სიტყვა

ა როცა სიტყვა ცისკროვან ცაზე გულიდან გასულ ფრაზებს დასახავს მაშინ ვიტყვი რომ ამაზე მეტი ამ ქვეყანაზე სხვა რამ აღარ მაქვს.. როცა დრონიც კი ფიალ ვნებებით

ლექსები სიყვარულზე''

ჩემში დამთავრდი… ალბათ არც არასდროს დაწყებულხარ.. ჩემშივე გაქრი.. ალბათ არც კი დაბადებულხარ.. შენ..! ვინ შენ?! წამში დასრულდა შენით ჩემი არსებობა. ჩემს არსებაში შეწყდი და აღარ გაგრძელდები.. „მიყვარდი“ არა, ეს სიტყვა არ არსებულა, რომ მყვარებოდი ახლა

როგორ იქცევიან ხოლმე სტრესის დროს ზოდიაქოს ნიშნები

ადამიანის ბუნება ისეა მოწყობილი, რომ ნებისმიერი უსიამოვნებისას ე.წ. "თავდაცვითი" სისტემა ერთვება და ცდილობს როგორმე დაიცვას თავი. ხშირ შემთხვევაში ეს ყველაფერი ჩვენი ქვეცნობიერის დონეზე ხდება ხოლმე და ბევრი ვერც კი აცნობიერებს თუ რატომ იქცევა ასე თუ

რას არ ამხელენ ქალები პირველ პაემანზე?

1. ”სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა”. ამ თავაზიან ფრაზას ქალები ხშირად იმ შემთხვევაში ამბობენ, როდესაც ორსაათიანი მოსაწყენი მონოლოგის მოსმენა უწევთ იმაზე, თუ რა შესანიშნავია ის... ამ დროს ლამისაა ჩაგეძინოს და ფიქრობ, როგორ გაიქცე დროზე იქიდან.

სურვილებს შემისრულებ?!#3

- აბა სად მივივართ?!- ემი მანქანაში უჩამ ჩასვა ღვედი შეუკრა და მანქანა სწრაფად დაძა ადგილიდან. - ხო... ჯერ კახეთში წავიდეთ, - კახეთში?! იქ რაგვინდა?!- ემიმ ლენონები მოირგო კეპა დაიხურა და მოსვენბით მოკალათდა. - სურვილები უნდა შევასრულო ერთი

სიყვარულით “ქალი”

რამდენიმე წუთში გეუბნები, რომ წასვლის დროა და სწრაფი ტემპით მივვარდები გარდერობს, ვაწყობ ტანსაცმელს ჩემთვის და შენთვის. მე კი შენი შარვლის ჯიბეში ჩუმედ ვდებ ფურცელს, რაზეც ფანქრით დახატული გულია გამოსახული. მე სარკის წინ ვიწყებ მზადებას, შენ კი

მნახველი მოკვდება (ll თავი)

მეორე დღე გათენდა. დილით რაღაცის ხმა შემომესმა, ეს ხმა სამზარეულოდან ისმოდა,ახლოს რომ მივედი, თურმე ჩემი და საუზმეს აკეთებდა. ორივეს რაღაცის თქმა გვინდოდა, მაგრამ არცერთი არ ვიღებდით ხმას. უკვე იმ საზღვარზე მივედი, ბოლოს სიჩუმე მე დავარღვიე და

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (დასასრული)

ჯერ კიდევ ვერ გამიაზრებია რა ხდება, ან იას რა უნდა ვუთხრა ან ამ ცხრამეტი წლი ლაწირაკმა ბავშვი როგორ უნდა გავზარდო, არ ვიცი არაფერი არ ვიცი ათასი კითხვა მიტრიალებს თავში, მაგრამ რატომღაც ბექას იმედი მაქვს, მჯერა მისი. ჩვენი ქორწილის შესახებ ყველამ

რა მომივა თუკი მიმატოვებ?

გახსოვს რომ მკითხე:"რა მოგივა თუკი მიგატოვებ? თანაც უმიზეზოდ?" ახლავე გეტყვი:არვიცი რას გავაკეთებ. შენ მართლაც მიმატოვე, აი რა მჭირს უშენოდ: უშენოდ ჩემი ცხოვრება მოსაწყენია, ერთფეროვანია, ყოველი წამი, წუთი, დღე, კვირა, თვე და წელი ერთნაირია. ამ