"კარგი" გოგოს დღიურები (თავი 2)

"გყვარებიათ და გცოდნიათ რომ მას არ შეუყვარდებით?" ამ სიტყვებით კი აგრძელებს. ის არადროს ყოფილა, ჩაკეტილი, ჩუმი,"შკოლნიკი". მაგრამ ის არადროს ყოფილა "გაჩითული", "მოდური" და კიდევ რაც მთავარია ლამაზი და გამხდარი. მას ამაზე არც არასდროს უწუწუნია,

შენ ხარ ქარიშხალი,ჩემს უდაბნოში( 6 )

-მესმის შენი,ვეცდები ყველანაირად,რომ ეს მაგრამ აღარ იარსებოს,მე გულწრფელად მომწონხარ,მიზიდავ,მინდა შენთან ურთიერთობა,დაახლოება,მინდა,რომ უკეთ გაგიცნო,გამიცნო,ვიცი მესმის,რომ შენთვის ონისეს იქით არაფერი ვარ და არავინ,მაგრამ ვეცდები მეც გაგაცნო ჩემი

ყველგან გამოგყვები (16)

-დაჩი, რეებს ბოდავ. რა მოგაწევინა ჩაკმა-გაეცინა ნინას.

ალისია 10

სად შეიძლება რომ მეპატიჟებოდეს ავსული ნატალია? მისი მსგავსი ადამიანები ვიცი,კარგს არაფერს რომ არ ჩაიდენენ მაგრამ,ეს პრობლემა უნდა მოგვარდეს ერთხელ და სამუდამოდ. სადაც არ უნდა მივყავდე მე ვალდებული ვარ ! ვალდებული ვარ გავყვე და თავი არ დავიმცირო

წარსულის ლანდები დასასრული

შენს ირგვლის გამეფებული წყვდიადი, მაგრამ თითონ შენს სულში ბედნიერება, მაინც არ გაძლევს იმის საშუალებას ბედნიერი იყო, როცა შენს ირგვლივ ამდენი ცუდი ხდება, შენ ვერ ხარ სრულფასოვანი ბედნიერი, შენ მხოლოდ შენს თავს არ ეკუთვნი და მხოლოდ შენი თავისთვის არ

ისევ ლამაზად თოვს (თავი 2)

ორად გახსნილი კედლიდან დეზერტივი გადმოიღო და ბარგში საცვლებს შორის ჩამალა ქვემოთ ჩაირბინა დედამისი უკვე აღარსად ჩანდა მხოლოდ ცარიელი ზედმეტად მოკოხტავებული ოთახები დარჩენილიყო, გოგონას უკვე ეზიზღებოდა ეს ადგილი და მთელი სიჩქარით მოწყდა იქაურობას

ფერი_ა

თითქოს ყველა ფერი შავთეთრია...თითქოს არ აფერადებს არაფერი თეთრ ფურცელზე,შავად მოხაზულ "ყველაფერს"...ერთის გარდა,ერთი ნაწილი გაფერადებულია იმიტომ რომ მისი შავთეთრი ვერსია არ არსებობს.თითონ ფერია... ფერია ოღონდ არვიცი რაფერი...თქვენ იცით ბედნიერების

ჯიშკარიანის წესები (თავი 10)

მძულდა, ხანდახან როგორ ძალიან მეზიზღებოდა, მაგრამ სიბრაზე გადამდიოდა და ღამე, ძილის წინ ისევ მიყვარდა, თან გაგიჟებით. მენატრებოდა ისე, რომ ხანდახან მეგონა, გული გამისკდება ამდენი ტირილისგანთქო. ისევ ალექსანდრეზე ვფიქრობდი, როდესაც ერთ ძალიან ლამაზ

მომწონს შენი ჩემეული ვერსია

მომწონს შენი ჩემეული ვერსია.. მომწონს რომ ჩემს სულში სრული ქაოსია... მომწონს მუსიკა შენს თავს რომ მახსენებს.. მომწონს მონატრება ტკივილს რომ მაყენებს.. მომწონს მინაზე,ორთქლად ქცეული წვიმის წვეთები...

ახალი წლის არომატი

გათენებულიც კი არ იყო საწოლიდან რომ წამოვფრინდი,მართალია ძველებურად ვერა მაგრამ მაინც წამოვფრინდი,იმდენად მიყვარდა 31 დეკემბერი უარს ვიძახდი ძილზე და დილაუთენია ღიღინით ვიწყებდი სამზადისს,ეს ჩემი ერთგვარი ტრადიცია იყო რომლის შესრულება ყოველ წელს