-სულ ერთად?! [1]

ერთ მიტოვებულ სკვერში ვიჯექით,ორივეს ერთი ყურსასმენი გვეკეთა და Time-ს ვუსმენდით. ჩვენს სამყაროში ვიყავით,ჭრელ სამყაროში სადაც ყველაფერი იასამნისფერია,სადაც ბედნიერებაა. -სულ ერთად?!-თვალებში მიყურებს და მიღიმის ზუსტად ისე როგორც მე მიყვარდა,ზუსტად

ზებუნებრივი (თავი მეოთხე)

ედა,დედა ჩემო დედიკო.რატომ? გამწარებული ვღრიალებ და ყველაფერი იმსხვრევა.ოთახში ქარიშხალი ტრიალებს,მე კი სულიერად მკვდარი ვდგავარ ოთახის შუაგულში და ყველაფერს ვანადგურებ.. -ლეა..ლეა დაწყნარდი.მესმის ალექსის შეუვალი ხმა თუმცაღა ვერ ვჩერდები,არ

ქირურგებსაც შეგვიძლია სიყვარული - თავი 4

მთელი საავადმყოფოს ქირურგები საოპერაციოში ვიყავით შეკრებილი. უდიდეს ოპერაციას ვაკეთებდით -ორივეს ვერ გადავარჩენთ, ბევრი ორგანო საერთო აქვთ -ანუ ერთ-ერთი უნდა ავირჩიოთ? ხმა ჩამიწყდა. ვერ ვიტან ასეთ სიტუაციებს. ჩვენ ქირურგებს არ გვაქვს უფლება ვინმეს

ფიქრები მათთვის,ვინც ვერ წერს

ყურთასმენას მატარებლის ზუზუნის ხმა სწვდება.მას თან ერთვის იქიდან გამოსული ხალხის ყაყანი და კარების ჩხაკუნი.მერე ვაგონების ლიანდაგზე გასრიალება და ცოტა ხანში ეს ხმაც მიწყდება...მივეჩვიე ამ ყველაფერს.

გამოღვიძება

დილის ექვსის ნახევარი იქნებოდა, მზემ ჩვეული სიდინჯით დაიწყო ამოსვლა, მოწინააღმდეგეს საჰაერო იერიში მთელი ღამე გრძელდებოდა, ნახევარი საათის შეწყვეტილი იქნებოდა. – გათენდა, ცეცხლის მზე აენთო, აცურდა, დროშები ჩქარა! – ომახიანად დასჭექა მეთაურმა.

მგონი შემიყვარდი (14)

თაზო... კიდე რაღაცის თქმას ვაპირებდი, თუმცა აპარატის საშინელმა წუილმა ხმა არ ამომაღებინა... წამებში შემოცვივდნენ ექიმები და ათასგვარ ჩემთვის გაუგებარ ფრაზებს ისვრიდნენ... ერთ-ერთმა სასწრაფოდ მომთხოვა პალატის დატოვება და მეც უკუსვლით გამოვედი

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 2)

-მთავარია ფრანგულად კოცნა,ესპანურად ქალთან მოქცევა და იტალიურად სიყვარული შემეძლოს ქართული დახვეწილობებით არა?-ვნებიანად საუბრობს,მე კი ამქვეყნად არ ვარ,ისევ ნირვანაში ვფარფატებ... -შემეშვი,ტატო..

ოპტიკური ილუზია - რას ხედავთ სურათის უკან? (დააკვირდით ფოტოს )

სურათის მიღმა არსებული გამოსახულების დანახვა ადამიანების მხოლოდ 40%-ს შეუძლია. თქვენც სცადეთ, შედეგად კი გაიგეთ, რით განსხვავდებით გარშემომყოფებისგან.

ჩამჭიდე ხელი -1-

...... - ალექსანდრე დღეს ცისია ჩამოდის - უკვე მერამდენედ უთხრა ახალგაზრდა მამაკაცმა მეგობარს და სცადა მის სახეზე რაიმე ემოცია წაეკითხა.. - და მერე რა?.. - ისევ არანაირი ემოცია.. - რა მერე ბიჭო, ჩამოდის - მეთქი, ამდენი ხნის შემდეგ და უბრალოდ "მერე

შენს მეზობლად (ნაწილი 18)

უნივერსიტეტის დაწყებამდე წინ კიდევ ორი კვირა ჰქონდათ, ამიტომ გადაწყვიტეს მოვალეობებისა და სასწავლებლისგან თავისუფალი დრო მაქსიმალურად კარგად გამოეყენებინათ: ლიზი ყოველდღე სტუმრობდა ყვავილებიან სახლს, დადიოდნენ სასეირნოდ, იწყობდნენ პატარა პიკნიკებს