შენი სიყვარულის ფობია მემართება (25)

ერთი ძალიან მშვიდი და ლამაზი ადგილი შევნიშნე სახლის ძებნის დროს და სწორედ იმ ადგილისკენ წავიყვანე ნიტა. - დადა ცოტა ნელა. ( ნიტა ) ხელს არ ვუშვებდი და ძალიან სწრაფად მივდიოდით, დიდი წვალების შემდეგ შეძლო ჩემგან

მევიოლინე . . .

მევიოლინევ! უნდა მორჩე... ჩემში დასრულდე, შენი ნოტები რადგან ფუჭი გრძნობის თარგია... მეც შეიძლება ხვალ შენსავით გავუფასურდე, დავეძებ იმას,ვინც სიმშვიდე დამაკარგია...

მე და შენ!...

ახლა ჩემი ლექსის ჩარჩოს აფერადებ კართან გულდაწყვეტით სხვა ქალს ელოდები თუმცა შენც იცი რომ ვერსად აღმომაჩენ რადგან არავისში მე არ ვმეორდები.

პროცესი (თავი 3)

უცნაური სასამართლო პროცესი იყო. დათას, მისი ფინანსური შესაძლებლობების მიუხედავად, სახაზინო ადვოკატი იცავდა. მთელი ორთვიანი სასამართლო პროცესის მიმდინარეობისას ერთი სიტყვაც არ უთქვამს თავის დასაცავად - დუმილის უფლებას იყენებდა. დაზარალებულს საერთოდ

უშენოდ(10)

„კატო“ საშინლად მენატრება, ვზივარ ვუყურებ და ვგრძNობ როგორ მენატრება ეს დაწყევლილი თერთმეტი თვე და ხუთი დღე გავიდა და ისე მენატრება ეს საზიზღარი კაცი რომ ვხედავ მინდება ვეძგერო და ჩემი საყვარელი მსუყე ტუჩები დავუკოცნო,ისე მინდა მომეფეროს და გულში

M.I(თავი მეხუთე)

-რა გინდა!(მარი) -მომენატრე ცუნცულ.(ალექსანდრე) -ალექს არ მაქვს შენთვის დრო.(მარი) -მიყვარხარ შემირიგდი.(ალექსანდრე) -ეგ მაშინ გეფიქრა როცა ეკასთან გეძინა.(მარი) -არ შეცვლილხარ, ისევ ისეთი სწერვა ხარ ცუნცულ.(ალექსანდრე) -ალექს დიდიხანია რაც გააკეთე

ალქაჯები V.S ბაბნიკები (ნაწილი 4)

ვფიქრობდი რა გამეკეთებინა იმ იდიოტისთვის , რომ ესეთი რამე აღარ გაემეორებინა . ასე გაგრძელდა ჩემი ფიქრები სანამ შუადღის წვიმა არ დაიწყო . ჩემი სერი ჟაკეტი ავიღე და სახლისკენ გზას გავუდექი . ოდნავადაც არ მაწუხებდა ის ფაქტი , რომ წვიმა ჩემს წაბლისფერ

ეგზოტიკური კოცნები -3-

მთელი დღე მიჭირს საქმეზე რაეალიზაცია,გაფანტული ვმუშაობ და საკუთად თავზე მეშლება მერვები.მის ხმაზე თუ ასე ვბრუვდები წარმომიდგენია შეხებაზე შეიძლება ნათურასავით გადავიწვე. საშინელებაა,ასეთი რამ პირველად შემემთხვა და არც კი ვიცი რა ვიღონო,ალბათ ჩემ

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (5)

ცხოვრებაში არასოდეს გამმართლებია,ყოველთვის ყველა უბედურება მე მატყდებოდა ხოლმე თავს,არ ვიცი ასე რატომ ხდებოდა თუმცა არასოდეს გამიხარია,ბედნიერი მხოლოდ მაშინ ვიყავი როდესაც ზურა კალაძე გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში,დავინახე თუ არა მაშინვე ვიგრძენი მის

რას ფიქრობ?

აღარც ზამთარი დგას, არც ვინმე არსებობს სჭირდებოდე, დგახარ მარტო და მართლაც რა საჭიროა იმედი, თუკი მხოლოდ საკუთარი თავის გრჩება.