რეალობა (თავი 4)

-ეგოისტი ვარ? - არც ვახო მობრუნებულა, ისიც სივრცეს გასცქეროდა. -არა... მაგარი კაცი ხარ, ყველაზე საუკეთესო... გაუმართლა ლიზას. -შენ? -მეც ეგრე ვარ. -შენც მაგარი კაცი ხარ? - გაეღიმა ვახოს. -არა, მეც გამიმართლა, - ჩაიცინა მიშომ. - თუმცა არც მე ვარ ცუდი

მაძიებელი (თავი 4)

ჩუმად ვზივარ ჩემ ოთახში, შუქები ჩამქრალი მაქვს რომ ჩემებმა არ იცოდნენ რომ მღვიძავს. ისევ იმ წერილს ვკითხულობ თავიდან და თავიდან რომ ქვე-აზრი გავიგო. პირველი მინიშნება რომ ამ წერილსია ეს ზუსტად ვიცი, ტყვილა არ გარისკავდა ნიკოლასი თავისი ოჯახის

შეცდომა X თავი

_ვაიმე, გაინძრა..ნახე_ალექსადნრეს ხელს დაეტანა და მუცელზე დაიდო_გრზნობ? _თვალებზე ცრემლები მოადგა გოგონას_ვგრძნობ _ აღელვებულმა უპასუხა მამაკაცმა და მკლავები მჭიდროდ შემოხვია ნატუკას_ ახლა რომ გაკოცო, შემიძულებ?

ბედნიერი

გამარჯობათ მე ელენე ამირეჯიმი გახლავართ ვარ 17 წლის,ვცხოვრობ თბილისში,მყავს მშობლები,დედა ეკა ამასუკელი და მამა ალექსანდრე ამირეჯიმი 22წლის

სიყვარული მეორედაც მოდის (9 თავი)

გუგა კისერზე ძარღვებ დაბერილი შეხვდა , სოფოს საქციელს, ღიმილიანი როგორი სითბოთი და სიყვრულით სავსე საუბრობდა, ლამის წყლის ჭიქა შემოეფშვნა ხელში, რომ არა კაკის ხელი მხრებზე, კედელს მიაფშვნიდა ბოლო სიტყვის გაგნებისას ჭიქას.

მოხდენილი მატყუარა! [3]

კესო მშვიდად მისეირნებდა სკეიტით სოფოს სახლისკენ. ერთი სული ქონდა როდის მოუყვებოდა რაღაც რაღაცეებს, გული კი იმაზე წყდებოდა რომ რაღაცეების დამალვა მოუწევდა. იმედი კი იმის ქონდა, რომ არ წამოცდებოდა.ამ რამოდენიმე დღეში საბა

მჯერა, ერთად გაფრენასაც შევძლებთ (თავი 2)

კატომ კარი მოუთმენლად გააღო და ჩვენს წინ 4ძალიან მიმზიდველი მამაკაცი აღმოჩნდა. ნეტავ რომელია ანდრია? გავიფიქრე გულში, თუმცა ნამდვილად ვერ ვიცანი ამათგან რომელი იყო ანდრია.-ეკატერინეე! გაისმა მათგან ერთ-ერთის ხმა, ეკატერინე

ჩვეულებრივი დღე, არაჩვეულებრივი დასასრულით

...ვერ ვიტან ჩვეულებრივ დღეებს, არ მინდა დღემ უღიმღამოდ, არაფრის მომცემ და უაზროდ ჩაიაროს, არადა დილიდანვე ვფიქრობდი რომ დღე ასე ჩაივლიდა. ვფიქრობ, ყოველი დღე უნდა შევავსო ბევრი პოზიტიური და დასამახსოვრებელი წუთებით, არ ვიცი

სიყვარულს შენი სუნი აქვს ! (1)

-უარგისო ადექი დამომეხმარე ეს შენი ჩანთა მაინც აიღე რამსიმძიმეა რაუბედურებაა.. რაცგქონდა ყველაფერი წამოიღე?-კი უპასუხა მშვიდად მარიამმა და ისევ ოთახის თვალიერება განაგრძო-რაგჭრს ? უთხრა მეკომ ჩემოდნები დაყარა და მარიამთან მივიდა მარიამმა

სიცოცხლის ცხოვრებით დამსკდარი უდაბნო

ცხოვრება არ მსურდა და მაინც აღსრულდა,მოვედი, ძვირფასო, ქვეყნიდან შორეულ,ჩვენი რომანი რომ მუქ დრამად დასრულდა,ეს ხომ შენც გაცნობეს, სულო, ცრემლმორეულს,მინდა რომ იცოდე, მე უნდა წავიდე,სად წავალ გადაწყვეტს ამასაც საღამო,