მკვდარი ისტორია

საათს დავხედე თუ არა ფეხზე გიჟივით წამოვხტი. არადა, მეგონა სულ რაღაც ათი წუთით წამთვლიმათქო და ერთი საათი გასულა. თხუთმეტ წუთში უნდა მომესწრო ჩაცმაც და სამსახურში მისვლაც. კარადა გამოვაღე, ჯინსის შარვალსა და ყავისფერ ჯემპრს დავავლე ხელი და აბაზანაში

მიყვარხარ!!

გონება ისე შეეჩვია შენზე ოცნებას ისე მოუხშირა სულმა ატკიებას... უკვე აღარ ვიცი როგორ შევებრძოლო ან კი საშველი სად უნდა ვპოვო...

ცინიკოსი (თავი 5 )

მთელი ღამე კოშმარულად გავატარე,აუტანელი ტკივილი არც მოსვენების და არც ნორმალურად წოლის საშუალებას არ მაძლევდა,ვფიქრობდი მომხდარზე და ჩემი საქციელის მიკვირდა,ეს რა მაზოხისტური გამოხტომა იყო,როგორ შემეძლო მსგავსად მოვქცეოდი საკითარ თავს,ან ყოველივეს

სექსუალური ტანგო (თავი 2)

იმდენად დიდი ცეცხლი ვიგრძენი,არ მინდოდა მოვშორებოდი. რომ მახსენდება,როგორი უხეში მოძრაობით,მაგრამ უდიდესი ვნებით მიკოცნიდა ტუჩებს, თვალები ახლაც მელულება. შენ, რომ ეგეთი არ ხარ?! როდის იყო ბიჭებს კოცნიდი! გონს მოდი ასია! აქედან უნდა გაიქცე და რაც

სიცოცხლე მიჩქეფს

ჩამოცვენილი ფოთლებიდან და ნაადრევად ეჯახება ჩვენს რეალობას დამჭკნარ ბალახებს ჯერაც უდის ოცნების სუნი და დამჭკნარ ვარდებს ხელის შეხებით წაუვათ გული ...

ნოემბრის 13 (თავი 1)

-სხვასთან იპოვი ბედნიერებას.. -თქვა და მაჯის საათზე დროის შესამოწმებლად დაიხედა. როგორც ჩანს ეჩქარებოდა.. ის იმდენად უდარდელი ხმით ლაპარაკობდა რომ არც კი ვთვლიდი საჭიროდ რომ ეს ფრაზა ოდესმე უნდა მომესმინა. -რას ნიშნავს სხვასთან ვიპოვი გიორგი?!

კიტი/ცხოვრება სიხარულს მიღმა (თავი 2)

მათი მეგობრობა კი თანდათან სულ უფრო მტკიცე და ურყევი ხდებოდა. მაგრამ არაფერია ამ ქვეყნად მარადიული და უწყვეტი. ერთ დღესაცქალაქს ერთბაშად თავს დაატყდა შემოდგომის სიცივე, წვიმა და ქარი. კიტი ყოველ დილით ძველებურად დგებოდა დილით ადრე და მიდიოდა

ბრალდებულო! თავი 5.

სასტუმრო ოთახში შევედი, წითელი ღვინო დავისხი და ნელა დავიწყე წრუპვა. ვუყურებდი განათებულ ქალაქს. ისე ჩამეძინა, ვერც მივხვდი.   დილით გაღვიძებულს უცნაური გრძნობა დამეუფლა. რაღაც შემაძრწუნებელი, საშინელი, ცოტა ამაზრზენი. თითქოს რაღაც სირცხვილმა

სიმპათიური სტუმარი ( 10 თავი)

ერთი კვირა გავიდა ჩვენი შეკრების შემდეგ. უფრო სწორად რომ ვთქვათ, მას შემდეგ რაც გაბროს მისამართი გავიგე.მთელ დრეებსა და ღამეებს საავადმყოფოში ვატარებდი. ეს არის ადგილი, სადაც ყველა ჩემი საფიქრალი მავიწყდება და მთლიანად, სხვა ადამიანების დახმარებაზე

ჩემი დღიურებიდან

მოკლედ რატომღაც მომინდა ჩემი დღიურების გამოქვეყნება.... ჰოდა ბევრი რაღაც მიწერი თვითმკვლელობაზე, მაგრამ არ გამიბრაზდეთ და არ იფიქროთ რომ თავს ვიკლავ, უბრალოდ იმ მომენტში რასაც ვგრძნობდი იმას ვწერდი! მიყვარხართ ყველა! <3