ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (12)

ორსულობის გამო მაღალქსულიან ფეხსაცმელებს ვერ ვიყენებ,დაბალ ძირზე მაცვია შუზი,ახლა ჩემი ფეხსაცმელი მარმარილოს ჰოლში შესვლისას აღარ კაკუნობს და ეს ძალიან მაკლია,ჩემს მაგიდასთან ვჯდები და კომპიუტერს ვრთავ.თითქოს ყველაფერი რიგზეა,ყველაფერი ისეა როგორც

სამუდამოდ სიცოცხლეში (დასასრული)

სიცოცხლე მოთმენაა, სიკვდილი კი ეს გარდაუვალი ტანჯვა და ტკივილია, მათთვის ვინც რჩება სიკვდილის მიღმა, იგი შინაგანად გცლის, გრღრღნის და გფიტავს. სწორედ ამიტომ არსებობს ბედნიერი დღეები რომ შეძლო ის ტკივილი გადაიტანო რაც საყვარელი ადამიანის დაკარგვით

...და წამომივა მკვდარსაც ცრემლები...

მოხვალ ცხედართან,ჩემს წინ დადგები, ხოდა პირველად მაშინ შემხვდები, მაშინ ინანებ, გაგახსენდები, მაშინ მიხვდები, გვიანი არის. თუ ჩემთან მოხვალ, ჩემს წინ დადგები, გთხოვ მაგ ხელებით,ნუ შემეხები, გთხოვ არ შემახო ეგ თბილი ბაგე, გთხოვ არ დამადგე

ვიკა, ჩემია! (ლაშა და მარიამი) (5)

-მოიცა ანუ ერეკლე შენი მეზობელია ხო?.მარიამი ლანა და ვიკა ოთახში ისხდნენ და მარიამის ისტორიას განიხილავდნენ. -ხო ჩემი კარის მეზობელია.თავი დაუქნია გოგონამ. -ფეისბუქი აქვს?.ინტერესით იკითხა ლანამ. -არვიცი მგონი კი. -მაშინ ვნახავ მოიცა.ლეპტოპი

ქარის წისქვილი -3-

''-ვხვდები, რომ გულის გადაშლაზე უარს იტყვი და არც შენს პრობლემებს გადმომილაგებ წინ, მაგრამ გასეირნებაზე რას იტყვი? მე ძალიან მშველის ხოლმე. რა, გგონია მხოლოდ შენ ხარ ცუდ ხასიათზე?-ჩემს დასაყოლიებლად სასაცილო კითხვებს იშველიებს ის. -როგორც ვხვდები,

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (2)

-ანუ ჩვენს დრამების დედოფალს კატერინა ქვია -იდიოტი-უკან არც მიმიხედავს ისე ჩავილაპარაკე -უკაცრავად? -ი დ ი ო ტ ი!-ვბრუნდები და გარკვევით ვუმარცვლავ

დღეს მე ვწერ ამ ლექსს ...

სული დამძიმდა... მერამდენედ ვუღრენ ჩემს ფიქრებს, ვხედავ ქარს მიაქვს მოლოდინი რაღაცა ახლის. მე რომ შემეძლოს გეფიცები ზეცაში ვიფრენ, ზეცაში ვიფრენ ისე მომწონს ფერები ამ ცის.

რელიქვიების მცველი(თავი6)

-მაპატიეთ.- წარმოსთქვა დაბნეულად და თვის წინ მდგარს შეხედა, შავებში ჩაცმული ახალგაზრდა ბიჭი იყო. ტუჩებთან თითი მიიდო და ჩუმადო ანიშნა ანნას, მერე ზერგისკენ წაიღო ხელი და ხმალი ამოიღო ანნას უნდოდა დაეყვირა მაგრამ ბიჭმა ხელი პირზე ააფარა, ელვის

არქანგელოზი (თავი 11)

გაეთრიე ! გაეთრიე ! გაეთრიე აქედან ... აღარასდროს დაგინახო მე შენ არასდროს მყვარებიხარ წყეულო ურჯულოვ - იყვირა ლუციფერმა

****

ჩემგან უკვე შორს ხარ ისე, ფიქრებითაც ვეღარ გწვდები შენ წახვედი მიმატოვე მაგრამ მაინც ჩემში რჩები. უკვე მზეც კი აღარ მათბობს შენი გამოხედვით ვთბები სასმელიც კი აღარ მათრობს მხოლოდ შენი ხილვით ვთვრები