I ____ You (თავი მეჩვიდმეტე)

სანდროს მისი კომპანიის გამო დიდი პრობლემები ექმნებოდა სულ და ახლაც არაფერი შეცვლილა. პირიქით ყველა იმაზე ელაპარაკება რომ სხვას უნდა გადააბაროს კომპანია. სანდრო რათქმაუნდა უარზე იყო, არავის უთმობდა, იმისდა მიუხედავად რომ მეტად გამოსწორებული იყო

გამომყვები ცოლად! (თავი 8)

ყველაფერი იმაზე ცუდად გამოვიდა ვიდრე ველოდი, ვიცოდი, რომ რატისა და სოფოს შეხვედრა ფურორს არ გამოიწვევდა და ა.შ. მაგრამ ჩემი ძმაკაცისგან ასეთ თავშეუკავებელ სიტყვებს არ ველოდი. რომ ვთქვა სოფო არ იყო მართალი თქო, არასწორი ვიქნები, ყველაზე რეალური

და შენ, შენ მაინც იღიმი!

ჩვევაში გადასულ დამყოლ ხასიათს გიქებენ ნაცნობის დაბადების დღეში შეკრებილი მეგობრები: გიკვირს, გული გიტოკდება, წამით ფიქრდები, თავს უქნევ მადლობის ნიშნად და ისევ იღიმი. ურეკავ გარეთ გავიდეთო და გთანხმდებიან. გესიკვდილებოდა სახლში დარჩენა და

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (3)

ვგრძნობდი როგორ იწვოდა ჩემი სურვილით,სუნთქვა გაუხშირდა და მისი საამაყო ადგილიც "ამოძრავდა" ახლა თუ არ გამოეცლები მარიამ ეს თითქმის უცნობი ტიპი "გიხმარს" გინდა რომ ეს უცნობთან მოხდეს? ჩემი მეორე მე მაიძულებდა შემეწყვიტა ეს ყველაფერი,თუმცა ახლა

სექსუალური ადვოკატი (1)

-ელენა ესე არ შეიძლება შვილო, დილით უნდა ისაუზმო და ისე გახვიდე სახლიდან.. სამზარეულოში შესვლა და დედაჩემის ჩვეული "ლექცია" ერთი იყო... -აუ დედა კარგი რა, ოცდახუთი წლის ვარ და დილით ხომ იცი, რომ ყავის გარდა ვერაფერს ვიტან, მითუმეტეს შენ ჩხუბს..

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას! (4)

გამოცდებიი, ამის გაგონებაზე მუხლები მიკანკალებდათქო ვერ ვიტყოდი მაგრამ არც არხეინად ვყოფილვარ თუმცა უნდა ვაღიარო ყველაფერმა კარგად ჩაიარა ჩვენს კლასში მხოლოდ 2 ბავშვი ჩაიჭრა პარალელში კი 4. ბანკეტისთვის კაბა უკვე შერჩეული მქონდა, მხოლოდ მაკიაჟი

პროცესი (თავი 1)

მანქანა გაჩერდა და ხელი მომკიდეს ისე გადმომიყვანეს, თუმცა ალბათ რომ გაეშვათ ხელი მაინც არსად წამსვლელი არ ვიყავი. ვხვდებოდი რამდენად უღირსი საქციელი იქნებოდა გოგოსთან გასწორება და ამით უფრო დიდ სიამოვნებას ვიღებდი, მინდოდა თავიანთ „კოდექსშივე“ კიდევ

ძვირფასო დღიურო

ზოგჯერ არის მომემტები გინდა წარსულს გაექცე, იმ ბედნიერ წუთებს დაემალო ყველაფერს რომ გირჩევნია ცხოვრებაში... ჰო, ასეც ხდება ხოლმეშენი ბედნიერებისთვის სხვა არ უნდა გასწირო, მაგრამ არც საკუთარი თავის სხვისთვის გაწირვას აქვს აზრი. ამას ახლა ვხვდები როცა

მოგონებების სტუმრობა

დიდხანს ვფიქრობდი ღირდა თუ არა ყველაფრის გახსენება და ამაზე ფიქრი, თუმცა ვერ დავუშვებდი, რომ ყოველთვის წარსულის გახსენების შიში მქონოდა. დღეს, სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე ყველაფერი კიდევ ერთხელ წარმომედგინა ჩემს თვალწინ და მოგონებებს დავბრუნებოდი.

ვერსად გამექცევი!(3)

ეს ნამდვილად გეგას ხმა იყო,რა ჯანდაბა ხდებოდა.. -გეგაა??გაკვირვებულმა კითხა მაშომ. -ჰო მევარ. -მეხუმრები?ეს რამე ხუმრობაა?შენ ჩაწერე ჩემ ტელეფონში ნომერი? -მაშო...გაგრძელებას აპირებდა და გადაიფიქრა..რასაკეთებ?შეიძლება შევხვდეთ? -რატო უნდა შევხვდე