ყვავის პარანოია (1)

კარადიდან ჩანთა გადმოიღო და წუთით შედგა. ბოლოს მოიფიქრა, რომ პირველი კბილის პასტა და ჯაგრისი უნდა ჩაედო. თერმოსი მიაყოლა, სავარცხელი და ერთი ქინძისთავი, ყოველი შემთხვევისთვის. ჯიბის, დასაკეცი დანა ჩააგდო, სატენი და ყურსასმენები, თბილი სპორტული

შენ

შენი თვალები მე რომ მიყურებსშენი თვალები, სულში ჩამყურებს შავი თვალები, თან რომ დამყვება შენი ალერსი ჩემში დარჩება

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(5)

რაღაცნაირად ნერვები მეშლებოდა ალექსანდრესთან, გოგოებს რომ ვხედავდი,მაგრამ ვერ ვხდებოდი რახდებოდა, უკვე ამდენს ვეღარ გავუძლებდი, თანაც ჩემსკენ რომ იყურება, თითქოსდა ჩემს გასაბრაზებლად აკეთებს, მაგამ რატომ უნდა გავბრაზდე?

ლივია (სრულად)

სკოლისკენ მივდივარ. ყველას სადღაც ეჩქარება. მალე გზას გადავუხვიე და სკოლის ეზოში შევედი. კლასში ასვლას ვაპირებდი როდესაც ერთი ბიჭი დავინახე. აქამდე არასდროს მინახავს და არასდროს მომწონებია მაგრამ ახლა არ ვიცი.

სულის ადამიანები [10] დასასრული.

მიყვარხარ და ვერასდროს გაპატიებ იმას, რომ ჩვენმა შვილმა
შენი თვალებით ვერ შემომხედა. ვერასოდეს გაპატიებ იმას, რომ მთლიანად შეისრუტე სიცოცხლე ჩემი ლავიწის ჩაღრმავებიდან
და იმის ძალაც არ დამიტოვე, რომ მეარსება.

მესხები (18)

სახლის მისვლის შემდეგ,მამამ შეუკვეა ბევრი პიცა, ყველამ ერთად მივრთვით, სასაცილო ფილმიც ჩავრთეთ, კარგად გავერთეთ, ვიცინეთ და ვიმხიარულეთ, ბოლოს ჩამეძინა,როგორც მივხვდი საბამ ამიყვანა და საწოლში ჩამაწვინა, წამომეღვიძა.

მთვარის შუქზე

კაცმა თითქოს წამოიყვირაო, მაგრამ მისი ხმა ამაოდ მიწყდა ჩაბნელებულ ოთახში. მისი მუცელი მუქმა ლაქამ დაფარა. ქალი წუთით გაშტერდა და თვალდაუხამხამებლად შეჰყურებდა კაცს, რომლის სხეულს რამდენიმე საათის წინ ვნებიენად

Dark Heart №1

…ამ დროს მობილურზე ზარის ხმა გაისმა:-კესიი!.. მამაშენი... ის!.. (ჯესიკა)-რააა?! რაას მეუბნები ჯეს! რა?! (მე)-ის... (ჯესიკა)-რა ის?! (მე)-მოკლეს! (ჯესიკა) მობილური ხელიდან გამივარდა, მუხლებზე დავეცი, წამით ენა ჩამივარდა! ხმას ვეღარ ვიღებდი! თვალებს

ყველა დანაკარგის ფასად ღირხარ (5)

....... ლინა და ლუკა მუსიკის მშვიდ ჰანგებს ნაზად აყოლებდნენ ტანს და ერთმანეთის გვერდით ყოფნით ტკბებოდნენ... - იცი ლინ - დაიწყო ლუკამ..- პირველად რომ დაგინახე, შენ ისეთი შეშინებული იყავი, ისეთი ცივი, მაგრამ შენი გამოხედვა.. შენი თვალები ამბობდნენ,

არასდროს უშენოდ! (17)

იქ კიდევ დიდხანს ვისხედით... უხმოდ... ვუყურებდით ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას და ხარბად ვისუნთქავდით სიყვარულით გაჟღენთილ ჰაერს... მომნატრებია ეს შეგრძნება... შეგრძნება როცა ახლოს გყავს ის ერთადერთი და ხვდები ამქვეყნად