''ორმაგი ცხოვრება'' (მეოთხე ნაწილი )

გოჩა სულ ერთი წამით იდგა გაოგნებული. მერე თითქოს თავში რაღაც ჩაარტყესო ისე წაბარბაცდა და სავარძლამდე მივიდა. კარგა ხანს იდგა თიკოსკენ ზურგით და ქუჩასი იყურებოდა. თვალები სევდიანი და წყლიანი ჰქონდა. თიკოს არაფერი უთქვამს. მხოლოდ ის დაინახა როგორ

ზებუნებრივი (თავი მეორე)

დილით ადრე ვიღვიძებ და ყავის მოსამზადებლად მივდვარ..თუმცა ყავას ვერ ვასხამ ხელები არ მემორჩილება..წამიერად ყველაფერი შავდება და თითქოს პარალელურ სამყაროში ვხვდები..თითქოს ვიღაც მიხმობს..მეძახის..უცებ მოვდივარ გონს და რეალობას ვუბრუნდები..ყევალფერი

სვანის შეყვარება შარია(თავი 5)

-განანებ ,განანებ ეს თქვა და კარი სიმწრისგან გაიჯახუნა,დერეფანში გავარდა და ჩემს "თანამძრახველთან" მივიდა.. -ექიმო თქვენც? -რას გულისხმობთ ბატონო?

სკოლა (თავი 4)

აი მარიამს ჰქვია დაქალი. სულ გვერდში რომ მიდგას რაც დავიბადე. მარტო ლხინში კიარა, ჭირშიც რომ სულ ჩემთან იყო. რჩევას და დარიგებას მაძლევდა, კარგს და ცუდს მარჩევინებდა. მოკლედ რომ ვთქვათ არც მეტი, არც ნაკლები ჩემს ცხოვრებაში დედის დანაკლის მივსებდა.

გაიღიმეთ

მიყვარს პოზიტიური ადამიანები,გაბრწყინებული სახით,თვალების ციმციმით რომ დადიან და გარშემომყოფებსაც პოზიტივით ავსებენ. ქუჩაში რომ მიდიხარ და სახე გიბრწყინავს,აი იმიტომ კი არა რომ ცხოვრებაში ყველაფერი გაქვს და სადარდებელი არაფერი,არა იმიტომ

ჟურნალისტი ერთი თვით (6)

⁃ რა ტკბილი ხარ , - თვალებით მიღიმოდა,ხელები ჩამჭიდა სიმღერის დასრულებისთანავე და ჩვენს ადგილებს დავუბრუნდით. თავს სულაც არ ვგრძნობრდი უხერხულულად , კარგახანს მაკვირდებოდა სახეზე. ⁃ ყველასგან განსხვავებული გოგო ხარ, ხან ბავშვური ხანაც ძალიან ქალური.

ყველაფერი ტყუილით დავიწყეთ (7)

დილით ყველაზე ადრე ავდექი, მიუხედავად იმისა რომ წუხელ უფრო სწორედ დილას ექვსზე დავწექით..საათს რომ დავხედე უკვე თერთმეტი იყო.რეზის მკლავებიდან ძლივს გამოვძვერი და ავდექი. უცბად ჩავიცვი შორტები და თეთრი მაიკა, თმა ავიკოსე და ოთახი დავტოვე.

ქირურგებსაც შეგვიძლია სიყვარული - თავი 3

-ზურა? როდის ჩამოხვედი? დეხზე წამოვდექი და მთელი ძალით მოვეხვიე, როგორ მომნატრებია -დღეს გამთენიას და ეგრევე შენს სანახავად წამოვედი, როგორ მომენატრე იცი გოგო? -მეც მომენატრა ჩემი სულელი ძამიკო, აქ რა ქარმა გადმოგაგდო? -ქარმა არა მარა უფროსმა

სიცოცხლეს დაბრუნებული [ დასასრული ]

-ბავშვს ყურადღება არ უნდა მიაქციოთ გზაზე რომ გადმოდის? რანაირი დედა ხართ? (გავიგონე მანქანიდან ვიღაცის ხმა, მაგრამ ყურადღება არმიმიქცევია და ნიაკოს სახე დავუკოცნე... -ჩემო პატარა მეტი ასე აღარ შეაშინო დედა ძალიან გთხოვ -ალა დე ნუ ტილი ლა, ლატო

ლილი !3

ველაფერი რთულდება როცა იმედი გიცრუვდება, იმედი იმის რომ ის ადამიანი შეიცლება შენთვის ან სხვისთვის რა მნიშვნელობა აქვს, როცა გრძნობ როგორ გამჯობინებს სხვას, როცა ყველაფრისმიუხედავად მიცემულ შანსს ფეხიტ თელავს შენ უბრალოდ აღარ გაქვს სურვილი აპატიო,