თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (7)

საოცარი შეგრძნებები,მისი სუნი და ყველა მასთან ეთად განცდილი წამი ბედნიერება იყო,სიამოვნებისგან რაღაც გაურკვეველი ბგერები აღმომხდებოდა ხოლმე,ეს ყველაფერი იმდენად ლამაზი და არარეალური იყო,რომ მეგონა სიზმარში ვიყავი და გამოღვიძებს როცა ვცდილობდი ის არ

თოვლის ზღაპარი [1]

გაეცინა, ბავშვებს ალბათ ეგონათ, რომ ნახევარი გზა გავლილი ჰქონდა. ყველას დაუბრუნა პასუხი. ადგა, ხალათი მოიცვა და სამზარეულოში გავიდა. ჩაიდანი გაზქურაზე შემოდგა და იქვე ჩამოჯდა. ორი კვირით მიდიოდნენ დასასვენებლად ჯაბას სახლში.

მოძალებული ( I თავი )

გოგოს მაშფოთებს ჩემი მდგომარეობა. -ვინმე გაიცანი? ან იქნებ ვინმეს შეხვდი? -მსგავსი არაფერი. -სიყვარულს ელოდები-გამხმარ ლოყებზე ღიმილი ეპარება მას. -რაა??-სიგარეტს ვაბოლებ და ჩემს ფრჩხილებს დავყურებ

შენს მეზობლად (ნაწილი 3)

გრძელი და ემოციურად დატვირთული დღით გადაღლილი გოგონა, მაშინვე სიზმრების სამყაროში აღმოჩნდა, როგორც კი რბილ ბალიშზე დადო თავი. ესიზმრა, თითქოს პატარა კუნძულზე იყო გამოკეტილი, სრულიად მარტო, ირგვლივ უზარმაზარი ოკეანე ბობოქრობდა და პატარა კუნძულის

ღია წერილი ღმერთს

გამარჯობა, ღმერთო. წერილს პირველად გწერ. ხშირად გვისაუბრია შიზოფრენიის დახმარებით, მაგრამ წერილობით, არასოდეს. ხოდა საუბარს წერა იმიტომ ვამბჯობინე, რომ შენ აღარ არსებობ, მაგრამ ყველაფრის მიუხედავად მინდა გითხრა, რომ დედამიწელებს კიდევ გვაქვს

ჩარკვიანო... (1)

ზამთარია, ვზივარ საკუთარი სახლის წინ და არყის ბოთლი გაშეშებული მიჭირავს, ზამთრის სუსხი ხელებს მიყინავს და თვალებს ოდნავ მიწვავს, ალკოჰოლის ზემოქმედების ქვეშ ვარ ვგრძნობ რომ უნდა შევწყვიტო მაგრამ თითქოს რაღაც მიშლის ხელს და არ მაძლევს დაძინების

პროცესი (დასასრული)

- აბა რა ჯანდაბა მოხდა იმ დღეს? უბედური შემთხვევა იყო? მაშინ რატომ აღიარა მეუღლესთან დანაშაული? - იმ სიტუაციაში დათა მზად იყო კენედის მკვლელობაც დაებრალებინა. - რატომ? - რთულია აგიხსნათ. - შეეცადეთ.

რა არის თქვენთვის მნიშვნელოვანი

სანამ დაიწყებდეთ, მოამზადეთ სუფთა ფურცელი და საწერკალამი. როგორც კი წაიკითხავთ კითხვას, ჩაიწერეთ პასუხი. არ მისცეთ თქვენ თავს ბევრი ფიქრის უფლება. დაწერეთ ის, რაც პირველი მოგივათ თავში.

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 32)

ხშირად გვგონია, რომ უიმედობა და ტკივილი გვანადგურებს და ერთი უაზრო ქმედებით, რასაც სიცოცხლის მოსპობა ქვია, შვებას ვპოვებთ თუმცა რეალურად უფრო გვიმძიმდება სული, უფრო დიდი ტორნადო ბობოქრობს ჩვენში და საბოოლოდ ისეთი ქაოსი იდებს ბინას სხეულში, რომელსაც

Pain (1)

PAIN(1)- რატომ ვიბრძვით გადარჩენისთვის როცა ჩვენს ირგვლივ მხოლოდ ოთხი კედელი და მათში გამეფებული წყვდიდია? რატომ ვიბრძვით როცა ვიცით რომ ერთ დღესაც სუნთქვა გაგვიჭირდება, ჰაერი საკმარისი აღარ იქნება და ბოლოს მაინც დავიჩოქებთ სიბნელის წინაშე. რისთვის