„მალული ტრფობა“ თავი მესამე

ალბათ ამ ჩანახატმა თქვენში სხვასასხვა გრძნობა გამოიწვია. მოწონება, არ მოწონება,კრიტიკა, ბევრმაც კი საკუთარი თავი იცნო, დაგაფიქრათ, მიგახვედრათ. მე, ამ ისტორიიდან მხოლოდ ის მივხდი, რომ კარგახანია ასეთი სიყვარული აღარ მინახავს. სად გაქრა არვიცი,

ბებიაჩემი

Ბებიაჩემი,ჩემი ცოხვრების უმნიშვნელოვანესი ქალი.წავიდა და დამიტოვა ბევრი მოგონება Ჩემი სეხნია,ჩემი მეგობარი,ჩემი ბე,ჩემი ლიკო

ჩემი ბიჭი (თავი 1)

ფარდებიდან მზის სხივი თვალებში მანათებს და ვცდილობ ძილი შევიტრიალო.ვინ გაცდის ემატება მაღვიძარას შერეული ხმაც. -ნუცი დედი ადექი-ტკბილი სიტყვით ცდილობს დედა ჩემს გაღვიძებას, მას მერე რაც მამა გარდაიცვალა უფრო თბილი გახდა -დაგაგვიანდება და მერე არ

ღალატი და შეცდომა (თავი 3)

საყვარელ ადამიანს შეიძლება აპატიო ყველაფერი, მაგრამ არა ღალატი. ყველა მოღალატე ამ სამყაროში საკადრის პასუხს იღებს.

როგორ ტირის მზე

ბავშვების ოცნებები ნაზი, ფაქიზია, მათი თითოეული სიტყვა, აზრი ფანტაზიის უსაზღვრო ძალას შეიცავს, მათი თბილი სული, კეთილი და სათნოა... მაგრამ ადამიანები ? ისინი მხოლოდ რეალობასთან გვაკავშირებენ.

ახალგაზრდა დეტექტივი 3 თავი

სულ რამოდენიმე დღის წინ მოციმციმე თვალებში თითქოს სინათლე ჩამქვრალიყო, იმ მომენტებს ვერ იგდებდა თავიდა, თვალები დასიებული ქონდა თითქმოს მისი სახეც მთლიანდა ერთ ჩვეულებრივ ადამინისას დამსგავსებოდა

მივდივარ დილით კარებს ვკეტავ შენ რომ გამიღო ...

მივდივარ დილით კარებს ვკეტავ შენ რომ გამიღო, დაბრუნებისას ჩვევად მექცა კართან ლოდინი. გზა ერთი მქონდა შენს შემდეგ კი ორად გაიყო, ვერ ვაპატიე საკუთარ თავს შენი ლოდინი.

არეული გრძნობები 26 თავი

აივნის მოაჯირზე ზურგით მიყრდნობილი ნასვამი ლაშა სიგარეტს ნერვიულად ეწეოდა და თვალის მოუშორებლად უყურებდა სკამზე მჯდომ სახე გადაფითრებულ ცოლს

გაყიდული ღირსება (15 თავი)

ზუსტად მაგ დღეს საოცრად გაკვირდებოდი, თან მრცხვნოდა და თვალსაც ვერ გაშორებდი, შენი სურნელი კი გულს და სულს მიწვავდა, საოცარი ფიქრები მიტრიალებდა თავში, მოგაშტერდი როგორც მგელი კრავს.

ცასა და მიწას შორის ( 16 ) დასასრული

- უხეშად და მტკივნეულად მკოცნიდა და მეფერებოდა, საწოლთან მიმიყვანა ხელი მკრა, გულაღმა დამაგდო და ზემოდან მომექცა, მზერადაბინდული დამყურებდა და ვხვდებოდი საერთოდ ვერ აზროვნებდა...