რეალობა (ნაწილი 1)

გამარჯობათ,მოგესამებით ყველა მკითხველს და მწერალს.ისტორიას ”აირჩიე შენი გზა” ს გავაგრძელებ მალე,წერას როგორც კი მოვრჩები.ახლა კი მინდა გაგიზიაროთ ერთი ისტორია,რომელზეც

მზის მკრთალი ნათება

სოფელში რა უფრო მშვენიერია, უზენაესი სიჩუმე, ვარსკვლავებით მოჭედილი ზეცა, თუ ჩემი გოთიკური ხედვებით აღქმული დილის სუსხი და ამ სუსხში გაჟღენთილი ნისლი?! ბებიაჩემს რომ კითხოთ, რომ არა სოფელი, დედაქალაქიც არ იარსებებდა. ის ფილოსოფოსია... რაღაც

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 22)

გიორგი სამშობიაროში იყო ნინასთან ერთად. ქეთა და კოტე მთელი საღამო ელოდებოდნენ.როგორც იქნა გამოვიდნენ ექიმი და გიო.

მიყვარხარ.....გჯერა?!#9

ყველაფერი რთულად და გულის მომკვლელად გამვითარდა. ელენე ნელნელა შორდებოდა და ისევ ლანას სიყვარულის აღდგენას ცდილობდა . ბარბარესთან მეტ დროს ატარებდა . ცოლქმარი ყოველსაღამოს სეირნობდნენ , იცინოდნენ და თითქოს სადღაც გამქრალიყო ელეს არსებობა.

ცისფერი და მწვანე (თავი 5)

თავბრუ მეხვევა, ალკოჰოლი მთელ ჩემს ორგანიზმს მოედო და უკვე ყველაფერს მექანიკურად ვაკეთებ.. სად მივდივარ.. არვიცი ვერ ვხვდები.. მე და ირაკლი სადღაც მივდივართ, არა უფრო მივრბივართ.. ოღონდ ფეხზე ძლივს ვდგავართ.. შენობაში შევედით.. ეს ადგილი მეცნო..

ჩემი ოთახის ჩუმი ჰარმონია

სულში უშენობით ზეცა ჩამოინგრა და წამმა შეკრიბა იმ დღის ანარეკლი, როცა ჩვენი ტრფობის კედლები დაინგრა, რომ ვერ შევაჩერეთ ჰელიოსის ეტლი, ოთახის კუთხეში მიგდებულს უჩუმრად ისევ თავს მახსენებს ძველი აგონია, ვიკრავ შემოსაცმელს აგდებით, ქუჩურად; ფიქრი

კალეიდოსკოპი (I თავი)

მაღალი სხეული ღია კარისკენ მიემართებოდა, თან დროდადრო ხელიდან წვეთ-წვეთობით ჩამოსდიოდა წითელი სითხე, რომელსაც იატაკზე დაცემისთანავე იწოვდა ძველი ფიცრები. მაგრამ ეს არ იყო მისი სისხლი. კართან მიღწეული სხეული შედგა, მაგრად ჩასჭიდა ხელი ნახევრად მოშლილ

ფრთხილად, აკრძალულია (3)

დღეები ჩვეულებრივად გადიოდა. ქართულზეც დავდიოდი, უნარებზეც, ბიოლოგიაზეც და ინგლისურზეც. ხანდახან სკოლაშიც შევივლიდი ხოლმე. საერთოდ აღარ ვფიქრობდი დათოზე. რაც დღეები გადიოდა, ვხვდებოდი, რომ ეს უბრალოდ გატაცება იყო და მეტი არაფერი. ახალი ნაცნობებიც

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 21)

ღამე გიორგი სახლში რო დაბრუნდა საშინლად დაღლილი იყო. გადაწყვიტა დაძინება. ოთახში რომ შევიდა დაინახა ნინა და ქეთა, რომლებსაც გიორგის ლოგინში ეძინათ.

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 19)

ბედნიერებაა,როდესაც ოჯახი შეკრულია და ისევ სითბო და სიხარული სუფევს. პირადად ჩემთვის პოზიტივია ჩემი ოჯახი. ცოტახნის შემდეგ ლუკამ დამირეკა.. ლუკა:ლიიზ,როგორ ხარ? ლიზა:კარგად ლუკააა,ამ წუთებში მითუმეტეს,ძალიან გახარებული ვარ.. შენ როგორ ხარ?