რაგბისტის ღიმილი(დასასრული)

-ნინუც -ლაპარაკობ?ისეთი ტონით ვკითხე გაეღიმა -ჩუუუ!ცოლად გამომყვები?ცოტა კიდევ უჭირდა ლაპარაკი -რაა?გაკვირვება ვერ დავმალე -ეხლა მომისმინე-ხელზე ისევ მაკოცა და მერე ოდნავ მომიჭირა-პირველივე დანახვაზე,მივხვდი,რომ შენ უნდა ყოფილიყავი ჩემი შვილების

ველური ორქიდეა (7 თავი)

_მოიცა, მოიცა, რას ჰქვია გასაღები შენთან დარჩება? - შიშჩამდგარი ხმით ვკითხე. _რას რა ჰქვია, აქ დარჩები მანამ, სანამ მე შხაპის მიღებას არ მოვრჩები. - განმიმარტა მშვიდად, ცალი ხელით გვერდზე გამწია, საშხაპეში შევიდა და წყალი მოუშვა. როგორც კი

სადღაც შორს... მთებში ...თავი 1

პირველად სოფომ ყაზბეგი ჩვიდმეტი წლის ასაკში ნახა. თანაკურსელებთან ერთად უნივერსიტეტიდან იყვნენ ორი დღით წასულები. იმდენად მოიხიბლა მისი სილამაზით, რომ გადაწყვიტა მომავალ წელს უფრო დიდი ხნით დარჩენილიყო და გულდაგულ შეესწავლა . მაგრამ გადატვირთული

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 7) +18

-რას გულისხმობ? - ემი ვხვდები რომ რაღაცას მალავ და არ მინდა ერთმანეთს ვატყუებდეთ. -შენ რა ჩემს ქალიშვილობას გულისხმობ? -თუნდაც, იმ დღეს რო მოგატყუე ერთად ვიყავითთქო ისეთი რეაქცია გქონდა, მართლა მეგონა რომ ქალიშვილი იყავი . -აჰა გასაგებია... ჯობია

Always In My Heart

ახლაც ჩამესმის ყურში ღვის ტალღების ხმა, ახლაც ვგრძნობ ჩემზე შემოხვეულ შენს მკლავებს, ის ქარი, რომელიც მაშინ უბერავდა თითქოს ისევ ისე მიწეწავს თმას, როგორც უწინ და აფორიაქებულ, გახშირებულ სუნთქვასაც ვგრძნობ ყელთან ახლოს. შენკენ მატრიალებ, ლოყაზე

ლილიანა თავი 6

ძალიან,ძალიან უხერხულია... ახლა პაული ჩამოდის,ლილიანასაც სწყინს,მეც ძალიან მრცხვენია,ისედაც შემოსახლებული ვარ,ახლა ეს ერეკლეც აქ ცხოვობს,რამდენიმე საათში კი პაულიც დაგვემატება... მართალია,მხოლოდ 3 კვირა დავრჩებით და მერე ერთად წავალთ,მაგრამ მაინც

ხანდახან

ასეც ხდება ხანდახან მთელი ცხოვრება არ გვყოფნის ადამიანის გასაცნობად.. ზოგჯერ კი ერთი შეხედვაც საკმარისია რომ რაღაც უხილავი კავშირი დაამყარო შინაგან სამყაროსთან, მთლიანად გაშიფრო ადამიანი და მიიღო ისეთი როგორიცაა.. ზოგადად ადამიანთა შეფასება

რელიქვიების მცველი (თავი 4)

- ემ მგონი ჯობია დაივიწყო გულას ხეობაში წასვლა. ის რაც აქ წერია თუ სიმართლე აღმოჩნდება იქიდან ცოცხალი არავინ გამოვა. -ხუმრობ? ასეთი სენსაციური, შესაძლოა უდიდესი აღმოჩენის გაკეთების შანსი ჩამივარდა ხელში და გინდა უკან დავიხიო? გინდა ძებნა

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 4)

ბიბლიოთეკაში ვართ. დივანზე კომფორტულად ვზივარ. ხელში ვაჟა-ფშაველას ლექსები მიჭირავს და სახეზე მაქვს აფარებული. წიგნს ცოტა დაბლა ვწევ და უცნობისკენ ვაპარებ მზერას. მაგიდასთან ზის. წინ რამოდენიმე წიგნი აქვს გადაშლილი. ხელში კალამი უჭირავს და დროდადრო

ვიკა, ჩემია! (ლაშა და მარიამი) (3)

კვლავ მოღრუბლულ ცას შესცქეროდა, სიამოვნებისგან ნაზად ეღიმებოდა და სენსორს თითს გააყოლებდა რომ მუსიკა ჩაერთო. გადაწყვიტა მთელი ორი საათი ამ მდგომარეობაში გავატარებო, სანამ მზე ამოვა დავტკბები ცივი ჰაერითო და სწორედ ასეც მოიქცა. აივნიდან ფეხი არ