უცნაური ამბავი 2 თავი

სახლში მისულს ისვევ ფიქრებმა გამიაცა ნატალი დადიანის სახე ჩემი ფიქრების მთავარი მუზა იყო, არ ვიციდი რაომ გავხდი ამით შეპყრობილი მაგარამ, ვგძნობდი რომ ეს ასე იყო ჩემი ყველაზე დიდი ფიქრები სწორედ ამ ადამიანს ეკუთნოდა...

არეული გრძნობები 25 თავი

საძინებელში შესვლისთანავე უცნაური მზერით მიაჩერდა ნასვამი ლაშა საწოლზე მჯდომ თვალებაწყლიანებულ გოგონას, რომელიც მთელი ძალით ცდილობდა გამკლავებოდა მოწოლილ ცრემლებს

მოტაცებული (I თავი)

–არა, სულ ახლახანს გავახილე თვალი. მგონი დროა ერთმანეთს ვიცნობდეთ _ მზერა მის თვალებზე გადავიტანე, დამატყვევა მისმა შავმა, ნაპერწკლებით სავსე თვალებმა. –მართალია! დროა მეც მიცნობდე... მე ილაი ვარ, ოცდაცხრა წლის. ბარმენად ვმუშაობ

საკმარისია!..

ზოგჯერ გეჩვენება, რომ დაიკარგე თანაც ისე რომ ამის შემჩნევას გვიან იწყებ ზედმეტად გვიან იმისთვის, რომ უკან დასაბრუნებელი გზა იპოვო.

უცნაური ამბავი 1 თავი

დილის 6 საათი იქნებოდა სახლიდან რომ გამოვედი, ჩვეულებრივი უბრალო სპორტული ჩაცმულობით, აჩაჩულ დაჩაჩული, ამდროს მაინც ვარ უბრალო ჰო უბრალო ადამიანი, გააფხული ახალი მოსული იყო, ჩემვის ასეთ ამინდში სირბილი სასიამოვნო იყო

ცასა და მიწას შორის ( 13 )

- საოცარი სურნელი გაქვს, თავგზას მირევ ანა, ახლა თუ არ ავდგებით ვატყობ სადილამდე აქ მოგვიწევს ყოფნა, - სასაუბრო თემის შეცვლის დიდოსტადი ბრძანდებით ბატონო დანიელ, -გულიანად გამეცინა და მკლავებიდან დავუძვერი, -წყალს გადავივლებ და ჩამოვალ.

„მალული ტრფობა“

„წერილი ბარიშს აიშესგან, მადლობა იმ სიყვარულისთვის ფარულად რომ გამომატარე.“ ყველაფერი ზუსტად მაშინ დაიწყო როცა ცხოვრება ჩვეულებრივი დინებით მიედინებოდა. მალული ტრფობა რომელზეც არც კი იცი, ერთმშვენიერ დღეს, რომ, ამ ამბავს რომელიმე წიგნში წააწყდე

მალე ღრმად დამეძინება

დამეძინება? ყოველ ღამ ერთი და იგივე კითხვა მაქვს საკუთარ თავთან პასუხიც ერთია რომ მალე ტკბილად და ღრმად ჩამეძინება თითქოს მომავლის გეგმებთან ერთად ჩამეძინება და ფანტაზიად დარჩება თავში თავში რომელიც ძალიან მტკივა და ზედ თმაც აღარ შერჩენია თავი

უწინ...

ის დღე და ის წელი რომ არა ალბათ შევძლებდით დღეს ერთად ყოფნას,მაგრამ ვიყავით მხოლოდ წარსულის შავი აჩრდილნი და "ჩვენ" წარსულს დიდიხანია დავვიწყებოდით...ახლაც შორიდან ვუყურებდი. ვუყურებდი, როგორი ბედნიერი იყო

მზისთვალება

თითქოს ზუსტად გრძნობ მთვარის მოჩვენების მსგავსად,რომ ვიღაც გესაუბრება..შენი შინაგანი ხმა არ გასვენებს..ტკივილი იწყება,გარედან აღწევს..ჯერ კანს,შემდეგ ქსოვილებს არღვევს და გულთან მიდის..გარტყამს.. და არ იცი ეს მოგკლავს თუ კიდევ გაცოცხლებს..მაგრამ მე